Индијанец (соѕвездие)
Индијанец — соѕвездие на јужното небо. Забележано е во XVI век, а името може да се однесува и на Индијците и на Индијанец.
лат. Indus | |
Кратенка | Ind |
---|---|
Генитивно | Indi |
Ректасцензија | 21 ч. |
Деклинација | −55° |
Површина | 294 (°)² (49-то) |
Главни ѕвезди | 3 |
Бајерови/Флемстидови ѕвезди | 16 |
Ѕвезди со планети | 1 |
Ѕвезди посјајни од 3,00m | none |
Ѕвезди во полупречник од 10,00 пс (32,62 сг) | 1 |
Најсјајна ѕвезда | "The Persian" (α Ind) (3.11m) |
Најблиска ѕвезда | Epsilon Ind ( сг, пс) |
Месјеови објекти | none |
Метеорски дождови | Нема[1] |
Соседни соѕвездија | Микроскоп Стрелец (аголно) Телескоп Паун Октант Тукан Жерав |
Видливо на ширина од +15° до −90°. Најдобро се гледа во 21:00 ч. во текот на месец септември. |
Особености
уредиНајсјајната ѕвезда од ова соѕвездие е Алфа Индијанец со привидна величина 3,11.
Епсилон Инди е една од најблиските ѕвезди до Земјата, околу 11,82 светлосни години од овде. Откриено е дека во овој систем има пар од двојно кафеаво џуџе, и долго време беше прв кандидат во истражувањата СЕТИ.[2].[3]
Историја
уредиОва соѕвездие е едно од дванаесетте кои ги забележал Петрус Плансиус, а за првпат се појавува на небесен глобус со пречник од 35 см, изработен во 1597 или 1598 година во Амстердам. Првиот опис на ова соѕвездие во небесен атлас го направил Јохан Бајер во неговата Уранометрија во 1603 година.[4][5] Plancius portrayed the figure as a nude male with arrows in both hands but no bow.[6]
Наводи
уреди- ↑ Anonymous (3 февруари 2007). „Meteor Showers“. American Meteor Society. Посетено на 2008-05-07.
- ↑ Burnham, Robert; Luft, Herbert A. (1978). Burnham's Celestial Handbook: An Observer's Guide to the Universe Beyond the Solar System. Courier Dover Publications. ISBN 0486235688.
- ↑ Lawton, A. T. (1975). „CETI from Copernicus“. Spaceflight. 17: 328–330. Посетено на 2008-07-02.
- ↑ Bakich, Michael E. (1995). The Cambridge Guide to the Constellations. Cambridge University Press. ISBN 0521449219.
- ↑ Sawyer Hogg, Helen (1951). „Out of Old Books (Pieter Dircksz Keijser, Delineator of the Southern Constellations)“. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 45: 215. Посетено на 2008-05-07.
- ↑ Allen, Richard Hinckley (1963). Star Names, Their Lore and Meaning. New York: Dover Publications. ISBN 0-486-21079-0.
- Ian Ridpath and Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, London. ISBN 978-0007251209. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0691135564.