Езекил
Езекил (хебрејски: יְחֶזְקֵאל) — според христијанското учење, еден од четирите старозаветни „големи пророци“. Роден е во Јудеја околу 622 година п.н.е. Тој бил и свештеник. Почнал да пророкува на триесетгодишна возраст додека бил во заробеништво во Вавилон (во јули 592 година п.н.е.).[1] По должината на реката Ховар, Бог му се јавил на пророкот Езекил во неколку визии. По еден од нив (592 г. п.н.е.) ја започнал својата пророчка мисија. Тој е автор на книгата од Стариот завет, именувана по него, Книгата на Езекил.[2] Неговиот спомен во Православната црква се слави на 3 август (според јулијанскиот календар), а во Католичката и Лутеранската црква на 21 јули (според грегоријанскиот).
| Езекил | |
|---|---|
 | |
| Пророк Свештеник | |
| Роден(а) | o. 622 г. п.н.е., Јудеја, |
| Починал(а) | 570 г. п.н.е. (возр. 51–52), Вавилон |
| Почитуван(а) во | јудаизам христијанство протестантство Римокатоличка црква Православна црква ислам |
| Главно светилиште | Гробницата на Езекил, Ирак |
| Слава | 3 август — Православна црква 21 јули —Римокатоличка и Лутеранска црква |
Животопис
уредиРоден е во градот Сарира (Јудеја) околу 622 година п.н.е. во семејството на свештеникот Бузиј (татко му). Тој е наречен современик на пророците Еремија и Даниил. На 25-годишна возраст, со првата група затвореници во 597 година п.н.е., Езекил бил однесен во Вавилонија (поточно Вавилон) и живеел во селото Тел Авив покрај реката Ховар во близина на Нипур — еден од верските центри на Вавилонија. Тука, покрај реката Ховар, тој имал визија, од која во 5-та година од заробувањето на царот Јоаким (според други извори, зборуваме за Ехонија). Во 592 г. п.н.е. ја започнал својата пророчка служба (5-ти ден од 4-тиот месец).[3]
Во тоа време, Езекил имал околу триесет години. Потоа, по Божја насока, (види Езк. 4:1–8, итн.),[4] тој претрпел серија тестови. Бог привремено го правел нем (Езк. 3:26) и давал задача да ја прикаже опсадата на Ерусалим за да им го покаже на Израилците неговото незадоволство од нивните постапки. Така, тој спиел 390 дена од левата страна (Езк. 4:4) и уште 40 — од десната страна (Езк. 4:6). Потоа јадел колачи печени во измет од крава (Езк. 4:15). Потоа ја бричел главата (Езк. 5:1).[5] Во 587 година п.н.е. неговата жена умрела од чума (Езк. 24:18). Куќата на пророкот во Тел Авив (во Месопатамија), како и куќите на многу свештеници во заробеништво, станала место каде што се собирале прогонетите Евреи (токму од таквите куќи за состаноци се родила синагогата во ерата на заробеништво). Пророкот ги упатил своите силни проповеди до луѓето што дошле кај него. Климент Александриски му го припишал неговото познанство со Питагора.
Околу 570 година п.н.е., пророкот починал. Според легендата, тој бил убиен (врзан за коњи и искинат на парчиња) од еврејскиот принц бидејќи бил обвинет за идолопоклонство.[6] Според друга верзија, тој бил каменуван од страна на Племето на Гад (едно од Дванаесетте Израилеви племиња).[1] Езекил бил погребан во Ирак кај Ел Кифл. Според други извори, пророкот бил погребан на островот Арал-Пајгамбар, кај реката Аму Дарја, во близина на градот Термез (Узбекистан).
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 „Ezekiel | Hebrew prophet“. Encyclopedia Britannica (англиски). Посетено на 2021-08-13.
- ↑ „Ezekiel's Bizarre Calling | BibleProject™“. BibleProject (англиски). Посетено на 2021-08-13.
- ↑ „Охридска архиепископија — Езекил“. www.poa-info.org. Посетено на 2021-08-14.
- ↑ Езекил 4 | MK2006D Библија | YouVersion.
- ↑ Езекил 5 | MK2006D Библија | YouVersion.
- ↑ „Lives of the Prophets - New World Encyclopedia“. www.newworldencyclopedia.org (англиски). Посетено на 2021-08-14.
