Википедија

Систинска капела

капела во апостолската палата, официјална резиденција на папата во Ватикан

Систинската капела (италијански: Cappella Sistina) или Сикстинска капела (латински: Sacellum Sixtinum) — најпозната капела во Апостолскиот дворец, официјалната резиденција на папата во Ватикан. Нејзината слава доаѓа пред сѐ од внатрешната декорација со фрески од Микеланџело, Рафаел, Бернини и Ботичели, како и од фактот што во неа се одржуваат конклавите - кардиналски собори за избор на нов папа. Капелата го носи името според папата Сикст IV кој ја реставрирал „Големата капела“, како што претходно се нарекувала, помеѓу 1477 и 1480 година. Капелата ја осветил Сикст IV на 15 август 1483 и ја посветил на Успението на Пресвета Богородица.[3]

Систинска капела
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 411: Malformed coordinates value
Основни податоци
МестоВатикан
Координати41°54′11″N 012°27′16″E / 41.90306° СГШ; 12.45444° ИГД / 41.90306; 12.45444
ПрипадностРимокатоличка црква
ЕпархијаРимокатоличка епископија
Осветен15 август 1483
Водствопапа
Мреж. местоmv.vatican.va
Архитектонски опис
Архитект(и)Бацио Понтели, Џовани де Долчи.[1]
Архитектонски типцрква
Поставен темел1473[1]
Завршен1481[1]
Особености
Должина40.9 метарs (134 ст)
Ширина (кораб)13.4 метарs (44 ст)
Висина (најг.)20.7 метарs (68 ст)
Службен назив: Ватикан
ТипCultural
Условиi, ii, iv, vi
Прогласен1984[2]
Број286
State Party Света столица
РегионЕвропа и Северна Америка
„Создавањето на Адам“ од Микеланџело.
„Страшниот суд“ од Микеланџело.

Денес Систинската капела е дел од разгледувањето на Ватиканските музеи и може да се посети кога во неа не се одржуваат служби.

Фрески

уреди

Sидовите биле фрескоживописани од неколку уметници уште пред осветувањето: Пјетро Перуџино, Сандро Ботичели и Доменико Гирландајо помеѓу 1482 и 1483 година.

Потоа, помеѓу 1508 и 1512, под спонзорство на папата Јулиј II, Микеланџело насликал 1.100м² фрески на таванот на капелата. Микеланџело го презирал овој проект, и сметал дека служи само за да се задоволи грандоманијата на папата. Сепак, денес се смета дека таванот на Систинската капела е круна на неговата уметност.

Микеланџело повторно бил ангажиран од папата Климент VII во 1534 - 1541 за да го наслика олтарниот ѕид на капелата. Тој таму го насликал „Страшниот суд“, дело кое своевремено, па и денес, предизвикува контроверзи поради видните луѓе кои уметникот ги сместил во пеколот, како и поради голотијата на фигурите непримерена за христијанскиот морал.[4] Тоа е импозантно и драматично уметничко дело, го зафаќа целиот олтарен ѕид на капелата, со димензии од околу 13,7 х 12 метри. Микеланџело го оставил и својот автопортрет на сликата, во ликот на Св. Вартоломеј кој ја носи својата одрана кожа. (Според преданието, Св. Апостол Вартоломеј бил измачуван заради верата, жив одран и распнат на крст. )

Фреските во капелата биле целосно реставрирани во периодот 1984 - 1994 година, по што на виделина излегле со сиот свој сјај и живост на боите.

Галерија

уреди
  •  
    Систинската капела однадвор, во комплексот на музеите.
  •  
    Папата Сикст IV по кого капелата го носи името.
  •  
    Сцена од Страшниот суд-Св. Вартоломеј со лик на Микеланџело.
  •  
    Една фреска пред и по реставрацијата во 1994.
  •  
    Исус му ги предава клучевите од рајот на Св. Петар (Перуџино).
  •  
    Детал од фреска (Ботичели).
  •  
    Господ му вдахнува живот на Адам. Детал од фреска (Микеланџело).

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Ekelund, Hébert & Tollison 2006, стр. 313
  2. ↑ Vatican City, Whc.unesco.org, Посетено на 9 August 2011
  3. ↑ Monfasani, John. "A Description of the Sistine Chapel under Pope Sixtus IV". Artibus et Historiae, Volume 4, no. 7, 1983. 9-18.
  4. ↑ Vasari, Giorgio & Bull, George & Anthony, George. Lives of the artists. Penguin Classics, August 27, 1987. 379. ISBN 0-14-044500-5

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Систинска_капела&oldid=5129495“