Аиево
Аиево или Ајово, познато и како Ехлово или Јахали (грчки: Ακροπόταμος, Акропотамос; до 1927 г. Γιαχαλή, Јахали[2]) — село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Илиџиево на Солунскиот округ во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 596 жители (2011).[3]
| Аиево Ακροπόταμος | |
|---|---|
  Аиево | |
|
Местоположба во областа   Ехлово | |
| Координати: 40°50.25′N 22°39.15′E / 40.83750° СГШ; 22.65250° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски |
| Општина | Илиџиево |
| Општ. единица | Куфалово |
| Надм. вис. | 45 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 596 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 570 11 |
Географија
уредиСелото е сместено во областа Вардарија на Солунското Поле, на левиот брег на реката Вардар. Лежи 40 км северозападно од Солун и 14 км североисточно од градот Куфалово.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиНа крајот на XIX век Аиево било македонско село во Солунската каза. Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. погрешно го води Ехлово живееле 112 Турци и 48 Роми.[4] По податоци на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. Аиево имало 32 жители Македонци.[5] Во својот патопписен попис, Боривое Милоевиќ завел 15 македонски и 5 турски куќи.[6]
Во Грција
уредиВо Втората балканска војна целото село пребегало преку граница за да се спаси од свирепоста на грчката војска. При неговото припојување кон Грција согласно Букурешкиот договор истата година тоа се води како напуштено.[6] Малку подоцна во него се доведени грчки доселеници кои во 1920 г. броеле 50 лица. По 1922 г. се доселени уште грчки колонисти, за во 1928 г. да нарасне на 438 жители.[6] Во 1927 г. селото е преименувано во на Акропотамија, што а алтернативно на денешното Акропотамос. Според друг грчки податок, во 1928 г. селото имало 377 жители од 97 семејства.[7]
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 657 | 668 | 724 | 652 | 650 | 635 | 698 | 596 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
уредиСелото важи за мошне богато поради неговата положба во поле. Се произведуваат памук, жито и други култури, а развиено и е краварството.[6]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Γιαχαλή -- Ακροποταμιά
- ↑ „Ακροπόταμος“. Δήμος Χαλκηδόνας. Архивирано од изворникот на 2019-06-15. Посетено на 8 јули 2019.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 140. ISBN 954430424X.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 308.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.