Хаплогрупа D-M55
Хаплогрупата D-M55 (M64.1/Page44.1) позната и како Хаплогрупа D1a2a — хаплогрупа со Y хромозом. Таа е една од двете гранки на Хаплогрупата D1a. Другата е D1a1, која се среќава со висока честота кај Тибеќаните и другите тибето-бурмански популации и географски блиски групи. D е исто така распространета со мала до средна честота во Средна Азија, Источна Азија и континентална Југоисточна Азија.
Хаплогрупа D-M55 | |
---|---|
Можно време на потекло | 45,357 (95% CI 52,258 - 39,364) години пред сегашноста[1] 45,200 (95% CI 48,500 <-> 42,000) години пред сегашноста[2] |
Возраст на спојување | 21,434 (95% CI 24,812 - 18,513) години пред сегашноста[3] 21,000 (95% CI 22,800 <-> 19,300) години пред сегашноста[2] |
Можно место на потекло | Јапонски архипелаг |
Предок | D-M174 |
Својствени мутации | M55, M57, M64.1, M179, P37.1, P41.1, P190, 12f2b |
Најголеми честоти | Јапонци, Џомони, Ајни、 Рукуанци |
Хаплогрупата D-M55 се наоѓа кај околу 33% [4][5][6][7][8] од денешните јапонски мажи. Била пронајдена во четиринаесет од примерокот од шеснаесет или 87,5% од примерокот кај мажите Ајни во едно иследување објавено во 2004 година [9] и во три од примерок од четири или 75% од примерокот кај мажите Ајни во друго проучување објавено во 2005 година во која некои поединци од студијата од 2004 година можеби биле повторно тестирани. Во моментов таа е најчестата Y-ДНК хаплогрупа во Јапонија доколку O1-F265 и O2-M122 (Најновиот заеднички предок (НЗП) приближно 30.000 ~ 35.000 п.с.) се сметаат за посебни хаплогрупи. Хаплогрупата D-M55 можеби е родена во Јапонија во секое време помеѓу нејзината НЗП со D-Y34637 (најдена во денешни Онги и Јарави) пред околу 45.000 години и НЗП на сите постоечки гранки на D-M55 пред околу 21.000 години.
Во 2017 година било потврдено дека јапонската гранка на хаплогрупата D-M55 е различна и изолирана од другите гранки на хаплогрупата D од пред околу 50.000 години. Расцепот во Д1а можеби се случил во близина на Тибетската Висорамнина.[10]
Историја
уредиМеѓу подгрупите на Хаплогрупата D, предокот на D-М55 отишол на исток за да стигне до јапонскиот архипелаг.[11] Според Мајкл Ф. Хамер од Универзитетот во Аризона, хаплогрупата D настанала во близина на Тибетската Висорамнина и мигрирала во Јапонија кога на крајот станала D-M55.[12] Мицуру Сакитани рекол дека Хаплогрупата D1 дошла од Тибет до северниот дел на Кјушу преку Алтајските Планини и Корејскиот Полуостров, а Хаплогрупата D-М55 (D1а2а) била родена во јапонскиот архипелаг.
Неодамнешните проучувања сугерираат дека D-M55 станала доминантен за време на доцниот период на Џомоните, непосредно пред доаѓањето на Јајоите, што укажува на популационен бум и пад.[13]
Честота
уредиПросечната честота на Јапонци е околу 33%.[14] Високите честоти се наоѓаат на различни места во Јапонија, особено во Хокаидо, источен Хоншу, јужен Кјушу и Окинава.
- Ајни: 87,5% (Таџима и сор. 2004)
- Асахикава (Хокаидо): 63,7% (проценето од хаплотиповите Y-STR)
- Чиба: 45,5% [15]
- Токио: 40,4% (21/57 = 36,8% JPT, 23/52 = 44,2% )
- Окинава: 37,6% (0/7 Хатерума,[16] 1/20 = 5,0% Ириомоте, 8/29 = 27,6% Кацурен, 10/32 = 31,3% Јомитан, 16/49 = 32,7% Ишигаки,[17] 13/38 = 34,2% Мијако, 13/36 = 36,1% Хебару, 7/19 = 36,8% Гушиками, 35/87 = 40,2% Окинава проценета од Y -STR хаплотипови, 38/80 = 47,5% Итомане, 25/45 = 55,6% Окинава)
- Регион Канто : 37,6%
- Кјушу: 35,0% (8/31 = 25,8% префектура Фукуока,[18] 29/104 = 27,9% Кјушу,[9] 90/300 = 30,0% студенти на колеџот Нагасаки, 39/129 = 30,2% Префектура Чикана Средношколци, 34/102 = 33,3% возрасни мажи од Фукуока, 7/21 = 33,3% Префектура Нагасаки,[18] 13/37 = 35,1% Префектура Оита, 95/270 = 352. % Префектура Мијазаки,[19] 470/1285 = 36,6% Префектура Мијазаки, 58/151 = 38,4% Префектура Кагошима, 5/11 = 45,5% Префектура Сага, 22/48% Кумамото)
- Нагоја: 34,3% (проценето од хаплотиповите Y-STR)
- Сапоро: 33,9% (100/302 = 33,1% студенти од колеџот Сапоро, 72/206 = 35,0% возрасни мажи Сапоро)
- Кавасаки: 33,0%
- Шизуока: 32,8%
- Каназава: 32,6% (97/298 = 32,6%, 76/232 = 32,8%)
- Аомори: 31,1% (22/79 = 27,8%, 11/27 = 40,7%)
- Шикоку: 30% (18/70 = 25,7% Токушима, 9/31 = 29,0% Шикоку, 119/388 = 30,7% студенти од колеџот во Токушима)
- Микронезија: 1/17 = 5,9% (Хамер и сор. 2006)
- Јужна Кореја: 3/75 = 4,0% (Хамер и сор.), 12/317 = 3,8% (проценето од Y-STR хаплотипови), 8/506 = 1,6% (Ким и сор.2011 г.[20] )
- Западен Тимор : 1/497 = 0,2% (Тумонггор и сор. 2014 [21] )
Античка ДНК
уредиЧовек од народот Џомон бил ископан од остатоците од Фунадомари (околу 3.800 - 3.500 п.с.) на островот Ребун во Хокаидо. Тој припаѓа на хаплогрупата D1a2a2a (D-CTS220).[22]
Анализата на примерокот Џомон (Икавазу) и древен примерок од Тибетската Висорамнина (Чохопани, Ch) открила само делумно заедничко потекло, што укажува на позитивно генетско тесно грло во врска со ширењето на хаплогрупата од античка популација поврзана со примерокот од тибетските Чокопани ( и современи тибето-бурмански групи).[23]
Филогенетско дрво
уредиСо дрво ISOGG (Верзија: 14.151).[24]
- DE (YAP)
- D (CTS3946)
- D1 (M174/Page30, IMS-JST021355, Хаплогрупа D-M174)
- D1a (CTS11577)
- D1a1 (F6251/Z27276)
- D1a1a (M15) Тибет
- D1a1b (P99) Тибет, Монголци, Средна Азија
- D1a2 (Z3660)
- D1a2a (M64.1/Page44.1, M55) Јапонија (Јамато, народ Рјукјуан, народ Ајни )
- D1a2b (Y34637) Андамански Острови ( Онги, Јарави) [25][26]
- D1a1 (F6251/Z27276)
- D1b (L1378) Филипини [27]
- D1a (CTS11577)
- D2 (A5580.2) Нигерија, Афроамериканци, Саудиска Арабија, Сирија [28][29]
- D1 (M174/Page30, IMS-JST021355, Хаплогрупа D-M174)
- D (CTS3946)
Наводи
уреди- ↑ „Welcome to FamilyTreeDNA Discover“.
- ↑ 2,0 2,1 YFull Haplogroup YTree v7.02.01 as of March 15, 2019.
- ↑ „Welcome to FamilyTreeDNA Discover“.
- ↑ Hammer, Michael F.; Karafet, Tatiana M.; Park, Hwayong; Omoto, Keiichi; Harihara, Shinji; Stoneking, Mark; Horai, Satoshi (2006). „Dual origins of the Japanese: Common ground for hunter-gatherer and farmer Y chromosomes“. Journal of Human Genetics. 51 (1): 47–58. doi:10.1007/s10038-005-0322-0. PMID 16328082.
- ↑ YOUICHI SATO, TOSHIKATSU SHINKA, ASHRAF A. EWIS, AIKO YAMAUCHI, TERUAKI IWAMOTO, YUTAKA NAKAHORI Overview of genetic variation in the Y chromosome of modern Japanese males.
- ↑ Nonaka, I.; Minaguchi, K.; Takezaki, N. (February 2, 2007). „Y-chromosomal Binary Haplogroups in the Japanese Population and their Relationship to 16 Y-STR Polymorphisms“. Annals of Human Genetics. 71 (Pt 4): 480–95. doi:10.1111/j.1469-1809.2006.00343.x. PMID 17274803.
|hdl-access=
бара|hdl=
(help) - ↑ „Overview of genetic variation in the Y chromosome of modern Japanese males“. Anthropological Science. 122 (3): 131–136. 2014. doi:10.1537/ase.140709.
- ↑ Katoh, Toru; Munkhbat, Batmunkh; Tounai, Kenichi; и др. (2005). „Genetic features of Mongolian ethnic groups revealed by Y-chromosomal analysis“. Gene. 346: 63–70. doi:10.1016/j.gene.2004.10.023. PMID 15716011.
- ↑ 9,0 9,1 Tajima, Atsushi; и др. (2004). „"(March 2, 2004). "Genetic origins of the Ainu inferred from combined DNA analyses of maternal and paternal lineages“. Journal of Human Genetics. 49 (4): 187–193. doi:10.1007/s10038-004-0131-x. PMID 14997363.
- ↑ Mondal, Mayukh & Bergström, Anders & Xue, Yali & Calafell, Francesc & Laayouni, Hafid & Casals, Ferran & Majumder, Partha & Tyler-Smith, Chris & Bertranpetit, Jaume.
- ↑ 崎谷満『DNA・考古・言語の学際研究が示す新・日本列島史』(勉誠出版 2009年)(in Japanese)
- ↑ „Archived copy“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-03-04. Посетено на 2017-09-29.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
- ↑ Ohashi, Jun; Tokunaga, Katsushi; Hitomi, Yuki; Sawai, Hiromi; Khor, Seik-Soon; Naka, Izumi; Watanabe, Yusuke (2019-06-17). „Analysis of whole Y-chromosome sequences reveals the Japanese population history in the Jomon period“. Scientific Reports (англиски). 9 (1): 8556. Bibcode:2019NatSR...9.8556W. doi:10.1038/s41598-019-44473-z. ISSN 2045-2322. PMC 6572846. PMID 31209235.
- ↑ Katoh, Toru; Munkhbat, Batmunkh; Tounai, Kenichi; и др. (2005). „Genetic features of Mongolian ethnic groups revealed by Y-chromosomal analysis“. Gene. 346: 63–70. doi:10.1016/j.gene.2004.10.023. PMID 15716011.
- ↑ „Assignment of Y-chromosomal SNPs found in Japanese population to Y-chromosomal haplogroup tree“. Journal of Human Genetics. 58 (4): 195–201. April 2013. doi:10.1038/jhg.2012.159. PMID 23389242.
- ↑ Shinka, Toshikatsu; Tomita, Keiko; Toda, Tatsushi; Kotliarova, Svetlana E.; Lee, Juwon; Kuroki, Yoko; Jin, Dong Kyu; Tokunaga, Katsushi; Nakamura, Hideki (1999). „Genetic variations on the y chromosome in the Japanese population and implications for modern human y chromosome lineage“. Journal of Human Genetics. 44 (4): 240–245. doi:10.1007/s100380050151. PMID 10429363.
- ↑ Totsuka, Shoji; Sato, Youichi; Tanaka, Masashi (2016). „A study of the geographic distribution of y chromosomal and mitochondrial DNA haplogroups in Japanese population by Super Science High School Consortium (SSH)“. Anthropological Science (Japanese Series). 124 (2): 85–91. doi:10.1537/asj.161018.
- ↑ 18,0 18,1 Hirofumi Nohara, Ikuko Maeda, Rinnosuke Hisazumi, Taketo Uchiyama, Hiroko Hirashima, Masahito Nakata, Rika Ohno, Tetsuro Hasegawa, and Kenshi Shimizu (2021), "Geographic distribution of Y-STR haplotypes and Y-haplogroups among Miyazaki Prefecture residents." Japanese Journal of Forensic Science and Technology, Vol.
- ↑ Y Seo, Y Takami, T Nakayama, and K Takahama, "Y chromosome DNA polymorphisms and their haplotypes in a Japanese population." Leg Med (Tokyo) 1999 Sep;1(3):145-9.
- ↑ Kim, Soon-Hee; Kim, Ki-Cheol; Shin, Dong-Jik; Jin, Han-Jun; Kwak, Kyoung-Don; Han, Myun-Soo; Song, Joon-Myong; Kim, Won; Kim, Wook (2011). „High frequencies of Y-chromosome haplogroup O2b-SRY465 lineages in Korea: a genetic perspective on the peopling of Korea“. Investigative Genetics. 2011 (2): 10. doi:10.1186/2041-2223-2-10. PMC 3087676. PMID 21463511.
- ↑ Tumonggor, Meryanne K; Karafet, Tatiana M; Downey, Sean; и др. (2014). „Isolation, contact and social behavior shaped genetic diversity in West Timor“. Journal of Human Genetics. 59 (9): 494–503. doi:10.1038/jhg.2014.62. PMC 4521296. PMID 25078354.
- ↑ 神澤ほか(2016)「礼文島船泊縄文人の核ゲノム解析」第70回日本人類学大会 (in Japanese)
- ↑ Boer, Elisabeth de; Yang, Melinda A.; Kawagoe, Aileen; Barnes, Gina L. (2020). „Japan considered from the hypothesis of farmer/language spread“. Evolutionary Human Sciences (англиски). 2: e13. doi:10.1017/ehs.2020.7. ISSN 2513-843X. PMC 10427481 Проверете ја вредноста
|pmc=
(help). PMID 37588377 Проверете ја вредноста|pmid=
(help). - ↑ „2019-2020 Haplogroup D Tree“.
- ↑ „Genetic affinities of the Andaman Islanders, a vanishing human population“. Current Biology. 13 (2): 86–93. January 2003. doi:10.1016/S0960-9822(02)01336-2. PMID 12546781.
- ↑ „D YTree“. Архивирано од изворникот на 2019-08-31. Посетено на 2019-09-02.
- ↑ Y-DNA Haplogroup D and its Subclades - 2014
- ↑ Tyler-Smith, Chris; Xue, Yali; Thomas, Mark G.; Yang, Huanming; Arciero, Elena; Asan; Connell, Bruce A.; Jones, Abigail L.; Haber, Marc (2019-06-13). „A Rare Deep-Rooting D0 African Y-Chromosomal Haplogroup and Its Implications for the Expansion of Modern Humans out of Africa“. Genetics (англиски). 212 (4): 1421–1428. doi:10.1534/genetics.119.302368. ISSN 0016-6731. PMC 6707464. PMID 31196864.
- ↑ Estes, Roberta (2019-06-21). „Exciting New Y DNA Haplogroup D Discoveries!“. DNAeXplained - Genetic Genealogy (англиски). Посетено на 2019-07-08.