Сребрени крила

Сребрна крила е југословенска и хрватска поп рок група од Загреб. Овој бенд го претставува првиот вистински хрватски машки-бенд.^[1]

Историја

Основата и првите десет албуми (1978-1987)

Составот е основан во 1978 година од Владо Калембер, кој бил вокален солист и басист во групата.

Во периодот кога Асановиќ бил вокал на Сребрна крила, песните Мангуп, Судбино проклета, Полети голубе, Тумба, тумбо-бо, Словенка, Весна Веснице, Ана, JЈош ме пољуби, Кестен и папричица, Идем даље, Гад, Гад. ...

Калембер на прашањата за „распаѓањето“ одговорил со следните зборови:

„Ние никогаш не се распаднавме, само направивме пауза од 25 години“

Првата ЛП на групата, била издадена во 1978 година, набрзо станала сребрена плоча, ги содржи хитовите: О, Ана, Лили и Првата ноќ со неа. Со својот деби албум ги собориле сите рекорди на продажба, а албумот станал најпродаваниот деби албум, продаден во 620.000 примероци.

Популарната песна Нек живи љубав, компонирана од Новковиќ, е објавена на албумот Срео сам љубав из прве пјесме (1980) во 1984 година. Во 2010 година излегла и ЛП „Нек живи љубав“ .

Калембер објавил 10 албуми со Сребрна Крила, но од 1986 г. клавијатуристот Мустафа Исмаиловски го презел бендот — Муц (бидејќи Калембер се посветил на соло кариера и во дует со Изолда Баруџија бил на Евровизија, со песната Чао, aморе, за која е снимена и ЛП).

Женски период и натпревари (1988-2000)

По заминувањето на Калембер, пејачки го заземале местото на вокалот. Во овој женски период на ред се вртеле Лидија Асановиќ (1988—1989), Влатка Покос (1989—1994), Влатка Гракалиќ (1994—2000) и Барбара Вујевиќ (1994—2000).^[2]

Евровизиска песна

На позицијата вокал во групата во 1988 година дошла Лидија Асановиќ, која дотогаш била дел од белградската група Last Butterfly Game. Со Асановиќ, кој благодарение на песната Дечко, Хајде Олади веќе бил многу популарен на територијата на поранешна Југославија, Сребрна крила ја освоиле Југовизија во 1988 година и отишле на Евровизија, која се одржала во главниот град на Ирска, Даблин. Со песната Мангуп, екипата на Сребрна крила се нашла на одличното 6-то место со 87 поени место, што е еден од најдобрите резултати на Југославија на Евровизија.

Сребрна крила вака постоеле три години, кога Калембер носел демо материјали во Југотон комисијата редовно ги одбивала. Затоа тој лично отишол кај композиторот Ѓорѓе Новковиќ на кого му ги донел снимките. Новковиќ прв кажал дека композицијата добро звучи. Тој им ветил дека ќе им направи песна, што го направил истиот ден пишувајќи ја Ана^[1] која станала најголемиот хит на летото, била најсвирената песна на сите радио станици, без никој да знае кој пее — бидејќи Јелавиќ и Калембер цело лето настапувале во Водице, а Душко Мандиќ и Ади Караселимовиќ во Загреб.^[1]

Понатамошно менување на вокалот и пауза

Асановиќ ги напуштила Сребрна крила во 1991 година, а на нејзино место дошла Влатка Покос, која самата ја препеала песната Ана по Калембер и Асановиќ. — избедба која не била задоволителна.

По Покосова, пејачките Влатка Гракалиќ и Барбара Вујевиќ се замениле како вокали во 90-тите. Сепак, групата не успеала да ја врати популарноста што ја имала во времето на Владо Калембер и Лидија Асановиќ, групата престанува да постои на сцената по смртта на Исмаиловски во 1999 година.

Ново собирање (2012)

Пролетта во 2012, бендот повторно се обединил со Калембер како вокал (и басист), Јелавиќ како гитарист и Пинтариќ како тапанар. — за концертот на 1 јули 2012 година во загрепски Бундек и нивно големо враќање на сцената. По изведбата на старите хитови како што се Ана, Ја нисам коцкар и Закуни се, љубави на езеро, на нивната повратна турнеја, договориле уште десет концерти во Словенија, Хрватска и регионот.^[2]

За крајот на август во 2012 година го најавиле објавувањето на нивниот повратен студиски албум, насловен Сребрна крила 2012, кој бил издаден од Кроација рекордс таа година. Некои од новите песни од овој албум се Јеси ли игог вољела тако , Ноќас сам несретан, Свако има неког“ (кој веќе го нема) (дует со Нуша Деренда), Поноќ је, Ти више ниси ти, Причај ми ...

Некаде во ова време, во Сребрна крила бил и Даниел Поповиќ, кого Калембер го исфрлил од тимот „бидејќи се правел многу важен“.^[1] Во октомври истата година, познатиот ТВ водител Саша Залепугин ги поканил во неговото популарно шоу Недељно поподне, што придонело за популарноста на групата. По ова тие свиреа 200 концерти годишно. Првиот концерт во Загреб бил во 1979 година. Тие биле популарни и во Бугарија и СССР, а врвот на успехот им бил во 1983 година во Москва. Имено, тие ја распродале салата со 25.000 седишта за десет концерти — со вкупно продадени 250.000 билети.^[1]

Претходник Нови фосили	Југославија на избор за Песна на Евровизија 1988	Наследник Рива

Фестивали

1981. Југословенски натпревар за песна на Евровизија (Евросонг) — Климакс, трето место

1982. Опатија — Роми (и вокална група од Загреб)

1982. Југословенски Евросонг — Ромео и Јулија (со Моника Мони Ковачиќ), четврто место

1983. Опатија — Простувам / Сусам, отвори се

1984. МЕСАМ — Сè прости

1988. Југословенски Евросонг — Мангуп, победничката песна

1988 година Избор за песна на Евровизија — Мангуп, шесто место

1988. МЕСАМ — Весна, Весниче

1989. Цавтат фест — Докторе, помош

1992. Степинска катедрала - Марија

1993. Сплит - Сакај ме вечерва

1993. Задар — Вино на љубовта

1993. Загреб — На синото небо над Загреб

1994. Сплит - Ако некогаш се сеќаваш

1994. Задар — Збогум

1995. Дора, Опатија — Љубовта е сè за луѓето

1995. Сплит — Земи ме

1995. Сплит - кажи љубов

1996. Дора, Опатија — Прекрасно е да знаеш дека некој те сака

1997. Хрватскиот радиски фестивал — Боли ме

1997. Арена фест, Пула — Ноќта нека биде како сакате

1998. Хрватскиот радиски фестивал — Кажи

2013 Etnofest Neum — Полноќ е

2016. Етнофест, Неум — Јас сум човек со три гревови

Состав

Тековни членови

Владимир „Владо“ Калембер: вокал, бас (1978—1986, 2012—сега)
Давор „Дадо“ Јелавиќ - Жолта: гитара (1978—1981, 2012—сега)
Славко Пинтариќ — Пишта: тапани (1981—2000, 2012—сега)

Поранешни членови

Ади Караселимовиќ: тапани (1978-1981)
Душко Мандиќ: гитара (1978-1984)
Мустафа „Муч“ Исмаиловски: клавијатури (1979—2000)
Лидија Асановиќ: вокал (1988—1989)
Влатка Покос: вокал (1989-1994)
Влатка Гракалиќ: вокал (1994—2000)
Барбара Вујевиќ: вокал (1994-2000)

Некогаш била и Рената Кончиќ, попозната како Минеа - во една песна, 1993 година. — била вокалот на Сребрна крила. Исто така е Наташа Сладиќ, попозната како Ванеса - на едно ЕП-у, 1994 година. — била вокал на Сребрна крила.

Поканети музичари

Влатко Калембер го поканил Рајко Дујмиќ да настапи со Сребрна крила, но Дујмиќ решил да остане верен на Нови фосили.^[1]

Дискографија

Сите албуми (освен некои* компилации итн.) на Сребрна крила биле објавени од Југотон или Кроација рекордс.

Поврзано

Сребрна крила на сајту (језик: енглески)
Сребрени крила на сајту CroRec.hr (хрватски)
- Платинаста колекција: Сребрна крила, интервју (хрватски)
Сребрна крила (Drive My Car; видео интервјуа са Владом Калембером, април 2017) (хрватски)

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Pacek, Tatjana (15. 2. 2015). „Iskreni Vlado Kalember: Moju Anu ama baš nitko nije htio“. Посетено на 18. 7. 2017. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)
↑ ^2,0 ^2,1 Pintar, Nevio (24. 5. 2012). „Srebrna krila ponovno praše glazbenom scenom“. Gloria. Посетено на 18. 7. 2017. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)

Литература

Janjatović, Petar (2003). Ex YU rock enciklopedija. Beograd: Čigoja štampa. Предлошка:COBISS.

Надворешни врски

[24sata-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Pacek, Tatjana (15. 2. 2015). „Iskreni Vlado Kalember: Moju Anu ama baš nitko nije htio“. Посетено на 18. 7. 2017. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)

[gloria-2] 2,0 ^2,1 Pintar, Nevio (24. 5. 2012). „Srebrna krila ponovno praše glazbenom scenom“. Gloria. Посетено на 18. 7. 2017. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)

[1]

[2]