Розово фламинго
| Розово фламинго | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Розово фламинго во Валфис Беј, Намибија | |
.jpg)
| |
| Розово фламинго во лет | |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Фламинговидни |
| Семејство: | Фламинга |
| Род: | Фламинго |
| Вид: | Розово фламинго |
| Научен назив | |
| Phoenicopterus roseus Палас, 1811 | |
| Синоними | |
|
Phoenicopterus antiquorum | |
Розово фламинго или големо фламинго (науч. Phoenicopterus roseus) — најраспространет вид од семејството на фламингата. Се среќава во делови од Африка, Индискиот Потконтинент, Блискиот Исток и јужна Европа, вклучувајќи ја и Македонија. Некои населенија се преселници на кратко растојание и се среќаваат посеверно од вообичаениот опсег. Познати се и за чување во заробеништво, и можат да се видат во Скопската зоолошка градина.
Таксономија
уредиРозовото фламинго било опишано од Питер Симон Палас во 1811 година. Претходно се сметал дека е ист вид со американското фламинго (Phoenicopterus ruber), но поради разликите во бојата на главата, вратот, телото и сметката, двата фламинга сега се најчесто се сметаат за посебни видови. Розовото фламинго нема подвид.[2]
Опис
уреди.jpg)
Овој вид фламинго е најголем од целото семејство, висок 110–150 см и тежок 2–4 кг. Најголема женка розово фламинго е забележана со 187 см висина и тежина од 4,5 кг.[3] Како и сите фламинга, овој вид несе само едно варовито-бело јајце на тумба од кал. Повеќето од пердувите му се розовобели, но крилата му се покриени со црвени пердуви, а основните и средните пердуви за летање му се црни. Клунот му е розов со црн врв, а нозете му се целосно розови. Се огласува слично на гуска, како трубење. Младенчињата се белосиви, и им треба неколку години за да ја постигнат розовата боја. Таа боја, всушност ја добиваат од исхраната, од каротинските пигменти на организмите што ги јадат.
Овие птици живеат во мочурливи предели и плитки крајбрежни лагуни со солена вода. Со своите нозе ја копаат калта и тињата и оттаму со клунот филтрираат мали ракчиња, семиња, алги, микроскопски организми и мекотели. Се храни со главата надолу, а горната вилица не ѝ е фиксирана за чарепот, туку е подвижна.[4]
Рапределеност
уреди.jpg)
Го има во делови на Африка, јужна Азија (Бангладеш и крајбрежните региони на Пакистан, Индија и Шри Ланка), на Блискиот Исток (Бахреин, Кипар, Ирак, Иран, Израел, Кувајт, Либан, Палестина, Катар, Турција и на Обединетите Арапски Емирати) и јужна Европа (вклучувајќи ги Албанија, Грција, Италија, Црна Гора, Македонија, Португалија, Шпанија и јужна Франција). Најсеверно место за размножување е градот Фреден во западна Германија, близу до границата со Холандија. Забележано е дека тие се размножуваат во Обединетите Арапски Емирати на три различни места во Емиратот Абу Даби.[5] Во Гуџарат која е сојузна држава во Индија, фламингото може да се забележи во засолништето за птици Нал Саровар, засолништето за птици Киџадија, градот Фламинго и засолништето за птици Тол. Тие остануваат таму во текот на целата зимска сезона.[6]
Животен век
уредиЖивотниот век на фламингото, според зоолошката во Базел е над 60 години. Најстарото познато розово фламинго е жител на зоолошката градина Аделаида во Австралија, и има барем 77 години. Точната возраст на птицата не се знае, бидејќи веќе бил возрасен кога го донеле во зоолошката во 1933 година, и сè уште бил жив во 2011 г.[7]
Односи со луѓето
уредиВо минатото
уредиРимските цареви го сметале јазикот од фламингото за специјалитет.[4]
Заробеништво
уреди
Прва позната зоолошка каде се одгледуваат фламинга е од 1959 г. во Базел. Таму се израснати 400 птици, просечно од 20 до 27 годишно до 2000 година.[8]
Поради успешноста на размножувањето во Базел и недостаток на простор, многу фламинга од таму се праќани во зоолошки ширум светот. Со оглед на времето од 1959 година и бројноста на птиците кои се излегнати таму, може да се заклучи дека голем број колонии фламинга во другите зоолошки се роднински поврзани со фламингата од Базел.
Опасности
уредиВо солените блата на Индија и Пакистан, повремено фламингата се усмртени од каблите со 1000 вати струја, на кои тие стојат. До сега се регистрирани 139 такви случаи.
Наводи
уреди- ↑ BirdLife International (2012). „Phoenicopterus roseus“. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 16 јули 2012.
- ↑ del Hoyo, J.; Collar, N.; Garcia, E. F. J. „Greater Flamingo (Phoenicopterus roseus)“. Handbook of the Birds of the World Alive. Барселона, Шпанија: Lynx Edicions. Посетено на 22 април 2021.
- ↑ „архивски примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-02-26. Посетено на 2013-05-13.
- ↑ 4,0 4,1 „Flamingo Feeding“. Stanford University. Посетено на 11 March 2013.
- ↑ Khan, Shahid; и др. (2017). „Greater Flamingo (Phoenicopterus roseus): Important wintering sites and breeding records in the United Arab Emirates“. Zoology in the Middle East. 63 (3): 194–201. doi:10.1080/09397140.2017.1331586.
- ↑ Koshti A.J. and Bony L.S (2016). "Ethology of greater flamingo in captivity", Undergraduate thesis submitted to St.Xavier's College, Ahmedabad, India.
- ↑ „Australia youths "maul flamingo"“. BBC News Online. 30 октомври 2008. Посетено на 17 април 2009.
- ↑ „50 years of flamingo breeding“. Basler Zeitung. 13 август 2008. Посетено на 21 март 2010.
Надворешни врски
уреди
Розово фламинго на Ризницата ?- Greater Flamingo[мртва врска] from the IUCN/Wetlands International Flamingo Specialist Group
- Flamingo Resource Centre Архивирано на 13 април 2009 г. - a collection of resources and information related to flamingos
- Greater Flamingo videos, photos & sounds Архивирано на 12 април 2010 г. on the Internet Bird Collection
- Performing Greater Flamingos in open field Архивирано на 9 јануари 2018 г.
- Greater Flamingo - Species text in The Atlas of Southern African Birds.
