Разговор:Григор Прличев/Архива 1
Григор Прличев - Бугарин?
уредиОд "Автобиографиjа" на Григор Прличев:
– От каква сте възраст?
– 30 годишен.
– От каква сте народност?
– Българин.
– Не е можно българин да има черни коси и черни очи.
На това не отговорих, но приковах очите си в неговите. Он наведе своите.
– Не ли Ви сами от амвона казахте, че от произношението на една само дума можете да познаете всекого дали е елин или не, а аз нито думата елин не мога да произнеса, както Ви я произнасяте.
Рангавис онеме. Разговорът стана несносен и се оттеглих. След три дена ме повикаха универ[ситетските] власти. Първий въпрос беше:
– От каква сте народност?
– Българин.
Преродбенска поезиjа од Григор Прличев
уредиПознати преродбенски песни од Охрид, напишани од Григор Прличев:
I.
До кога, братя мили българи,
До кога гърците ще ни тъпчат,
Чрез своето фенерско духовенство,
Милото наше отчество?
Хайде да ги пропъдиме от нас,
От всички български градове,
Да извикнеме всички со голем глас:
Бегайте, гърци, не ве сакаме!
Защото сте причина станали,
Та преди стотини години
Народната ни патриархия
Съ измама ни я усвоихте!
Где са нашите стари списания?
Где са нашите стари списатели?
Всичко, всичко на прах е станало,
От гръцката фенерска злоба!
Те со своите лъжи, клевети,
Измориха и много българи;
И сегашните ни свети отци,
Пратиха ги во заточение.
II.
Чуйте чеда, македонци,
И вси вие млади момци!
Заръчало отечество
На нашето юначество.
Да е клета тая глава,
Що от сега кье познава
Владичкото църнокапство,
Фанарйотското духовенство!
Ой болгарски, ти мой народ,
Що не гониш лош фанарйот!
От всите страни болгарски
Владиците истерале!
Време дойде да си върнем
Гръцки книги да изгорим,
Как що тие ни правеха,
Наши книги изгореха!
Да се чуе во Европа
Паметната ни работа,
За пакостта фанарйотска,
За славата македонска!
Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", Сборник за народни умотворения, наука и книжнина, Книга XIII, София, 1896, Научен отдел, стр. 650.
--Boban Krumeski 08:35, 13 септември 2006 (UTC)
Чудни хора са авторите на статията... Може ли човекът нееднократно в своята автобиография да се самоопределя като етнически българин, и те въпреки всичко да твърдят, че е македонски (в етнически аспект) "преродбеник". Горкичкият сигурно не е знаел, че всъщност наистина е македонец... Жалко, но какво да правиш, не можеш върна времето назад... Добре, че поне е посочено почитането му в България като български възрожденец... Yulian Stoyanov 28.08.2007
Така, може. На пример, јас упорно секогаш и секаде се изјаснувам како Јапонец, но никој не сака да ме признае. Навистина нема права и слобода на овој Балкан, ЈАС СУМ ЈАПОНЕЦ! А сепак сите ми велат дека не сум, и покрај тоа што така се изјаснувам... :( Поречанец A? 20:15, 4 октомври 2007 (UTC)
- Инкобус яз не могам да те разберам, на твоята корисничка страница велаш дека си 100% Македонец, тука велаш дека си японец!!!Освен това произхождаш от най-предателския район на Македония, до преди 70 години пълен со сърбомани!!! Сакам само да те прашам ти ся шо си по идентитет - японец, македонец или сърбоман? Яз баш си мислам за тебе дека ти си папчив и много обаркан тинейджор. Па не мога да разбера защо требва да се заяждаш со сите во Википедия? Поздрав! --Li4kata 10:48, 12 ноември 2007 (UTC)
Категорија
уредиЌе ве молам, пред да ставате категории шо се малку сензитивни, да разговарате на страната за разговор за да се избегнат ревертирања и слични проблеми. Ви благодарам--MacedonianBoy (разговор) 15:29, 12 март 2009 (UTC)
- Jас незнам што има да се разговара, има цитати погоре, еве и уште един од Автобиографиjата му (издадена и во Скопjе) [1]:
"Дотолкова ние, българе[те], сме били ругани и презрени от всите народности, чтото време е вече да се опомним. Като чете човек народните ни песни, дето всека хубавица се нарича гъркиня, неволно ще заключим, че клетото самопрезрение е знак на българщината. Време е да се покажем хора между хората. Българското трудолюбие редко се намира в другите народи; то ни е облагородило; то е било, е, и ще бъде наше спасение. Ако е истина, че безделието е майка на всите зла, то тъй също истинно е, че трудът е баща на всите добрини. Какво преимущество могат да имат пред нас другите народности? Като слушал съм всеобщите над българщината ругания, целий живот съм прекарал с мисълта, че не струвам ничто. Тази съща мисъл ме отстранявала от най-високите кръгове на обществото, без които никой не бива знаменит гражданин, нито списател. Верно е, че горделивий никога не прокопсува, но верно е такожде, че и който презира себе си, е самоубийца. Първия грех, разбира се, е по-опасен; но ние, българе[те], треба да се пазим повече от втория: треба да уповаваме на силите си, на трудовете си. " --Стан (разговор) 15:51, 12 март 2009 (UTC)
- MacedonianBoy, Прличев е од една страна самодеклариран како Бугарин, поврзан со бугарското преродбеничко дело, а од друга е пишувал и на бугарски литературен jазик (на пример "Автобиографиjа"), односно е наjмалку дводомен писател и е истовремено грчки, бугарски и македонски писател. Не мислам дека има место за дискусиjа, фактот е очигледен и е прифатен на другите Википедии. Поздрав, Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 13:20, 13 март 2009 (UTC)
- Сигурен си? На пат сте да го прекршите 3RR правилото. --Милош (разговор) 13:31, 13 март 2009 (UTC)
- MacedonianBoy, Прличев е од една страна самодеклариран како Бугарин, поврзан со бугарското преродбеничко дело, а од друга е пишувал и на бугарски литературен jазик (на пример "Автобиографиjа"), односно е наjмалку дводомен писател и е истовремено грчки, бугарски и македонски писател. Не мислам дека има место за дискусиjа, фактот е очигледен и е прифатен на другите Википедии. Поздрав, Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 13:20, 13 март 2009 (UTC)
- Сигурен сум, да. "Автобиографиjа", а и не само, е напишана на литературен бугарски jазик. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 13:32, 13 март 2009 (UTC)
- P. s. Ова се однесува до сите уметници од Македониjа, кои по средината на 19 век го создавале своето творештво на модерен бугарски литературен jазик и/или се декларирале како Бугари. Зарем литературата, напишана на бугарски и/или од Бугари, не е бугарска? Исто така не мислам дека категориjата "дводомни писатели" ги менува категориите македонски и бугарски писатели, таа е од различно ниво. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 13:41, 13 март 2009 (UTC)
- Не, но на сите е означен како бугарски. Очигледно е зошто. А овде ова се негира. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 13:50, 13 март 2009 (UTC)
- Милош, види категориите на сите. Никаде не пишува, дека во Бугариjа се смета за бугарски автор, туку напротив, пишува дека е бугарски, а во Република Македониjа се смета за македонски т.е. fringe/minority.
- EN: was a Bulgarian writer and translator... presently he is considered an ethnic Macedonian in the Republic of Macedonia....
- DE: war ein bulgarischsprachiger Schriftsteller... Er wird heute von Bulgaren wie von Mazedoniern als Angehöriger des jeweiligen Volkes betrachtet, er selbst sah sich als Bulgare...
- SR: македонски[тражи се извор]/бугарски писац... У Републици Македонији га сматрају једним од најпознатијих македонских књижевника XIX века....
- Милош, види категориите на сите. Никаде не пишува, дека во Бугариjа се смета за бугарски автор, туку напротив, пишува дека е бугарски, а во Република Македониjа се смета за македонски т.е. fringe/minority.
--Стан (разговор) 14:24, 13 март 2009 (UTC)
- Навистина не разбирам што толку ве разбранува. Овде не се бара да се избрише категориjата македонски писател, а само да се додаде категориjата бугарски писател. Дводомните писатели се заеднички. Никоj не jа негира улогата на Прличев во современата македонска култура. Уште во преводот на "Автобиографиjа" на македонски во 1967 година се потенцира дека Прличев се стремел да пишува на бугарски jазик и дека во тоа и успеал... Прличев во "Автобиографиjа" користи македонски диjалекти во случаи на диjалози со одредени луѓе, но како цело авторовиот текст е литературен бугарски. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 14:40, 13 март 2009 (UTC)
- Аман бе Стан, па не сум јас у саксија растен. Имате исто име и плус промената е извршена само пред неполн час, односно малку пред да пишеш ти овде. И второ како не ти е срам да не кодошиш на англиската википедија и нарекувајќи дека нашите администратори ги злоупотребуваат правата. Многу дволично од твоја страна--Р ашо 14:51, 13 март 2009 (UTC)
Досега не беше даден ни еден сериозен аргумент зошто категориjата "бугарски писатели" нема место во статиjата, но бришењето на истата продолжи и без аргументи... НГТ шаблон. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 15:18, 13 март 2009 (UTC)
P. s. Уредувачката воjна е апсурдна, бидеjки во статиjата читаме
- Во Бугариjа почитуван како бугарски преродбеник и уметник.
и
- Во своето творештво и во својата автобиографија, Прличев се изјаснува како Бугарин.
но независно од тоа категориjата "Бугарски писатели" се негира! Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 15:22, 13 март 2009 (UTC)
- Рашо, никот ми е StanProg насекаде, овоj Станислав е некоj друг, може да прашаш во српската, се знае IP адресот таму, за да нема сомнение. Не сум единствениот Станислав во Бугариjа. Двулично? Па за овоj пролем напишах и на админитраторот овде, и во оделна страница за злоупотреба (во МК вики), и го прашав еден администратор на англиската како се прави во овие случаи. Нема ништо двучлично во ова. Нормална процедура, кога се нарошуват основни правила на Википедиja. --Стан (разговор) 15:47, 13 март 2009 (UTC)
Бришењето на категориjата продолжува без ни еден аргумент. Прличев е самодеклариран како Бугарин, пишувал е значаjни текстови на литературен бугарски jазик и е почитуван како бугарски уметник во Бугариjа. Зошто овде не се сака категориjата бугарски писател? Неразбирливо. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 20:11, 15 март 2009 (UTC)
- Повеќе странски лингвисти (Friedman, Lunt, на пр.) и социолингвисти целата македонска литература од овој период ја ставаат во контекст на заедничките македонско-бугарски напори за спречување на елинизмот. Притоа, терминот Бугар(ин) добива различни значења - како социјална категорија (селанец), религиозно значење, па дури и синоним за Словен. Да не заборавиме, исто така, и дека токму бугарската критика го исмева Прличев, бидејќи не знаел добро бугарски. Едноставно, во овој период не можеме да зборуваме за некакви цврсти формирани етнички определби. Сличен проблем за класификација не се среќава на пример, помеѓу данските и норвешките поети и писатели, во зависност од местото на раѓање и/или работење, авторот се класифицира како дански или норвешки, иако практично сите пишувале на архаичен дански. --FlavrSavr (разговор) 20:19, 15 март 2009 (UTC)
- Се сложувам, напорите за спречување на елинизмот во овоj период биле заеднички македонско-бугарски, но тие не биле само против елинизмот, туку и за воведување на модерно бугарско образование и бугарска црква во Македониjа. Да го видиме подетално овоj "контекст на заедничките македонско-бугарски напори". Терминот "Бугарин" добива сосема jасна етничка смисла во творештвото на самиот Прличев, цитат од автобиографиjата му:
- – От каква сте народност?
- – Българин.
- Зборовите "Едноставно, во овој период не можеме да зборуваме за некакви цврсти формирани етнички определби" се надвор од конкретниот историски случаj. Незавршеност на националната култура во Прличев и силен регионализам (по Реjмон Детрез) - да, но отсутство на таква - не. "Заедничките македонско-бугарски напори" вклучуваат самообразование на бугарски jазик по враќането од Атина, воведување на бугарски jазик во училиштата, репресалии од страна на грчките и отоманските власти во врска со тоа, прекин на односите со грчката патриаршиjа, пишување на пропагандна бугарска поезиjа (види го почетокот на страницата за разговори), организирање на масовно гласање за припоjување кон Бугарската Егзархиjа и така натаму... Еве едно сведоштво за гласањето за Егзархиjата:
- Евтим Спространов (1868, Охрид - 1931, Софиjа), "По възражданьето в град Охрид", "Сборник за народни умотворения, наука и книжнина", книга XIII, София, 1896.
- А што се однесува до критиките за преводите на Хомер, тие не се поврзани со тесно или чисто бугарско-македонски спорови, бидеjки првиот превод не бил на македонски диjалект, туку на оригинална, создадена од Прличев мешавина од повеќе диjалекти, источни и западни, и црковнословенски и руски елементи, дури со користење на веќе непостоjни во живите диjалекти падежи. Резултатот бил вештачки jазик и жестока критика. Вториот превод, коj не е зачуван ни делумно, бил направен со целиот падежен систем и така сосема jа загубил врската со живите говори. Мора да се знае дека слични критики за други текстови на Прличев не е имало. Поздрав, Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 09:07, 16 март 2009 (UTC)
- Ова е интерпретација и пример за оригинално истражување. Сигурно Фридман, еден современ и неутрален познавач на состојбите, не го споменува и релативизира тоа Бугарин сосема случајно. Враќањето кон изјави од 19 век и нивното третирање овде не нè води никаде. Битно е како современата лингвистика го третира ова прашање. Прличев се изучува како дел од македонската литература на повеќе славистички курсеви - еве еден пример за курсот по македонска литература на универзитетот Масарик, Чешка. Тоа исто така ме води до едно друго прашање, зошто на бугарската Википедија нема категорија Македонски писател за Григор Прличев? --FlavrSavr (разговор) 10:41, 16 март 2009 (UTC)
- Ова се директни цитати од "Автобиографиjа" на самиот Прличев, коjа изгледа ти не jа сакаш како извор. Неразбирливо. Исто така не е можно да се тврди дека мнозинството од светските историчари го дебугаризираат Прличев, пример за тоа е Raymond Detrez, "Canonization through Competition: The Case of Grigor Părličev", "Literature Thoughts collection", Literature institute, 2007, pp. 57–58. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 10:53, 16 март 2009 (UTC)
- Тие директни цитати се веќе во статијата. Никој не ги спори. Сигурно ќе се најдат цитати негови каде зборува за македонски чеда, Македонија и сл. Спорни се заклучоците кои ги носиш врз основа на тоа. Ете, за Фридман, Лунт, Вилкинсон и други, тие не се доволни за Прличев да го третираат како бугарски писател. Па сигурно не се улави и на славистички курсеви по универзитети да го третираат како македонски писател? А за Детрез, за жал, од тој текст, успеав да го најдам само описот на трудот, каде што воопшто не завзема страна - трудот моментално не ми е достапен, но ќе го проверам. Исто така, не ми одговори на последното прашање околу бугарската Википедија? Нели Википедија е неутрална? --FlavrSavr (разговор) 11:15, 16 март 2009 (UTC)
- Ова се директни цитати од "Автобиографиjа" на самиот Прличев, коjа изгледа ти не jа сакаш како извор. Неразбирливо. Исто така не е можно да се тврди дека мнозинството од светските историчари го дебугаризираат Прличев, пример за тоа е Raymond Detrez, "Canonization through Competition: The Case of Grigor Părličev", "Literature Thoughts collection", Literature institute, 2007, pp. 57–58. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 10:53, 16 март 2009 (UTC)
- Ова е интерпретација и пример за оригинално истражување. Сигурно Фридман, еден современ и неутрален познавач на состојбите, не го споменува и релативизира тоа Бугарин сосема случајно. Враќањето кон изјави од 19 век и нивното третирање овде не нè води никаде. Битно е како современата лингвистика го третира ова прашање. Прличев се изучува како дел од македонската литература на повеќе славистички курсеви - еве еден пример за курсот по македонска литература на универзитетот Масарик, Чешка. Тоа исто така ме води до едно друго прашање, зошто на бугарската Википедија нема категорија Македонски писател за Григор Прличев? --FlavrSavr (разговор) 10:41, 16 март 2009 (UTC)
- А што се однесува до критиките за преводите на Хомер, тие не се поврзани со тесно или чисто бугарско-македонски спорови, бидеjки првиот превод не бил на македонски диjалект, туку на оригинална, создадена од Прличев мешавина од повеќе диjалекти, источни и западни, и црковнословенски и руски елементи, дури со користење на веќе непостоjни во живите диjалекти падежи. Резултатот бил вештачки jазик и жестока критика. Вториот превод, коj не е зачуван ни делумно, бил направен со целиот падежен систем и така сосема jа загубил врската со живите говори. Мора да се знае дека слични критики за други текстови на Прличев не е имало. Поздрав, Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 09:07, 16 март 2009 (UTC)
- Не мислам дека на сите славистички курсеви во сите универзитети Прличев е определуван како исклучиво македонски и небугарски. Извини, но дека поточно Фридман, Лунт & Co тврдат дека Прличев не е бугарски писател? Ако имаш релевантни извори за било каква теза - иди и уредуваj на бугарската Википедиjа, jас не сум активен таму. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 11:32, 16 март 2009 (UTC)
- Патем, спомнатиот чешки универзитет не е "во Масарик", бидеjки Tomáš Garrigue Masaryk е историска фигура, во чест на коjа универзитетот го носи ова име... Универзитетот е во градот Брно. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 11:37, 16 март 2009 (UTC)
- Ако не грешам, во таа статиjа името на Прличев се сретнува во само една реченица на стр. 183 и тоа без конкретни коментари за неговото дело. Како цело Фридман, коj е ученик на jугословенската школа, не негира дека дека периодот 1840-1870 е карактеристичен со (стр. 193): Main trend: The anti-phanariot struggle. Many intellectuals favor a common Macedo-Bulgarian literary language based to a large extent on Macedonian. За истото зборува во своите дела и Прличев. Не мислам дека овоj текст е аргумент против тоа што Прличев е и бугарски писател. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 23:20, 16 март 2009 (UTC)
Автобиографијата
уредиБобан, ги вадиш од пишуванките на Прличев деловите што ти одговараат ;) Прличев кога првпат оди на школување во Грција - ја бакнува земјата елинска... но сепак не е Грк. Грците во тоа време сите не-грчки народи ги именувале како Вулгарос, со значење - варвари (некои тој збор го преведуваат како Бугари). Во текот на својата интелектуална борба за Македонија, Прличев едно време бара помош од бугарската егзархија, додека да сфати дека тие шират пан-бугаризам, а не пан-славизам, во што верувал самиот Прличев. Во словото за Кирила и Методија, што го држи во Солун во време на неговото учителствување во тамошната гимназија, тој ја искажува низ далеку почисти формулации таа своја определба:
“Мајка Македонија многу е ослабнета. Откако го породи великого Александра, откако ги породи светите Кирила и Методија, оттога мајка Македонија лежи на своето легло ужасно изнеможена, совршено примрена Мајка што родила великого сина надали ќе може да роди и другего? Затоа толку ретки се на светот великите мажи. Цели просветени држави во текот на педесет години одвај можат да произведат еден велик маж. (. . .).
Оваа своја македонска позиција Прличев ја афирмира некаде по 1882, по враќањето од Бугарија. Тогаш, ќе се настани за постојано во Солун, па од таму, во едно писмо до жена си ќе го запише и ова: “Солун е срце, а ние вените на Македонија!” Истава година, во 1882 година, во еден допис до цариградскиот протестантски весник “Зорница” ќе се застапува за македонските гледишта врз јазикот и правописот на Словените во Европска Турција...
Сакаш уште? :) --Виолетова (разговор) 10:24, 16 март 2009 (UTC)
- Виолетова, зборуваш целосно надвор од историскиот контекст. Зарем борбата на Прличев за припоjување на Охрид кон Бугарската Егзархиjа има било каква врска со "сите негрчки народи"?! Апсурдно е. Не наведуваш научни извори за тоа дека сите не-грчки народи биле нарекувани "Вулгарос". Исто така барам академска публикациjа на спомнатото слово од 1882 година, постои ли релевантен извор? А колку е можно да се зборува за афирмирана "македонска позициjа" станува jасно од "Автобиографиjа", пишувана од 16 април 1884 до 1 маj 1885, а и од други доцни текстови. Поздрав, Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 10:43, 16 март 2009 (UTC)
- Не ги гледам побараните релевантни извори. Уште за наводно афирмираната "македонска позициjа" - "Мечтата на един старец", весник "Балкан", I, броj 15 од 28 април 1883 година. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 11:12, 16 март 2009 (UTC)
- Виолетова, да ги споредиме твоите зборови
- Во текот на својата интелектуална борба за Македонија, Прличев едно време бара помош од бугарската егзархија, додека да сфати дека тие шират пан-бугаризам, а не пан-славизам, во што верувал самиот Прличев. Во словото за Кирила и Методија, што го држи во Солун во време на неговото учителствување во тамошната гимназија, тој ја искажува низ далеку почисти формулации таа своја определба: “Мајка Македонија многу е ослабнета. Откако го породи великого Александра, откако ги породи светите Кирила и Методија, оттога мајка Македонија лежи на своето легло ужасно изнеможена, совршено примрена Мајка што родила великого сина надали ќе може да роди и другего? Затоа толку ретки се на светот великите мажи. Цели просветени држави во текот на педесет години одвај можат да произведат еден велик маж. (. . .)" Оваа своја македонска позиција Прличев ја афирмира некаде по 1882, по враќањето од Бугарија.
- со текстот на "Автобиографиjа":
- Какво да се прави? Се услових в Струга. Там припомних си ветхата бедност и икономия и, благодарение на г-на Йосифа Кавачов, в една година спестих 4300 гроша. Две хиляди оставих дома, с другите две търгнах за в София. Там родолюбците, които ме канеха, станаха невидни, но Бурмовий кабинет ме назначи за классний наставник и преподавател на елинский язик в Габровската гимназия. Беше (ако добре помня) учебната година 1879/80. Там, както и на всекъде, заради късогледието си, не добих приятели. Следующата година се запреха язиците латинский и елинский, за преподавател на които бех нарочно пратен (Гимназията стана от класическа реална), и аз се поканих за помощник в Народната библиотека. Чтом влезох в това здание, се уплаших от мрачността и влажността му и първата ми работа беше да си дам оставката. Два месеца чаках отговор на прошението си, но и буйно работих. На всичките книги в Народната библиотека (освен ония, что беха в читалищната стая), изписах заглавията. Заповедано беше да се означи на всека книга "авторът", "науката", с която той се занимава, "годината и градът", дето се издала, "числото на страниците й и на томовете й", "дали тя е една, или двойна, или тройна". Преди да свърша мудната си работа, очите ми заболеха от постоянното пишене. Най-после г-н Гюзелев, с увеличение на платата ми, ме прати за учител в Битоля, дето и сам желая да ида. Във втората година на учителствуванието ми в Битоля св. Екзарх благоволи да увеличи платата ми още с 630 франка, а следующата ме назначи в отечеството ми, дето животът за мене беше неможен: охридяни възроптаха, дето аз получавам четверократно повече, отколкото те ми плащаха. Миналата година, както и настоящата 1884/5 учителствувам в Солун, се наслаждавам с добро здравие и с възпоминанието на страданията си, и се надевам, че бог нема да допусне да оставя за скоро службата си.
- Ако му верваме на самиот Прличев, доцниот период на делото му не е не-егзархиски или анти-егзархиски. Бобан Податотека:Boban Krumeski.png Крумески 11:23, 16 март 2009 (UTC)
- Тезите за континуиран небугарски и дури антибугарски период во животот на Григор Прличев по 1882 година не беа докажани, а исто така очигледно пробугарските ставови на Прличев од неговите текстови од периодот по 1882 година сеуште не се дел од статиjата. НГТ шаблон. Поздрави, Бобан Крумески 13:53, 7 јуни 2009 (UTC)
заштита
уредисе извинувам, нема потреба од заштита за само една кат - значи категориата може да се враке? Молам, читаjте то, што е написано во трите стихотворениjа погоре и во двата последни извора, человекот е бугарин и е писал на бугарски jезик, зошто треба да се негира? Книжевната норма на македонскиот е од 1930те години, нема как да има македонски писатели во оно време, просто нема как. Boëthius/Боэций e роден во Рим, коjи сада е во Италиjа, но е живел во 6 век, а италианскиот jезик е од 12-13 век (Данте) и што, Боэций италиански философ ли е? Кажуваjте го на jедан образован италианец и ке прсне од смех. Апсољутно истата работа, молам све разумни луге да вракат категориjата. Потребител:Bogorm (разговор) 16:08, 16 март 2009 (UTC)
- Сакаш да кажеш дека македонскиот јазик не постоел и го сметаш за вештачки создаден? Ако ова го потврдиш следува долг и незаборавен блок зошто не е еднаш да нè омаловажуваш тука. Прибери се за доброто на Википедија и атмосферата тука.--MacedonianBoy 16:16, 16 март 2009 (UTC)
- Сакам да кажувам дека првата книга е написана во 1930те години од Кочо Рацин и тоj е првиот писател на македонски език и ово не е мнењето во Бугариjа, а овде (Для формирования макед. нац. лит-ры важное значение имела деятельность выдающегося писателя-коммуниста Кочо Рацина (1908-43)-автора первой книги стихов на макед. языке ("Белые рассветы", 1939); существенную роль в 1930-е гг. сыграли также К. Неделковски и другие литераторы), во БСЭ, во наjголемата руска энциклопедия! Руснаците не са иредентисти на Балканот, нали? Кочо Рацин е првиот поет, не Прличев, руснак ви го е написал, БСЭ е онлаjн! Што повеке да кажувам...? Потребител:Bogorm (разговор) 16:22, 16 март 2009 (UTC)
- Првите македонски писатели се од времето на Кирил и Методиј, Пејчиновиќ и слично. Иако пишува некои непромислени зборови на самата книга Огледало, ти да ја земеш да ја читаш нема да ја разбереш, а додека јас и на старословенско писмо ја разбирам зошто е напишана на тетовски дијалект на македонскиот јазик. Не ме интересира што мислат во БГ или РУ, ова е надвор од темата. Има категорија и статија за двдомни писатели и точка. Се додека не стои на бугарската Википедија категорија македонски писатели нормално и тука нема да стои. Поздрав и уредувај други покорисни статии, како Географија на Бугарија. --MacedonianBoy 16:28, 16 март 2009 (UTC)
- Jac веке сум обjаснил човешки, цитирал сум, не можем повеке да направим. Арно, ке питам првиот италианец коjи срекем, шта би помислил, ако некоj му кажува дека Боэций е италиански философ, ке му раскажем за нашиот случаj и ке се посмеем. Потребител:Bogorm (разговор) 16:34, 16 март 2009 (UTC)
- Првите македонски писатели се од времето на Кирил и Методиј, Пејчиновиќ и слично. Иако пишува некои непромислени зборови на самата книга Огледало, ти да ја земеш да ја читаш нема да ја разбереш, а додека јас и на старословенско писмо ја разбирам зошто е напишана на тетовски дијалект на македонскиот јазик. Не ме интересира што мислат во БГ или РУ, ова е надвор од темата. Има категорија и статија за двдомни писатели и точка. Се додека не стои на бугарската Википедија категорија македонски писатели нормално и тука нема да стои. Поздрав и уредувај други покорисни статии, како Географија на Бугарија. --MacedonianBoy 16:28, 16 март 2009 (UTC)
- Сакам да кажувам дека првата книга е написана во 1930те години од Кочо Рацин и тоj е првиот писател на македонски език и ово не е мнењето во Бугариjа, а овде (Для формирования макед. нац. лит-ры важное значение имела деятельность выдающегося писателя-коммуниста Кочо Рацина (1908-43)-автора первой книги стихов на макед. языке ("Белые рассветы", 1939); существенную роль в 1930-е гг. сыграли также К. Неделковски и другие литераторы), во БСЭ, во наjголемата руска энциклопедия! Руснаците не са иредентисти на Балканот, нали? Кочо Рацин е првиот поет, не Прличев, руснак ви го е написал, БСЭ е онлаjн! Што повеке да кажувам...? Потребител:Bogorm (разговор) 16:22, 16 март 2009 (UTC)
brest-bot проверка на правопис
уреди- врски наместо линкови, англизам.
- Податотека наместо Image, вики клучни зборови на македонски.
Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 21:19, 25 јули 2009 (UTC), управуван од Brest.