Муждел

поранешно село во Драмско, Егејска Македонија

Муждел (грчки: Μυλόπετρα, Милопетра; до 1927 г. Μουζδέλ, Муздел[1]) — поранешно село во Драмско, Егејска Македонија, на територијата на денешната општина Неврокоп во областа Источна Македонија и Тракија, Грција. Сè до 1920-тите било населено со Македонци-муслимани.[2]

Муждел
Μυλόπετρ
Муждел is located in Грција
Муждел
Муждел
Местоположба во областа
Муждел во рамките на Неврокоп (Егејска Македонија)
Муждел
Местоположба на Муждел во Неврокоп и областа Источна Македонија и Тракија
Координати: 41°25.0′N 24°13.0′E / 41.4167° СГШ; 24.2167° ИГД / 41.4167; 24.2167
ЗемјаГрција
ОбластИсточна Македонија и Тракија
ОкругДрамски
ОпштинаНеврокоп
Надм. вис.&10000000000000740000000740 м
Население
 • Вкупноиселено
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Географија

уреди

Селото се наоѓа на југозападните падини на Родопите и спаѓа во историско-географската област Чеч. Соседни села се Костен, Прибојна, Кољарба, Љубан, Ловчишта, Горна Лакавица и Оштица. Муждел е сместен меѓу реките Кајна и Мужделска Река пред да се слеат.

Историја

уреди

Во Отоманското Царство

уреди

Во скратен регистар за ливата Паша од 1519 г. село Муждел е запишан вака — муслимани: 19 домаќинства, ергени - 10; немуслимани: 66 домаќинства, ергени - 7, вдовици - 7.[3] Во подробен регистар за санџакот Паша од 1524-1537 г. во селото се заведени муслимани: 18, ергени - 17; немуслимани: 35, ергени - 6, вдовици - 6.[4] Во скратен регистар од 1530 г. Муждел имал муслимани: 18 домаќинства, ергени - 17; немуслимани: 35 домаќинства, ергени - 6, вдовици - 6.[5] Во подробен регистар на санџакот Паша од 1569-70 г. даночно обврзаното население е претставено вака: муслимани - 31 семејства и 61 ергени; немуслимани - 1 семејство и 5 баштини.[6] Во подробен регистар за собирањето на данокот авариз од Неврокопската каза за 1723 г. за селото Муждел (М’жнадел) се запишани 26 муслимански домаќинства.[7]

Во XIX век Муждел било муслиманско село во Неврокопската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Меџилово (Médjilovo) било село со 33 домаќинства сочинето од 95 жители Македонци-муслимани.[8][9] Според Стефан Верковиќ кон крајот на XIX век Муждел (Миждилово) имало машко население на 107 Македонци-муслимани кои живееле во 33 куќи.[8][10] Според Васил К’нчов во 1900 г. Муждел (М’ждел) имал 60 куќи.[11]

Во Грција

уреди

Во Првата балканска војна во 1912 г. селото е окупирано од бугарска војска. По Втората балканска војна во 1913 г. истото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. По податоци на БПЦ кон крајот на 1912 и почетокот на 1913 г. во Муждел живееле 70 семејства со вкупно 340 лица. Според грчка статистика во 1913 г. селото имало 395 жители.[12] Во 1920 година населението се намалило на 292 лица.[2]

Во 1923 г. населението како муслиманско е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место се доведени грчки доселеници од Турција. През 1927 година името на селото е сменено от Муждел (Μουζδέλ) на Милопетра (Μυλόπετρα).[13] До 1928 г. во Муждел се доселиле 69 грчки дојденци (23 лица).[14] Во 1928 г. селото имало 88 жители, а во 1940 г. нивниот број се зголемил на 137.

Селото е напуштено за време на Граѓанската војна и повеќе не е обновено.[2]

Наводи

уреди
  1. „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). I дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 182. ISBN 9989-9819-5-7.
  3. Радушев, Евгений (2005). Помаците - християнство и ислям в Западните Родопи с долината на р.Места, XV - 30-те години на XVIII век. Част II - Приложения. София: Народна библиотека Св. Св. Кирил и Методий - Ориенталски отдел. стр. 58. ISBN 954-523-084-3. OCLC 166026970.
  4. Радушев, стр. 121-122
  5. Радушев, стр. 131
  6. Стоjановски, Александар (2007). Турски документи за историjата на Македониjа. Опширен пописен дефтер за Паша санџакот (казите Драма, Кавала, Серез и Неврокоп) од 1569/70 година, том X, книга 2. Скопjе: Државен архив на Република Македониjа. стр. 626–627. ISBN 978-998-962-264-9. OCLC 645308759.
  7. Радушев, стр. 222-223
  8. 8,0 8,1 Нарекувајќи ги „Помаци“.
  9. Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 132–133. ISBN 954-8187-21-3.
  10. Райчевски, Стоян (2004) [1998]. Българите мохамедани (II издание. изд.). София: Национален музей на българската книга и полиграфия. стр. 112. ISBN 954-9308-51-0.
  11. Кънчов, Васил (1970) [1894-1896]. „Неврокопската каза“. Пътуване по долините на Струма, Места и Брегалница. Битолско, Преспа и Охридско. София: Наука и изкуство. стр. 269.
  12. Λιθοξόου, Δημήτρης. „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913 – Μακεδονία“ (грчки). Архивирано од изворникот на 31 юли 2012. Посетено на 4 мај 2009. Проверете ги датумските вредности во: |archivedate= (help)
  13. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
  14. Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012