Ендре Кукорели
Ендре Кукорели (унгарски: Kukorelly Endre), (1951, Будимпешта, Унгарија -) е современ унгарски писател - поет и прозаист.
Животопис
уредиЕндре Кукорели е роден во 1951 година во Будимпешта. Дипломирал историја и библиотекарство на универзитетот ЕЛТЕ во Будимпешта. Работел како уредник во неколку унгарски списанија: Exit 84, Magyar Napló, Magyar Narancs и унгарското издание на Lettres Internationale. Исто така, тој предава творечко пишување на Колеџот за убави уметности. Кукорели е претседател на Друштвото на белетристи.[1]
Творештво
уредиКукорели е автор на поголем број поетски и прозни дела кои се преведени на повеќе европски јазици: шпански, шведски, германски, бугарски, словенечки и словачки. Исто така, два негови расказа се објавени на македонски јазик во 2009 година како дел на антологијата на унгарскиот краток расказ "Сецирање на живо", во издание на Темплум.[2]
Негови поважни дела се:[3]
- Сладот на реалноста (песни), 1984 година
- Manière (песни), 1986 година
- Нема да заседам со никого (песни), 1989 година
- Брегот меморија (песни), 1990 година
- Градината на лековитите билки (песни), 1993 година
- H.Ö.L.D.E.R.L.I.N (песни), 1998 година
- Три 100 парчиња(прозни парчиња), 1999 година
- Урнатина: Советониска историја, 2000 година
- Долина на самовилата или Загатките на човековото срце (роман на меморијата), 2003
Признанија
уредиКукорели е добитник на повеќе награди, како што се:[4]
- Наградата "Болони", 1984 година
- Книга на годината во Унгарија, 1990 година
- Кристал "Vilenica" (Словенија), 1992 година
- Наградата "Атила Јожеф", 1993 година
- Наградата "Шандор Вереш", 1994 година
Наводи
уреди- ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 222.
- ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 221-222.
- ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 222-223.
- ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 223.