Гвидо Тартаља
Гвидо Тартаља (Загреб, 25 јануари 1899 година - Белград, 29 декември 1984 година) бил српски писател, поет, преведувач.[1]
Познат по своите детски книги, честопати се нарекува „Змеј на современата српска литература за деца“.[2] Објавил над 30 книги, меѓу кои „Песна и град“, „Лирика“, „Маѓепсан круг“, „Срмена на градот птица“, песни за деца: „Оживеан цртан филм“, „Што велат месеците“, „Од облаци до глуварче“, „Дедо капа и ветер“ и други.
Животопис уреди
Роден е во Загреб, а потоа основно и средно училиште завршил во Сплит. По дипломирањето во 1916 година, работел како асистент на хемичар во фабрика.[3] Дојде во Белград во 1920 година да студирал право и дипломирал на Правниот факултет во Белград во 1923 година. Тој започнал да пишува во литературата во 1917 година . Соработувал во голем број книжевни и други публикации. Во 1921 година соработувал со српскиот литературен весник и ''Мисли''. Во периодот помеѓу 1920 и 1930 година Гвидо Тартаља го следел развојот на современата италијанска литература и објавил голем број придонеси, преводи и прикази [1] .
Според неговите зборови, тој бил под влијание на Владимир Назор како лирски поет и Јован Јовановиќ Змај како детски поет, додека Тин Ујевиќ, кој го слушал во 1919 година, имал одредено влијание во Сплит читајќи ги неговите песни.
Од крајот на Првата светска војна, тој се сместил во Белград. Како српски католик, го славел католичкиот Божиќ.[4] Тој бил вработен во Националната банка во Белград пред Втората светска војна.[5] По завршувањето на Втората светска војна, тој се посветил на целата култура и работел во издавачката куќа Просвета, каде што уредувал дела од Иво Чипик, „ Змејната песна“, Патувањата на Мајк Алас, итн. Неговата книга „Колку е тежок сонот“ беше училиштен лектор и имаше најмногу изданија и тираж од над 150.000 примероци.[3]
Тартаља е една од оние наши писатели кои вистински ги сакаат децата, ја разбираат детската душа и даваат вредни придонеси во нашата млада литература за воени деца .[6] Тој беше исклучително плоден и разноврсен писател за деца кој не само што пишувал книги, туку објавувал книжевни написи секој ден во весници. Тој давал песни и забава (како што се буни) во белградската Правда, изведувал радио списанија за деца [7] на Радио Белград, отворил изложби на детски слики и сликари. Во 1960 година ја добил наградата ''Млада генерација'' за неговото животно книжевно дело за деца.[3] Тој бил награден со Повелбата за змеј во 1978 година за детски игри .[8] .
Во текот на 15-17 февруари 1980 година тој бил гостин на Втората програма на Радио Белград во емисијата чиј домаќин беше Милош Јевтиќ .
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 Жељко Ђурић, Гвидо Тартаља и италијанска књижевност, Зборник Матице српске за књижевност и језик, 2003, вол. 51, бр. 1-2, pp. 171–179.
- ↑ Времеплов, 29. децембар 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Хронологија живота и рада Гвида Тартаље (саставио Драган Лакићевић), стране 141-145, у књизи Гвидо Тартаља „Приредба“, 2011.
- ↑ "Правда", Београд 25. децембар 1935.
- ↑ "Правда", Београд 19. новембар 1933.
- ↑ "Правда", Београд 18. децембар 1932.
- ↑ "Време", Београд 9. октобар 1933.
- ↑ „Змајеве дечје игре, Награде — Повеља“. Архивирано од изворникот на 7 јуни 2012. Посетено на 12 август 2010.