Винстон Черчил

Винстон Леонард Спенсер Черчил (30 ноември 1874 - 24 јануари 1965) — бил еден од поважните политичари на 20 век. Најпознат е по неговата улога во Втората светска војна како премиер на Велика Британија.

Винстон Черчил Winston Churchill
Роден	30 ноември 1874
Починал	24 јануари 1965 Лондон

Воени мисии

Винстон Черчил е роден во Бленхеимската Палата, во Оквордшир на 30 ноември 1874, како син на Лорд Рудолф, британски државник и водач, и американката Џени Џероум, во семејство кое по татко потекнувало од Џон Черчил, првиот војвода на Малбурн. Черчил завршил воена академија, а за време на неговото школивање се интересирал за англиски јазик и историја.

По завршувањето на воената академија, тој служел војска и заминал на мисии во Куба и Египет, за време на кои бил дописник за британски весници, а во Египет учествувал во еден од последните напади на Британската Коњаница. Тој ја напуштил војската во 1899 година, за да се кандидира за пратеник во парламентот, но не бил избран, по што започнал да работи како новинар, а по избувнувањето на британско-боерската војна во Јужна Африка тој известувал од местото на настанот, каде што бил заробен, но подоцна успеал да побегне во Британија.

Враќање во Британија

По враќањето, тој повторно се кандидирал за пратеник во парламентот, при што бил избран како претставник на владеачката Конзервативна партија, но по редици несогласувања со партијата тој преминал во Либералната партија. Откако во 1905 година Либералната партија ги добила изборите, Черчил бил назначен за потсекретар на Колонијалната Канцеларија во владата, а во 1908 година за претседател на Одборот за Трговија. Во истата година тој се оженил со Клементина Хозиер.

Во 1910 година, Черчил станал Секретар за внатрешни работи и ги надгледувал реформите во казнениот систем кој бил воведен од страна на Либералите. Во 1911 година се зголемиле тензиите помеѓу двата блока од Првата светска војна. Истата година, Черчил бил назначен за Прв Лорд на Морнарицата, со задача да ја држи истата во борбена готовност. Черчил целосно се внел во оваа функција, и помагал во развивањето на морнаричката авијација, како и во развивањето на побрзи борбени бродови.

Во Првата светска војна Черчил зел активно учество, не само како Прв Лорд на Морнарицата, туку исто така помагал и во развивањето на тенкот, кој во тоа време се сметал за погрешна алокација на владини средства, а исто така помагал и во развивањето на Кралската Авијација. Черчил ја иницирал кампањата за отворање на Дарданелскиот проток, кој се наоѓа во денешна Турција, со што, тој сметал дека :„ ќе им се помогне на Русите, ќе се отвори јужниот фронт и ќе се исфрли Отоманското Царство од војната.“ Овој поход бил неуспешен и на Черчил му донел лоша репутација, која резултирала со негова смена на помала функција во владата, од која подоцна се откажал и се вклучил во армијата, како командант на Британскиот пешадиски баталјон во Франција.

По реконструкција на владата во 1917, Черчил бил повикан во неа како Министер за муниција, а по 1918 и во Канцеларијата за одбрана и во Канцеларијата за Колонии.

По Првата светска војна

По Првата светска војна, во 1922 на изборите победила Конзервативната Партија, а Черчил го изгубил пратеничкото место, па се кандидирал повторно како член на Либералната Партија, која постепено ја загубил популарноста на сметка на Ларбористичката, а потоа двапати како независен кандидат, но повторно не бил избран, по што се вратил во Конзервативната Партија и во 1924 бил назначен за Министер за Финансии.

Во 1930 година, кога Черчил не вршел никакви функции во владата, тој се спротивставувалл на одвојувањето на Индија од колонијална власт, и спротивно на неговиот премиер, го поддржал кралот Едвард VII, кој на крајот абдицирал. Ова резултирало со намалена популарност кај нацијата. Во меѓувреме Черчил учествувал во развивањето на радарот, и предупредувал на опасноста од режимот на Адолф Хитлер, но во Британската јавност ова не пројавувало поголем интерес.

Втора светска војна

Непосредно пред Втората светска војна, Черчил бил повторно повикан во Владата како Прв Лорд на Морнарицата, а по избувнувањето на војната бил повикан да го заземе местото Премиер во коалиционата влада од сите партии во Британија. Тој тогаш ја изјавил познатата реченица „не можам да понудам ништо друго освен крв, умор, солзи и пот”.

За време на војната Черчил го одбил барањето на Франција за воена помош, при навлегувањето на Нацистите, заради тоа што сметал дека на Британија й се потребни сите воени сили, заради нејзина одбрана. Ова одбивање на барањето за помош, подоцна го приморало да ја саботира Француската флота, по нејзиното одбивање да й се приклучи на Британската, заради тоа што не можел да си дозволи, таа да им се приклучи на силите на Нацистите. Британската Кралска Авијација, иако со тешки загуби во своите редови, успеала да ја одбрани Британија од германската авијација, ова во голем дел се должело и на Американската помош, која што била иницирана од страна на Претседателот Френклин Рузвелт. Черчил, иако бил противник на комунизмот, со радост ја примил веста за влегувањето на СССР во војната како моќен сојузник против нацистите. Зближувањето на Британците и Американците се институционализирало со Атлантскиот договор, по кој се формирал заеднички воен штаб на двете земји, во кој отпрвин биле прифатени стратегиите на Британците, но подоцна, заради стравот од Британска доминација во светот, и поради засилувањето на Советска, Американците ги наметнале свои воени планови.

По војната

По Германската капитулација, во 1945 се одржиле избори во Британија, на кои Черчил, кандидиран како Конзервативец, и покрај неговата огромна улога во светот воопшто, не ја добил довербата од гласачите и во наредните години ја предводил опозицијата, а изборите ги добиле Лабористите. Во 1951 година, Конзервативците повторно се вратиле на власт, со политики на антикомунизам, а Черчил повторно станал премиер.

Во 1953 година Черчил станал витез и ја добил Нобеловата награда за литература, во 1955 година, се повлекол од функцијата премиер, а во 1963 година Џон Кенеди го прогласил за првиот почесен граѓанин на САД.

Черчил починал на 90 годишна возраст и бил закопан близу до местото каде што е роден.

Творештво

Черчил е творец на многу статии, и книги, а исто така е значаен и како историчар, кој во своите книги дал поглед во прво лице за случувањата во неговото време. За време на пишувањето на историските книги, имал пристап до тајните архиви на владата. Неколку од неговите книги ги напишал заради обезбедување на материјална корист, која на крајот ја добил од продажбата на книгите, заради тоа што и покрај неговото аристократско потекло не бил многу богат.

Тој ја пишува биографијата на неговиот татко „Животот на Лорд Рудолф Черчил” (1906) и биографијата на неговиот предок „Неговиот живот и време” (1933-38г. во 4 дела), и неколку дела, кои воглавно се негови автобиографии, во кои се зборува за неговите рани години.

Неговите најдобри дела се историските книги „Првата светска војна” (1923-31г. во 6 дела), „Втората светска војна” (1948-53г. во 6 дела), за која и добил Нобелова награда, како и „Историјата на народите кои зборуваат англиски” (1956-58г. од која голем дел датираат од 1930г.).