Бразилска Антарктичка Програма
Бразилска Антарктичка Програма (португалски: Programa Antártico Brasileiro или ПРОАНТАР) — програма на Бразилската морнарица која има присуство на континентот Антарктик.[1] Ги координира истражувањата и оперативната поддршка за истражување во регионот. Во моментов одржува истражувачка станица во текот на целата година на Антарктикот (Антарктичката станица „Командант Фераз“), како и неколку сезонски теренски кампови. Исто така, одржува два истражувачки брода кои пловат во водите на Антарктикот (мразокршачите Алмирате Максимијано и Ари Ронгел).[1]
| Бразилска Антарктичка Програма | |
|---|---|
| |
| Податоци за органот | |
| Основан | јанунари 1982 |
| Седиште | Бразилија, Федерален округ |
| Матичен Владина агенција | НСНТР, Бразилска морнарица |
| Мрежно место | |
| PROANTAR | |
Историја
уредиПрограмата била официјално создадена во јануари 1982 година, кога Бразилската морнарица го купила данскиот мразокршач Тала Дан, подоцна преименуван во Барао де Тефе. Истата година, Бразил ја испратил својата прва експедиција („Операција Антарктик I“) на антарктичкиот континент и „Барао де Тефе“ извршил извидничка мисија до северозападниот сектор на Антарктикот со цел да ја избере локацијата каде што ќе биде изградена идната бразилска антарктичка станица. Успехот на таа експедиција резултирало со меѓународно признавање на бразилското присуство на Антарктикот, што овозможило прифаќање на земјата како консултативна страна на Антарктичкиот договор во 1983 година. Втората експедиција („Операција Антарктик II“) била одржана во летото 1983–1984 година, со главна задача транспорт и изградба на бразилската станица. Антарктичката станица „Командант Фераз“, составена од 8 модули, била завршена на 6 февруари 1984 година. Станицата била проширена на 33 модули во следната година. Почнувајќи од 1986 година, станицата е постојано окупирана во текот на 365 дена од годината.[1]
Во февруари 1991 година, претседателот Фернандо Колор де Мело го потврдил интересот на Бразил за регионот со посета на бразилската антарктичка станица, каде што поминал три дена. Тој станал првиот бразилски претседател кој стапнал на Антарктикот.[2] Во јануари 2008 година, 13 конгресмени, членови на Бразилскиот Парламентарен Комитет на Антарктикот ја посетиле бразилската антарктичка станица. Друга посета на членовите на Конгресот се одржала во јануари 2009 година.
На 16 февруари 2008 година, претседателот Луис Инасио Лула да Силва и делегација од дваесет и три лица, вклучувајќи ја и првата дама Мариса Летиција, ја посетиле станицата на Антарктикот. Бразилската влада го дефинирала претседателското патување како „политички гест“ за поддршка на работата на бразилските научници и воениот персонал.[3][4]
Во 2009 година, Бразилската морнарица го вклучила мразокршачот Алмирате Максимијано (поранешна „Океанска царица“) во својата флота. Алмирате Максимијано управува со авиони UH-12/13 и IH-6B со хангар за два хеликоптери. Бразилската морнарица инсталирала пет современи лаборатории за развој на научни истражувања во околината на Антарктикот. Бродот може да прими 106 патници, од кои 1/3 се научници и истражувачи.[1]
Во 2009 година, Бразил ја направил својата прва национална научна експедиција на ледената покривка на Антарктикот.[5][6] Експедицијата интегрирала атмосферски, глациолошки, геолошки и геофизички проучувања долж областа на ридскиот венец Патриот и исто така долж областа на субглацијалното езеро Елсворт.[5] На 12 јануари 2012 година, бразилската антарктичка програма го инаугурирала модулот Криосфера 1, кој се наоѓа на висорамнината на ледената покривка на западниот дел на Антарктикот, на 84°00' S – 79°30' W. Се наоѓа на 670 километри од географскиот Јужен Пол и 2.500 километри јужно од антарктичката станица Команданте Фераз.
На 25 февруари 2012 година, експлозија во машинската соба во која биле сместени генераторите на станицата предизвикала пожар кој, според бразилската морнарица, уништила приближно 70% од зградата.[7] Двајца војници, првично пријавени како исчезнати од бразилската морнарица, биле пронајдени мртви во остатоците од станицата по пожарот, додека третиот се здобил со повреди кои не се опасни по живот.[8] Оттогаш е повторно изграден и новиот објект бил свечено отворен со присуство на бразилскиот потпретседател Хамилтон Мурао и министерот за наука и технологија Маркос Понтес во јануари 2020 година [9]
Објекти
уредиНа Антарктик
уреди
- Антарктичка станица Команданте Фераз ( ОН/ЛОКОД : AQ-CFZ), станица која се наоѓа во Заливот Адмиралитетот, остров на Крал Џорџ, на62°08′S 58°40′W / 62.133° ЈГШ; 58.667° ЗГД [1]
- Криосфера 1, самостоен модул сместен во ледникот Унион, на 84°00′S 79°30′W / 84.000° ЈГШ; 79.500° ЗГД [10]
- Засолниште „Емилио Гоелди“, засолниште кое се наоѓа на Слоновскиот Остров, во 61°05′S 55°20′W / 61.083° ЈГШ; 55.333° ЗГД [11]
- Засолниште „Астроном Крулс“, засолниште кое се наоѓа на островот Нелсон, 62°14′S 58°48′W / 62.233° ЈГШ; 58.800° ЗГД [11]
- Засолниште „Инженер Вилтген“, засолниште кое се наоѓа на Слоновскиот Остров, во 61°01′S 55°21′W / 61.017° ЈГШ; 55.350° ЗГД [11] (демонтирано)
- Засолниште „Балдуино Рамбо“, засолниште сместено на полуостровот Филдес, островот на Кралот Џорџ, на 62°12′S 58°59′W / 62.200° ЈГШ; 58.983° ЗГД [11] (демонтирано)
- Кампот Харди Поинт, камп кој се наоѓа на островот Гринич, во 62°30′S 59°45′W / 62.500° ЈГШ; 59.750° ЗГД [11]
- Хармони Поинт Камп , камп кој се наоѓа на островот Нелсон (Јужни Шетландски Острови), на62°18′S 59°14′W / 62.300° ЈГШ; 59.233° ЗГД [11] (Демонтирано)
Надвор од Антарктик
уреди- Estação de Apoio Antártico - станица за поддршка во Рио Гранде
-
Поглед на базата Алмирате Фераз -
Персоналот и истражувачот на бразилската морнарица го напуштаат Алмирате Максимијано со брод, одејќи во базата Команданте Фераз -
Внатрешност на базата Алмирате Фераз, пред инаугурацијата -
Внатрешност во лабораторија во базата Алмирате Фераз, пред инаугурацијата -
Дел од опремата што ја користат персоналот на морнарицата и истражувачите на Антарктикот -
Модулот за комуникација за време на снежна бура -
База Алмирате Фераз. Забележлива е основата на платформа која се наоѓа на високо ниво, што ја прави нејзината структура аеродинамична. -
Морнаричкиот персонал и истражувачите пристигнуваат на брегот пред станицата. Најчестиот начин на транспорт е со хеликоптер.
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.png)
.jpg)
Сообраќај
уредиБразилската морнарица и бразилските воздухопловни сили се одговорни за логистиката на бразилската програма за Антарктикот, вклучувајќи транспорт на воен и цивилен персонал, опрема и залихи до Антарктикот. Главната опрема што се користи за оваа намена се:[1]
Бродови
уреди.jpg)
- Алмирате Максимијано (H-41) - Мразокршач и океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица, ќе биде ставен надвор од употреба во оваа деценија. Нов мразокршач на бразилската морнарица се очекува да биде испорачан во 2025 година.
- Ари Ронгел (H-44) - Мразокршач и океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица, ќе биде ставен надвор од употреба во оваа деценија. Нов бразилски брод мразокршач се очекува да биде испорачан во 2025 година.
- (NApAnt) - Идниот мразокршач на бразилската морнарица, се очекува да биде испорачан во 2025 година.
- Крузеиро до Сул (H-38) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица.
- Барао де Тефе (H-42) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
- Адмиранте Камара (H-41) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
- Адмирале Алваро Алберто (H-43) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
- Професот Беснард - океанографски истражувачки брод на Универзитетот во Саун Пауло.
Авиони
уреди- Bell JetRanger (IH-6B) - Хеликоптери кои оперираат на Адмирал Максимијано, се ставаат во секундарни улоги, бидејќи H135 ги извршува главните транспортни мисии.
- HB350 Esquilo (UH-12/13) - Хеликоптери кои оперираат на Ари Ронгел, се ставаат во секундарни улоги, бидејќи H135 ги извршува главните транспортни мисии.
- Ц-130 Херкулес - Воено транспортен авион на бразилските воздухопловни сили, ставен надвор од употреба и заменет со воен транспортен авион Ембраер Ц-390.
- Eurocopter EC135 (UH-17) - Воен транспортен хеликоптер купен специјално за програмата на Антарктикот, тој врши транспортни мисии, управуван од хелиодромот на антарктичката база „Алмиранте Фераз“ и од антарктичките бродови на бразилската морнарица.
- Embraer KC-390 (C-390) - управуван од бразилските воздухопловни сили во логистичка поддршка за бразилската програма на Антарктикот, доставувајќи товар до антарктичката база Команданте Фераз по воздушен пат.
Организации
уредиБразилската програма за Антарктикот ја управува Бразилската морнарица во партнерство со различни владини организации.[1] Исто така, неколку сојузни универзитети и истражувачки институти учествуваат во програмата.
- Министерството за одбрана, управува со бразилската програма за Антарктикот преку бразилската морнарица и бразилските воздухопловни сили;
- Националниот совет за научен и технолошки развој, финансира координација и спроведување на истражувањето;
- Министерството за наука и технологија, ја утврдува научноистражувачката политика;
- Министерството за животна средина, обезбедува усогласеност со меѓународните правила за да се минимизира влијанието на човечкото присуство на Антарктикот;
- Министерство за надворешни работи, одговорно за Националната политика на Антарктичките прашања;
- Министерството за рудници и енергетика, го снабдува специјалното антифризно гориво за објектите и возилата кои работат на Антарктикот.
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Programa Antartico Brasileiro ("Brazilian Antarctic Program) Архивирано на 14 февруари 2012 г. Brazilian Navy. Retrieved on 2012-02-27. (на португалски).
- ↑ Brazil Warms to Job of Exploring the Frozen Continent Antarctica: President Collor pays a visit, pointing up the country's interest in the bottom of the world[мртва врска] Los Angeles Times. Retrieved on 2009-07-15.
- ↑ President Lula da Silva visits Brazilian base in Antarctica MercoPress. Retrieved on 2009-07-15.
- ↑ Lula Visits a Piece of Brazil in Antarctica and Gets Emotional Архивирано на 6 септември 2008 г. Brazzil Magazine. Retrieved on 2009-07-15.
- ↑ 5,0 5,1 Brazil: 2009/2010 Annual Information (Brazilian National Multidisciplinary Expedition to the Antarctic Ice Sheet: investigating the cryospheric response to global changes) Архивирано на 17 април 2019 г. Antarctic Treaty System. Retrieved on 2010-10-23.
- ↑ Brasil instalará puesto avanzado en interior de la Antártida Fundación Nuestro Mar. Retrieved on 2010-10-23. (на шпански).
- ↑ Two die in fire at Brazil's Antarctic research station BBC. Retrieved 26 February 2012.
- ↑ Brazil Opens New Base in Antarctica Folha de São Paulo. Retrieved 19 Abril 2020.
- ↑ Criosfera 1 - a landmark achievement Архивирано на 18 септември 2015 г. Adventure Network International. Retrieved on 2012-02-27.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 WABA Directory: Brazil DDXC. Retrieved on 2012-02-27.
Надворешни врски
уреди- (на португалски) Programa Antártico Brasileiro ("Brazilian Antarctic Program") Official website, Brazilian Navy
- (на португалски) Programa Antártico Brasileiro ("Brazilian Antarctic Program") National Council for Scientific and Technological Development - CNPq
- (на португалски) Projeto de Meteorologia Antártica ("Antarctica Meteorologic Project") National Institute for Space Research - INPE
- (на португалски) Frente Parlamentar de Apoio ao Programa Antártico Brasileiro ("Parliamentary Front in Support of the Brazilian Antarctic Programme") Senate of Brazil