Блачен
Блачен или Блатчен (грчки: Αχλαδιά, Ахладија; до 1927 г. Μπλάτσεν, Блацен[2]) — село во Драмско, Егејска Македонија, денес во општината Неврокоп на Драмскиот округ, Грција. Сè до 1920-тите било населено со Турци.[3]
| Блачен Αχλαδιά | |
|---|---|
  Блачен | |
|
Местоположба во областа   Блачен | |
| Координати: 41°23.51′N 24°0.38′E / 41.39183° СГШ; 24.00633° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Источна Македонија и Тракија |
| Округ | Драмски |
| Општина | Неврокоп |
| Надм. вис. | 590 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 46 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија
уредиСелото се наоѓа северозападно од Драма и североисточно од Зрново,[3] близу десниот брег на Места.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо регистар од XV и почетокот на XVI век Блачен (Плачани) са води со 47 глави на домаќинства.[4] Во скратен регистар од 1530 г. село Блачане се води со муслимани: 2 домаќинства, ергени — 7; немуслимани: 58 домаќинства, ергени – 14; вдовици – 5.[5]
Во XIX век Блачен било муслиманско село во Неврокопската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Блачен (Blatchen) имал 30 домаќинства на 80 жители Турци.[6]
Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:
| „ | Блачан, лежи во еден дол меѓу Черешово и Ливадиште. Ридеста месност; нивите се по страните на ридовите. Одгледуваат и многу овци и кози. 26 куќи турски.[7] | “ |
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Блатчен (Блатченъ) живееле 200 Турци.[8]
Во Грција
уредиЗа време на Првата балканска војна селото е окупирано од бугарска војска, а по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата година населението броело 339 жители, а во 1920 г. попишани се 270 лица.[3]
Во 1923 г. жителите на Блачен се иселени во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место се доведени грчки колонисти дојдени од таа земја. Во 1927 г. селото е преименувано во Ахладијас (Αχλαδιάς),[9] во превод Круша. Во 1928 година Блачен е претставен како чисто дојденско село со 125 грчки дојденци (32 семејства) од Турција.[10]
Во мај 1944 г. селото е опожарено од бугарска војска, а населението е депортирано во Бугарија.[11]
Населението се вратило, но во Граѓанската војна е повторно повлечено во полето, овојпат од грчките власти.
Селото произведува тутун и други земјоделски култури, а се занимава и со сточарство.[3]
| Име | Грчки | Ново име | Грчки | Опис |
|---|---|---|---|---|
| Ракан[12] | Ρακὰν | Ипсома | Υψωμα[13] | месност Ј од Блачен[12] |
| Весеник[12] | Βέσενικ | Кидониес | Κυδωνιὲς[13] | врв (1.260 м) Ј од Блачен[12] |
| Боаз | Μπογὰζ | Стенорема | Στενόρεμα[13] |
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 202 | 174 | 153 | 94 | 101 | 103 | 86 | 92 | 46 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). I дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 143. ISBN 9989-9819-5-7.
- ↑ Гандев, Христо (1989) [1972]. „Населени места с регистрирани имена на главите на домакинствата (XV-XVI в.)“. Българската народност през XV век: Демографско и етнографско изследване (II издание. изд.). София: Наука и изкуство.
- ↑ Радушев, Евгений (2005). Помаците - християнство и ислям в Западните Родопи с долината на р.Места, XV - 30-те години на XVIII век. Част II - Приложения. София: Народна библиотека Св. Св. Кирил и Методий - Ориенталски отдел. стр. 128. ISBN 954-523-084-3. OCLC 166026970.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 124–125. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Осма (XXXVII–XXXVIII): 12.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 194. ISBN 954430424X.
- ↑ Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ . Ελλάδος Περιήγηση http://www.elladosperiigisis.gr/index.php/2001/193-taxidia-stin-alli-ellada-g-2001/377-makedonia-drama-falakro. Посетено на 27 декември 2015. Занемарен непознатиот параметар
|заглавие=(help); Отсутно или празно|title=(help) - ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
- ↑ 13,0 13,1 13,2 „Διατάγματα. Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 12. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 3): 19. 1969. Занемарен непознатиот параметар
|month=(help)