Бета Жирафа (латинизирана од β Camelopardalis) е најсветлата ѕвезда во северното соѕвездие Жирафа . Со својата привидна визуелна величина од 4,02 таа е слабо видлива со голо око. Врз основа на годишно поместување на паралакса од 3,74 како што се гледа од Земјата, се наоѓа приближно 870 светлосни години од Сонцето . Се приближува со радијална брзина од −1,90 km/s и најверојатно е единечна ѕвезда.[9]

β Жирафа
Локација на β Жирафа (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Жирафа
Ректасцензија 05ч 03м &1000000000250896300000025,08963с[1]
Деклинација +60° 26′ &1000000000032089500000032,0895″[1]
Прив. величина (V) 4.02[2]
Особености
Спектрален тип G1Ib–IIa[3]
U−B Боен показател +0.62[2]
B−V Боен показател +0.93[2]
R−I Боен показател +0.49[2]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−1.90[4] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −6.50[1] млс/г
Дек.: −14.15[1] млс/г
Паралакса (π)3.74 ± 0.21[1] млс
Оддалеченост870 ± 50 сг
(270 ± 20 пс)
Апсолутна величина (MV)−3.1[5]
Податоци
Маса6.5[3] M
Полупречник58 ± 13[6] R
Површ. грав. (log g)1.79[3]
Сјајност1,592[7] L
Температура5,300[3] K
Вртежна брзина (v sin i)11.7[8] км/с
Други ознаки
β Cam, 10 Camelopardalis, BD+60°856, FK5 182, HD 31910, HIP 23522, HR 1603, SAO 13351, ADS 3615 A, WDS J05034+6027
Наводи во бази
SIMBAD— податоци
Извори на податоци:
Хипаркосов каталог,
CCDM (2002),
Каталог на сјајни ѕвезди

Ова е суперџин од типот Г / светол џин со жолта нијанса со ѕвездена класификација на Г1 Ib–IIa. Се проценува дека е стар 60 милиони години и се врти со проектирана ротациона брзина од 11,7 km/s. Ова е невообичаено висока стапка на ротација за еволуирана ѕвезда од овој тип. Едно можно објаснување е дека можеби зафатил блиска џиновска планета, како што е врелиот јупитер .[10]

Бета Жирафа има 6,5 пати поголема од масата на Сонцето и се проширила околу 58 пати од радиусот на Сонцето . Ѕвездата зрачи 1.592 пати поголема од светлината на Сонцето од нејзината зголемена фотосфера на делотворна температура од 5.300 Извор е на емисија на Х-зраци.[11]

β Жирафа има два визуелни придружници: ѕвезда од класа А5 со 7-ма величина на аголна разделба од 84 лачни секунди ; и ѕвезда со 12-та светлинска величина на 15 лачни секунди.[12]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. S2CID 18759600.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Ducati, J. R. (2002). „VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Lyubimkov, Leonid S.; Lambert, David L.; Korotin, Sergey A.; Rachkovskaya, Tamara M.; Poklad, Dmitry B. (2015). „Carbon abundance and the N/C ratio in atmospheres of A-, F- and G-type supergiants and bright giants“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 446 (4): 3447. arXiv:1411.2722. Bibcode:2015MNRAS.446.3447L. doi:10.1093/mnras/stu2299.
  4. Gontcharov, G. A. (2006). „Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system“. Astronomy Letters. 32 (11): 759–771. arXiv:1606.08053. Bibcode:2006AstL...32..759G. doi:10.1134/S1063773706110065. S2CID 119231169.
  5. Gray, David F.; Pugh, Teznie (2012). „The Third Signature of Granulation in Bright-giant and Supergiant Stars“. The Astronomical Journal. 143 (4): 92. Bibcode:2012AJ....143...92G. doi:10.1088/0004-6256/143/4/92.
  6. Van Belle, G. T.; и др. (2009). „Supergiant temperatures and linear radii from near-infrared interferometry“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (4): 1925. arXiv:0811.4239. Bibcode:2009MNRAS.394.1925V. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.14146.x. S2CID 118372600.
  7. McDonald, I.; Zijlstra, A. A.; Boyer, M. L. (2012). „Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 427 (1): 343–357. arXiv:1208.2037. Bibcode:2012MNRAS.427..343M. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21873.x. S2CID 118665352.
  8. Rodrigues Da Silva, R.; Canto Martins, B. L.; De Medeiros, J. R. (2015). „On the Nature of Rapidly Rotating Single Evolved Stars“. The Astrophysical Journal. 801 (1): 54. arXiv:1503.03447. Bibcode:2015ApJ...801...54R. doi:10.1088/0004-637X/801/1/54. S2CID 119271718.
  9. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008). „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 389 (2): 869–879. arXiv:0806.2878. Bibcode:2008MNRAS.389..869E. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x. S2CID 14878976.
  10. Rodrigues da Silva, R.; Canto Martins, B. L.; De Medeiros, J. R. (March 2015). „On the Nature of Rapidly Rotating Single Evolved Stars“. The Astrophysical Journal. 801 (1): 6. arXiv:1503.03447. Bibcode:2015ApJ...801...54R. doi:10.1088/0004-637X/801/1/54. 54.
  11. Haakonsen, Christian Bernt; Rutledge, Robert E. (September 2009), „XID II: Statistical Cross-Association of ROSAT Bright Source Catalog X-ray Sources with 2MASS Point Source Catalog Near-Infrared Sources“, The Astrophysical Journal Supplement, 184 (1): 138–151, arXiv:0910.3229, Bibcode:2009ApJS..184..138H, doi:10.1088/0067-0049/184/1/138, S2CID 119267456
  12. Mason, Brian D.; Wycoff, Gary L.; Hartkopf, William I.; Douglass, Geoffrey G.; Worley, Charles E. (2001). „The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog“. The Astronomical Journal. 122 (6): 3466. Bibcode:2001AJ....122.3466M. doi:10.1086/323920.