Јаворница (Берско)
Јаворница (грчки: Τρίλοφος[2], Трилофос или Τρίλοφο, Трилофо, книжевно: Τρίλοφον, Трилофон, до 1926 година: Διαβόρνιτσα, Дјаворница,[3] до 1954 година: Νέα Κούκλενα или Νέα Κούκλαινα, Неа Куклена[4]) — село во Берско, Егејска Македонија, дел од денешната Општина Бер, во Централна Македонија, Грција.
| Јаворница Τρίλοφος | |
|---|---|
  Јаворница | |
|
Местоположба во областа   Јаворница | |
| Координати: 40°34′N 22°09′E / 40.567° СГШ; 22.150° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Иматија |
| Општина | Бер |
| Општ. единица | Бер |
| Надм. вис. | 160 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 615 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиСелото е оддалечено околу 9 километри северозападно од градот Бер и 14 километри југоисточно од градот Негуш, на надморска височина од 160 метри.[5] Површината на селскиот атар изнесува 12 квадратни километри.
Селото се наоѓа во Солунското Поле, на пет километри југозападно од селото Јанчишта.
Историја
уредиСелото е доста старо и во минатото било чисто македонско.[5]
Селото било преименувано двапати. Најпрвин го носело името Дјаворница (Διαβόρνιτσα). По пристигнувањето на бегалските семејства од селото Куклен, Пловдивско, од Бугарија, селото било преименувано во Неа Куклена (Νέα Κούκλενα) и ова име го носело до 1954 година. Последното преименување се случило во 1954 година, кога станало Трилофон (Τρίλοφος).
Стопанство
уредиСелото е прилично богато. Основни производи на населението се овошје (праски и јаболка) и пченица. Дел од земјата се наводнува.[5]
Население
уредиВо 1900 година според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во селото живееле 72 Македонци христијани.[6] По податоци на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Јаворница (Yavornitza) имало 96 жители.[7] Во 1906 година во селото имало 12 семејства Власи.[8]
Во 1910 година, во Јаворница имало 52 жители.[9]
Во 1913 година, селото е забележано со 223 жители, а во 1920 година со 242 жители, што значи дека селото било поголемо отколку што забележал К’нчов. По 1923 година, како и во другите берски села, биле сместени и 105 бегалски семејства со вкупно 505 бегалци, главно од Бугарија, односно од селото Куклен (Пловдивско). Поради што селото во 1926 година било преименувано во Неа Куклена, во превод Нов Куклен.[10] Така, селото станало мешана населба, која во 1928 година имало 666, во 1940 година 644, во 1951 година 675, во 1961 година 834, во 1971 година 666, во 1981 година 687, а во 1991 година 818 жители.
Во пописот спроведен во 2001 година, селото било попишано со 661 жител. Во најновиот спроведен попис од 2011 година во Грција, селото било забележано со 615 жители.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 644 | 675 | 834 | 666 | 687 | 818 | 661 | 615 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика
уредиСелото припаѓа на општинската единица Добра со седиште во селото во Јанчишта, која припаѓа на поголемата општина Бер, во округот Иматија. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Јаворница, во кој единствено село е Јаворница.
Културни и природни знаменитости
уреди- Цркви
- Црква „Св. Трифун“ — главна селска црква
Редовни настани
уреди- Свети Трифун (1 февруари) — црковнонароден собир
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ημαθίας. Διοικητική διαίρεση του δήμου Δοβρά“. Архивирано од изворникот на 2009-03-08. Посетено на 2016-02-29.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Διαβόρνιτσα -- Νέα Κούκλαινα
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Νέα Κούκλενα -- Τρίλοφο
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Симовски, Тодор (1998). „Берски округ“. Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 12.
- ↑ К’нчов, Васил. Македонија. Етнографија и статистика, Софија, 1900, стр. 145.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 222-223.
- ↑ Επίσημα έγγραφα περί της εν Μακεδονία οδυνηρής καταστάσεως, Πατριαρχείο Τυπογραφείο, Κωνσταντινούπολις 1906. Цитирано по: Δημήτρης Λιθοξόου. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βέροιας, 1886 - 1927
- ↑ Αθανάσιος Χαλκιόπουλος, Εθνολογική στατιστική των βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου, Αθήναι 1910. Цитирано по: Δημήτρης Λιθοξόου. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βέροιας, 1886 - 1927
- ↑ „Δημήτρης Λιθοξόου. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
Белешки
уреди- Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.