Прналија (Радовишко)

село во Општина Радовиш, Македонија

Прналија (поретко: Парналија) — село во Општина Радовиш, во областа Јуруклак, во околината на градот Радовиш.

Прналија

Поглед на селото

Прналија во рамките на Македонија
Прналија
Местоположба на Прналија во Македонија
Прналија на карта

Карта

Координати 41°40′49″N 22°25′40″E / 41.68028° СГШ; 22.42778° ИГД / 41.68028; 22.42778
Регион  Југоисточен
Општина  Радовиш
Област Јуруклак
Население 153 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2420
Повик. бр. 032
Шифра на КО 22036
Прналија на општинската карта

Атарот на Прналија во рамките на општината
Прналија на Ризницата

Според пописот од 2002 година, селото имало население од 122 жители,[2] со што селото се вбројува во мали села во областа на Конче и Радовиш.[3]

Географија и местоположба уреди

 
Разрушени куќи во селото

Селото се наоѓа во северозападниот дел на територијата на Општина Радовиш, сместено во областа Јуруклак, под северозападната падина на Плачковица.[4] Селото е планинско, сместено на надморска височина од 660 метри. Од градот Радовиш е оддалечено 6 километри.[4]

До селото води асфалтен пат.

Стопанство уреди

Атарот на селото зафаќа простор од 10,2 км2, при што преовладуваат пасиштата со површина од 504 хектари, на шумите отпаѓаат 367 хектари, а на обработливото земјиште 146 хектари.[4]

Во основа, селото има полјоделско-сточарска функција.[4]

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948190—    
1953224+17.9%
1961194−13.4%
1971153−21.1%
1981192+25.5%
ГодинаНас.±%
1991168−12.5%
1994136−19.0%
2002122−10.3%
2021153+25.4%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Прналија живееле 280 жители, сите Турци.[5]

Според Димитар Гаџанов во 1916 година во Прналија живееле 188 Турци.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 200 Турци.[7]

Прналија е мало село, населено со турско население, од групата Јуруци. Во 1961 година селото броело 194 жители, а во 1994 година 136 жители.[4]

Според пописот од 2002 година, во селото Прналија живееле 122 жители, сите Турци.[2]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 153 жители, од кои 1 Албанец, 149 Турци и 3 лица без податоци.[8]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 280 190 224 194 153 192 168 136 122 153
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]


Општествени установи уреди

 
Основното училиште во селото

Самоуправа и политика уреди

Во XIX век, Прналија било село во Радовишката каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Радовиш, која била проширена по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година со Општина Подареш. Во периодот од 1996-2004 година, селото било исто така во рамките на Општина Радовиш.

Во периодот од 1955 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Радовиш.

Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Радовишка градска општина, во која покрај селото Прналија, се наоѓале градот Радовиш и селата Али Коч, Козбунар, Коџалија, Раклиш, Супурѓе и Шипковица. Во периодот 1950-1952, селото се наоѓало во некогашната Општина Тополница, во која влегувале селата Али Коч, Бучим, Коџалија, Прналија, Супурѓе и Тополница.

Избирачко место уреди

Во селото постои избирачкото место бр. 1600 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[13]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 122 гласачи.[14] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 128 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости уреди

Џамии[16]

Галерија уреди

Наводи уреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 22 јануари 2022.
  3. Атанасов, Зоранчо (2011). Инфраструктурни одлики на населените места во општините Радовиш и Конче (PDF). стр. 65–77. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-04-19. Посетено на 16 јануари 2022.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 246. Посетено на 22 јануари 2022.
  5. Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 234.
  6. Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 243.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  9. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  10. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  11. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  12. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  13. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 29 декември 2019.
  14. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 29 декември 2019.
  15. „Локални избори 2021“. Посетено на 22 јануари 2022.
  16. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

Поврзано уреди

Надворешни врски уреди