Пињари
Пињари (грчки: Ελάφι, Елафи; до 1927 г. Πινιάρ, Пињар[1]) — поранешно село во Гребенско, Егејска Македонија, денес во општината Дескати на Гребенскиот округ во областа Западна Македонија, Грција
Пињари Ελάφι | |
---|---|
Координати: 39°59′N 21°34′E / 39.983° СГШ; 21.567° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Западна Македонија |
Округ | Гребенски |
Општина | Дескати |
Општ. единица | Хасија |
Надм. вис. | 630 м |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиСелото било сместено околу 25 југоисточно од градот Гребен, на околу 6 км северозападно од селото Дименица, во близина на реката Бистрица, на нејзината десна страна, на надморска височина од 630 м.[2]
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо XIX век Пињари било грчко село во Гребенската каза на Серфиџенскиот Санџак.
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900, во Пињари живееле 85 Грци.[3]
Во Грција
уредиПо Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Селото не се спомнува како населба во пописите во 1913 и 1928 година, што значи дека било напуштено.[2]
Селото било обновено по Првата светска војна, во 1923 година, кога тука биле сместени 41 бегалско семејство со вкупно 118 жители од Понд.[2]
Во 1927 година, името на селото било променето во Елафи (Ελάφι).
Во 1940 г. селото броело 220 жители. Селото се распаднало за време на Граѓанската војна. Највеќето жители се иселиле во поголемите градови и селото повеќе не било обновено.[2]
Наводи
уреди- ↑ „Πανδέκτης: Piniar -- Elafi“. pandektis.ekt.gr. Посетено на 2023-08-22.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 127.
- ↑ „Makedonija. Etnografija i statistika - 2.46“. www.promacedonia.org. Посетено на 2023-08-22.