Матијас Весино
Матијас Весино (шпански: Matías Vecino Falero; роден на 24 август 1991) — уругвајски професионален фудбалер кој игра како играч од средниот ред за клубот Лацио од Серија А и за репрезентацијата на Уругвај.
| Матијас Весино | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| Лични податоци | |||
| Полно име | Матијас Весино Фалеро | ||
| Роден на | 24 август 1991 | ||
| Роден во | Канелонес, Уругвај | ||
| Држава |
 Уругвај | ||
| Висина | 1,89 м | ||
| Позиција | Централен одбранбен играч | ||
| Клупски податоци | |||
| Сегашен клуб |
 Лацио | ||
| Број | 5 | ||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
| 2010–2011 | Централ Еспањол | 32 | (2) |
| 2011–2013 |
 Насионал | 18 | (4) |
| 2013–2017 |
 Фјорентина | 67 | (5) |
| 2014 |
→ Каљари (позајмен) | 9 | (2) |
| 2014–2015 |
→ Емполи (позајмен) | 36 | (2) |
| 2017–2022 |
2.png){kind=small} Интер | 104 | (10) |
| 2022– |
Лацио | 14 | (1) |
| Репрезентација ‡ | |||
| 2010–2011 |
 Уругвај 20 | 35 | (4) |
| 2016– |
Уругвај | 65 | (4) |
|
* Ажурирано на: 13 ноември 2022 ** Ажурирано на: 2 декември 2022 | |||
Клупска кариера
уредиРана кариера
уредиВечино ја започнал својата професионална кариера во Централ Еспањол во 2010 година, а се префрли во Насионал во сезоната 2011-12.
Фиорентина
уредиВо јануари 2013 година, Вечино се приклучил на тимот од Серија А, Фјорентина, склучувајќи четиригодишен договор за пријавена сума за трансфер од 2,5 милиони евра.[1] Сепак, трансферот бил одложен и станал официјален во следниот преоден рок во август 2013 година.[2][3]
На 3 септември 2013 година, тој не бил вклучен од менаџерот Винченцо Монтела во тимот на УЕФА Лига Европа.[4]
Вечино го направил своето натпреварувачко деби, како и неговиот прв натпревар во Серија А на 26 септември 2013 година во поразот со 2-1 на гости против Интер Милан.[5] Тој бил користен многу ретко во текот на првиот дел од сезоната 2013-14, собрал само шест настапи, само еден како стартер, што го натерало клубот да го испрати на позајмица во тимот од Серија А, Каљари до крајот на сезоната, со опција за откуп.[6]
Вечино ја поминал сезоната 2014-15 како позајмен во Емполи.[7]
Во средината на 2015 година, Вечино се вратил во Фиренца и станал член на првиот тим. Тој потпишал нов 5-годишен договор во 2016 година.[8]
Интер Милан
уредиНа 31 јули 2017 година, Фиорентина го овластила Вечино да ги направи медицинските прегледи со Интер,[9] со цел да го комплетира пријавениот трансфер од 24 милиони евра. Трансферот бил официјализиран на 2 август, при што Вечино потпишал договор до јуни 2021 година.[10]
Тој го добил дресот со број 11, а своето натпреварувачко деби го имал на 20 август на воведниот натпревар во Серија А против неговата поранешна екипа Фиорентина, каде одиграл цели 90 минути додека Интер победил со 3-0.[11] Вечино го постигнал својот прв гол за Интер шест дена подоцна во следниот натпревар против Рома, постигнувајќи го третиот гол во евентуалната победа од 1–3 на гости, прва победа на стадионот Олимпико над Рома по девет години.[12]
На 20 мај 2018 година, Вечино го постигнал победничкиот гол против Лацио, во победата на Интер од 2–3, победа која му овозможила на клубот да се врати во Лигата на шампионите на УЕФА по шестгодишно отсуство.[13] На 18 септември 2018 година, тој го постигнал победничкиот гол при повредата против Тотенхем Хотспар со 2–1 во Лигата на шампионите на УЕФА.[14]
Лацио
уредиНа 1 август 2022 година, Вечино му се приклучил на Лацио на слободен трансфер, потпишувајќи тригодишен договор.[15]
Меѓународна кариера
уредиВечино е роден во Канелонес, Уругвај, во семејство со италијанско потекло, со корени од градот Кампобасо и имал право да игра за двете репрезентации.[16] Тој се натпреварувал во младинските категории на Уругвајскиот национален фудбалски тим, а играл со тимот до 20 години на младинското првенство на Јужна Америка во 2011 година и на Светското првенство на ФИФА до 20 години во 2011 година.[17] Тој го постигнал голот за да се квалификува Уругвај за Олимписките игри 2012 во Лондон.[18] Дебито на Вечино за сениорскиот тим на Уругвај се случил на 25 март 2016 година против Бразил.[19]
Во мај 2018 година, тој бил именуван во привремениот тим на Уругвај од 26 играчи за Светското првенство во фудбал во Русија 2018 година.[20]
Статистика
уредиКлуб
уреди| Клуб | Сезона | Лига | Национален куп | Континентален куп | Вкупно | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дивизија | Натпревари | Голови | Натпревари | Голови | Натпревари | Голови | Натпревари | Голови | ||
| Централ Еспањол | 2009–10 | Уругвајска Примера Дивисион | 9 | 0 | 0 | 0 | — | 9 | 0 | |
| 2010–11 | 23 | 2 | 0 | 0 | — | 23 | 2 | |||
| Вкупно | 32 | 2 | 0 | 0 | — | 32 | 2 | |||
| Насионал | 2011–12 | Уругвајска Примера Дивисион | 13 | 3 | 0 | 0 | 2 | 0 | 15 | 3 |
| 2012–13 | 5 | 1 | 0 | 0 | 3 | 1 | 8 | 2 | ||
| Вкупно | 18 | 4 | 0 | 0 | 5 | 1 | 23 | 5 | ||
| Фјорентина | 2013–14 | Серија А | 6 | 0 | 1 | 0 | — | 7 | 0 | |
| 2015–16 | 30 | 2 | 1 | 0 | 7 | 0 | 38 | 2 | ||
| 2016–17 | 31 | 3 | 2 | 0 | 7 | 1 | 40 | 4 | ||
| Вкупно | 67 | 5 | 4 | 0 | 14 | 1 | 85 | 6 | ||
| Каљари (позајмен) | 2013–14 | Серија А | 9 | 2 | 0 | 0 | — | 9 | 2 | |
| Емполи (позајмен) | 2014–15 | Серија А | 36 | 2 | 2 | 0 | — | 38 | 2 | |
| Интер Милан | 2017–18 | Серија А | 29 | 3 | 2 | 0 | — | 31 | 3 | |
| 2018–19 | 30 | 3 | 1 | 0 | 9 | 2 | 40 | 5 | ||
| 2019–20 | 20 | 2 | 1 | 0 | 4 | 1 | 25 | 3 | ||
| 2020–21 | 8 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 1 | ||
| 2021–22 | 17 | 1 | 2 | 0 | 4 | 0 | 23 | 1 | ||
| Вкупно | 104 | 10 | 6 | 0 | 17 | 3 | 127 | 13 | ||
| Лацио | 2022–23 | Серија А | 14 | 1 | 0 | 0 | 6 | 2 | 20 | 3 |
| Вкупно цела кариера | 280 | 26 | 12 | 0 | 42 | 7 | 334 | 33 | ||
Репрезентација
уреди| Репрезентација | Година | Натпревари | Голови |
|---|---|---|---|
| Уругвај | 2016 | 9 | 1 |
| 2017 | 10 | 0 | |
| 2018 | 12 | 1 | |
| 2019 | 10 | 1 | |
| 2020 | 0 | 0 | |
| 2021 | 15 | 0 | |
| 2022 | 9 | 1 | |
| Вкупно | 65 | 4 | |
Наводи
уреди- ↑ „Fiorentina“. web.archive.org. 2013-09-28. Архивирано од изворникот на 2013-09-28. Посетено на 2022-12-07.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ „Ufficiale Fiorentina-Vecino, c'è il transfert“. Calciomercato - Ultime notizie - Gazzetta.it (италијански). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „ViolaChannel - Matias Vecino completes Fiorentina transfer“. web.archive.org. 2017-12-01. Архивирано од изворникот на 2017-12-01. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ Mugnaini, Massimiliano; Mugnaini, Massimiliano (2013-09-03). „Fiorentina, ecco la lista Uefa: fuori Rebic e Vecino“. Firenze Post (италијански). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Inter Milan vs. Fiorentina - 26 September 2013 - Soccerway“. int.soccerway.com. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „ViolaChannel - Vecino joins Cagliari on loan“. web.archive.org. 2017-12-01. Архивирано од изворникот на 2017-12-01. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Empoli, ufficiali Laxalt e Vecino“. La Gazzetta dello Sport - Tutto il rosa della vita (италијански). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Calciomercato Fiorentina, è ufficiale: Vecino resta fino al 2021“. corrieredellosport.it (италијански). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „ViolaChannel - Fiorentina authorise Matias Vecino to have Inter medical“. web.archive.org. 2018-02-08. Архивирано од изворникот на 2018-02-08. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Matias Vecino is now a Nerazzurri player! | NEWS“. web.archive.org. 2017-08-02. Архивирано од изворникот на 2017-08-02. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Inter 3-0 Fiorentina | NEWS“. web.archive.org. 2019-09-03. Архивирано од изворникот на 2019-09-03. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Roma 1-3 Inter | NEWS“. web.archive.org. 2018-06-27. Архивирано од изворникот на 2018-06-27. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Lazio 2-3 Inter Milan“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Spurs stunned by Matías Vecino's injury-time winner for Inter“. the Guardian (англиски). 2018-09-18. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ Editorial. „Comunicato 01.08.2022“. www.sslazio.it (англиски). Архивирано од изворникот на 2022-12-07. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „archive.ph“. archive.ph. Архивирано од изворникот на 2013-04-13. Посетено на 2022-12-07.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ „FIFA.com - FIFA Player Statistics: Matias VECINO“. web.archive.org. 2011-11-22. Архивирано од изворникот на 2015-04-09. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „FIFA.com - Uruguay end 84-year drought“. web.archive.org. 2011-04-01. Архивирано од изворникот на 2012-07-29. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Brazil vs. Uruguay - 26 March 2016 - Soccerway“. int.soccerway.com. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Revealed: Every World Cup 2018 squad - Final 23-man lists | Goal.com“. www.goal.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.