Кордоба
Кордоба или Кордова — град во автономната заедница Андалусија во Шпанија и главен град на истоимената покраина. Се наоѓа до реката Гвадалкивир, во подножјето на планинскиот венец Сијера Морена (планина).
Кордоба до денес ја зачувала карактеристичната Маври, урбана архитектура со бројни згради зачувани од времето на арапските власти .
Големата Абд-ар-Рахман џамија, изградена уште од 785 година, е еден од највеличествените споменици на исламската уметност.
Историја
уредиГрадот го основале Картагињаните. Римјаните го освоиле во 152 година п.н.е., а Визиготите во VI век. Во 711 година го освоиле Арапите. Тој е седиште на Кордовите Емирати од 756 до 929година и Кордопски калифат 929—1031 година. После пропаѓањето на калифатот (1031 г.) основана е независна република (таифа) Кордоба коа во 1069 година ја освоил Абад III, владетел на Севиља. Од 1091 година припаѓал на Алморавидите кои во 12 век го замениле Алмохадите.
По доаѓањето на власт на Кастиља во 1236 година, градот бил во споредба со Толедо и Мадрид. Во 1600 година градот бил погоден од чума, па бројот на луѓе во раниот 18 век бил намален на само околу 20.000.
Од 1808—1813 градот бил под француска власт, а за време на Шпанската граѓанска војна од 1936 година била поддржувана од генералот Франсиско Франко.
Денес тоа е одличен центар на провинцијата, а е и одлично туристичко одредиште.
Кордоба е роден град на Сенека Ретор, Сенека во 1 век п.н.е., како и на Ибн Рушд и Мојсије Мајмонид во 12 век.
Население
уредиСпоред проценката, во градот во 2008 живееле 325.453 жители.
Партнерски градови
уредиКордоба како тема во уметноста
уреди- „Кордовско предградие“ (Barrio de Cordoba) - песна на шпанскиот поет Федерико Гарсија Лорка.[1]
Наводи
уреди- ↑ Федерико Гарсија Лорка, Неверна жена. Скопје: Македонска книга, Култура, Мисла, Наша книга, 1982, стр. 49.