Има-конструкција
Има-конструкција — едно од најголемите обележја на граматиката на македонскиот јазик и често од страна на граматичарите се смета за најегзотично обележје на македонскиот јазик и неговите говори во рамки на словенските јазици. Тоа е сложена глаголска форма која се образува со помош на помошниот глагол има или нема и глаголска придавка во среден род[1].
Образување
уредиСложената глаголска форма која се нарекува има-конструкција се образува со помош на помошниот глагол има или нема во негативна конотакција и со глаголска придавка во среден род[1]. Така имаме: имам учено, имав учено, сум имал учено, ќе имам учено, немав учено и слично.
Во различните форми на има-конструкцијата се менува само помошниот глагол, а глаголската придавка се сведува на именувач на глаголското дејство. Конструкциите со има претставуваат паралелни, синонимни и еден вид конкурентски форми на сите сложени глаголски форми во македонскиот јазик, времиња и начини[1].
Значење
уредиЗначењата на има-конструкциите се многу блиски со значењата на сложените форми во помошниот глагол сум, честичката ќе или би и често можат да се заменуваат едни со други, како на пример: имам гледано со сум гледал, имав гледано со бев гледал, ќе сум имал гледано со ќе сум гледал и слично[1].
Основна разлика меѓу има-конструкциите и другите сложени форми е во тоа што кај првите повеќе доаѓа до израз резултатот од вршењето на дејството, а кај сложените со сум, ќе или би повеќе се истакнува самото дејство.[1]
Овие конструквции се карактеристични за македонскиот јазик и негоите говори, и покрај во македонскиот јазик можат да се најдат во околните несловенски јазици.
Наводи
уредиПоврзано
уредиНадворешни врски
уреди- Македонска граматика од Виктор Фридман. (англиски)
- Граматика на македонскиот литературен јазик Архивирано на 30 јуни 2017 г. од Хорас Лант. (англиски)
- Македонска граматика Архивирано на 24 септември 2011 г. од Круме Кепески. (македонски)
Оваа статија за македонскиот јазик е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |