Изјавува Переира (филм)

Изјавува Переира е филм од 1995 година во режија на Роберто Фаенца, директно заснован на истоимениот роман на Антонио Табуки. Тоа беше последниот филм од Италија со Марчело Мастројани како изведувач.

Содржина

Во Лисабон, во 1938 година, во екот на режимот на диктаторот Антонио Салазар, живее проф. д-р Переира, постар новинар кој го води културниот дел на главниот градски весник, Лисабоа. Тој е сосема просечен лик, лишен од каква било политичка идеологија, тивок, формален, со прекумерна тежина и страда од срцеви проблеми, посветен само на работата, на литературата, особено на француската и на споменот на неговата сопруга, која пред некоја година почина од туберкулоза, на чиј портрет продолжува секојдневно да зборува.

Еден ден, импресиониран од есеј прочитан во едно списание, Переира решава да стапи во контакт со авторот. Статијата е напишана од Франческо Монтеиро Роси, млад човек со италијанско потекло, кому Переира му нуди позиција на соработник во колумната што ја уредуваше. Монтеиро Роси прифаќа и Переира го води на пробен рок, барајќи му да напише однапред некролози на познати писатели и интелектуалци кои сè уште се живи, за да биде подготвен да ги објави во случај на ненадејна смрт на субјектот.

Сепак, младиот човек пишува серија на посебни некролози, како онаа на Габриеле Данунцио, кого тој го дефинира како „воинотворец“ и чиешто придржување кон фашизмот жестоко го напаѓа, а она на Федерико Гарсија Лорка, чие изрекување на варварството на диктатурата на Франциско Франко го пофалува. Овие написи се оценети од Переира за необјавливи, бидејќи, поради содржината против режимот на Салазар, тие би биле незгодни, па дури и опасни. Гледајќи ги тешкотиите на младиот човек, под влијание и на револуционерниот дух на неговата девојка Марта, Переира се наоѓа себеси растргнат помеѓу желбата да му помогне и да не се меша во политички прашања кои би можеле да му направат проблеми.

Кратко време подоцна Переира го запознава докторот Кардосо, лекар во клиниката за таласотерапија (каде што новинарот оди да ги лекува неговите здравствени проблеми, успевајќи да изгуби многу тежина), на кој му се доверува дека ќе ја напушти Португалија за да се пресели во Франција, која е идеал за слобода. Переира разговара со Кардосо за чувството на вознемиреност што го чувствувал некое време, а тој му објаснува една теорија, претпоставена од француски лекари и психолози: теоријата на конфедерацијата на душите. Според оваа теорија, секое човечко суштество нема само една душа, туку конфедерација на многубројни души над кои доминира, „хегемонско его“, и понекогаш може да се случи една од овие души да се зајакне до степен да го собори хегемоничното его и да надвладее, да стане ново хегемонско его и со тоа да определи вистинска и правилна метаморфоза: затоа немирот на Переира може да биде вовед на голема промена. Переира разговара и со неговиот пријател свештеник, отец Антонио, на кого му се доверува за неговото несогласување за поддршката што му ја дава Ватикан на Франко.

Полека, последователно, Переира станува свесен за состојбата на нацијата во која живее и за режимот што управува со неа, т.е. насилството, методите на заплашување и тешката цензура на која е подложен печатот, сите работи кои тој дотогаш ги нема забележано, изолиран како што беше од реалниот живот, концентриран само на своите сеќавања, неговите активности и на стравот од смртта. Монтеиро Роси, откако побарал да се засолни во куќата на Переира како баран, е претепан и убиен од тројца припадници на политичката полиција во истата куќа. Од ова злосторство Переира црпи сила да реагира: користејќи ризичен трик (бара од д-р Кардосо да се преправа дека е шеф на цензурата, кој ќе се согласи, кога ќе му се јави од редакцијата), успева да објави напис во кој се осудува убиството и режимот во неговиот сопствен весник, а потоа бега од Португалија.

Саундтрак

Саундтракот на филмот бил компониран од Енио Мориконе и издаден на ЦД во 1995 година од етикетата Epic. Организиран е во 12 траки.

1	A Brisa Do Coração (Ветрето на срцето)	6:49
2	Симболот	6:29
3	Одмазда	1:17
4	Гитари	4:50 часот
5	Изјавува Переира	3:40
6	Повторно откриени вредности	3:56
7	Убиениот	2:53
8	Манифестација	1:55
9	Тајно	2:07
10	Изјавува Переира	3:27
11	Ротационен	4:14
12	A Brisa Do Coração (Ветрето на срцето)	6:10

Признанија

• 1995 - Давид на Донатело
  • Најдобар главен актер за Марчело Мастројани
  • Номинација за најдобар продуцент на Елда Фери
  • Номинација за најдобра сценографија на Џантито Буркеларо
  • Номинација за најдобри костими на Елизабета Бералдо
  • Номинација за најдобра монтажа на Руџеро Мастројани
• 1996 - Сребрена лента
  • Најдобра сценографија за Џантито Буркеларо
  • Номинација за најдобар главен актер на Марчело Мастројани
  • Марко Онорато беше номиниран за најдобра фотографија
• 1996 година - Златна табла
  • Најдобри костими на Елизабета Бералдо

Други проекти

• Wikiquote contiene citazioni di o su Sostiene Pereira