Горни Орман
Горни Орман — село во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Горни Орман Ладарево | |
---|---|
Координати: 41°33′N 23°20′E / 41.550° СГШ; 23.333° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Благоевградска област |
Општина | Свети Врач |
Површина | |
• Вкупна | 4.025 км2 (1,554 ми2) |
Надм. вис. | 383 м |
Население (2015) | |
• Вкупно | 27 |
• Густина | 0,0.067/км2 (0,017/ми2) |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2811 |
Повик. бр. | 07435 |
Географија и местоположба
уредиСелото Горни Орман се наоѓа на 12 километри источно од Свети Врач, во јужните делови на планината Пирин. Селото се наоѓа на надморска висина од 383 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 4025 км2. Сместено е во средината на линијата што ги поврзува градовите Свети Врач и Мелник. Има многу добар потенцијал за рурален туризам. Поврзано е со асфалтен пат до автопатот Е79 - оддалечено 7 км од селото Ново Делчево. Низ селото минува мала река, која пак се влева во реката Струма. Интересни места во полупречник од 20 км се градот Свети Врач, градот Мелник, Роженски манастир, Рупите со куќата и црквата „Св. Петка“.
Јужно од селото е црквата „Света Марина“, до која се наоѓаат гробиштата на селото и соседното село Ласкарево. На 17 јули - Маринден - селото има собир.
Историја
уредиОсманлиско Царство
уредиВо „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Горне Ормане Ласкарево (Gorné Ormané Lidarévo) е село со 28 семејства и 100 Македонци[1][2].
В 1891 година Георги Стрезов пише за селото:
Орман, на СЗ од Мелник 11⁄2 час пат. Изградено е на едно ридско место. Се раскажува дека ова место некогаш било непроодна шума, оттука и името на селото; и сега остатоците од оваа шума се видливи под селото. Куќите се распространети во текот на 1⁄2 час и се поделени во неколку населби. Главни се Горни Орман или Ласкарево и Долни Орман или Ладарево. Локална приказна раскажува дека овие села и Склавие биле населени од тројца браќа: Ладар, Ласкар и Славко, по кого биле именувани. Се сее сусам, памук, анасон и жито, а се занимаваат и со лозарство. За двете маали има една црква „Света Марина“; се чита мешано; училиште нема. В селото се гледаат остатоци од уште две цркви: Св. Спас и Св. Атанас. Во Ладарево 60 куќи, во Ласкарево 30, сите бугарски.[1][3]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 360 жители, сите Македонци[1][4].
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Жители | 225 | 271 | 238 | 184 | 156 | 111 | 78 | 63 | 32 | 27 |
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Личности
уреди- Родени
- Стојан Иванов Антонов, бугарски деец, загинал во Втората светска војна[7]
- Костадин Димитров Георгиев (18 септември 1920 – 31 јануари 2013),
- Георги Димитров Георгиев (15 март 1919 – 16 март 1984)
- Георги Христов Шингаров (7 септември 1934)
- Димитар Георгиев Милев (20.12.1895 – 24.10.1976)
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 140 – 141.
- ↑ Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 27.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 190.
- ↑ 5,0 5,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Ладарево, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=
(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=
(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ ДВИА, ф. 39, оп. 3, а.е. 103, л. 136