Ветин (Саксонија-Анхалт)
Ветин (германски: Wettin) — мал град и поранешна општина во округот Зале, во Саксонија-Анхалт, Германија, кој се наоѓа на реката Зале, северно од Хале. Од 1 јануари 2011 е дел од градот Ветин-Лебејин. Познат е по замокот Ветин, старо седиште на династијата Ветин, владејачка династија на Саксонија и Полска. Знаменитости во Ветин се кулата Бизмарк, градското собрание и замокот (користен како Burggymnasium.
Ветин | |
Место во Ветин-Лебејин | |
Замокот Ветин на реката Зале | |
Управа | |
Земја | Германија |
---|---|
Покраина | Саксонија-Анхалт |
Округ | Зале |
Град | Ветин-Лебејин |
Основни податоци | |
Површина | 27 км2 |
Надм. височина | 73 м |
Население | 2.355 (31 декември 2009) |
- Густина | 87 жит/км2 |
Други информации | |
Часовен појас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
Рег. табл. | SK |
Пошт. бр. | 06198 |
Повик. бр. | 034607 |
Портал | www.wettin.de |
Координати | 51°35′N 11°48′E / 51.583° СГШ; 11.800° ИГД |
Историја
уредиИсториски припаѓања
Надбискупија Магдебург 1288-1680
Војводство Магдебург 1680-1807
Кралство Прусија 1701-1918
Провинција Саксонија 1815-1944
Северногермански Сојуз 1866-1871
Германско Царство 1871-1918
Слободна држава Прусија 1918-1933
Вајмарска Република 1919-1933
Нацистичка Германија 1933-1945
Хале-Мерзебург 1944-1945
Окупирана Германија 1945-1949
Саксонија-Анхалт 1946-1952
Источна Германија 1949-1990
Саксонија-Анхалт 1990-
Германија 1990-
Ветин бил првпат спомнат како Vitin civitas во декрет од 961 издаден од германскиот крал Ото I. Потоа, населбата станала тврдина во рамките на Источната саксонска граница, одржувана од Дитрих I фон Ветин, почетник на династијата. Неговите наследници станала грофови на Лужица во 1032 и на Мајсен во 1123. Во 1288 Ветин бил доделен на надбискупот Магдебург Ерик фон Бранденбург.
- Михелн
- Малото село Михелн (немојте да бидете збунети со поголемиот Михелн близу Мерзебург) станалот дел од Ветин и ги вклучил старата обновена капела на сиромашните војници на Христот и Храмот Соломон (Витези Темплари).
- Лицкендорф
- Како цел на бомбардирањето во Нафтената кампања на Втората светска војна, нафтените фабрики Лицкендорф, вклучувале:
- мала фабрика на Wintershall AG[1] за рафинирање на сурова нафта (100.000 тони/год),
- единица за хидрогенизација на јаглен (125.000 тони/год),
- фабрика за процес Фишер-Тропш (80.000 тони/год) за обработка на тежок гас од синтетичка нафта,[2] and
- резервоар за околу 75.000 тони.
Наводи
уреди- ↑ „The How and Why Air Attacks Crippled the German Oil-Chemical Industry: Natural Oil Targets“. Orbat.com. Архивирано од изворникот на 2011-06-14. Посетено на 2009-10-24.
- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>
; нема зададено текст за наводите по имеStranges
.
„Ветин (Саксонија-Анхалт)“ на Ризницата ? |
Оваа статија за место во округот Зале е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |