Ото Едуард Леополд фон Бизмарк-Шенхаузен (германски: Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen; 1 април 1815 - 30 јули 1898) — пруски и германски државник од XIX век. Тој ја кроел и обликувал германската политика скоро три децении.[1]

Бизмарк во 1890 г.

Обединување на Германија

уреди

Обединувањето на Германија под пруско водство е запишано како заслуга на Ото фон Бизмарк, кого кралот Вилхелм I го назначил за генерален службеник на Прусија во 1862. Следејќи ја војната против Австрија во 1866, Германскиот Сојуз бил заменет со Северногермански Сојуз кој присобрал кон себе 17 мали германски држави под пруско водство. Победата над Франција во 1870-71 г. довела до јавување на вториот Рајх и крунисување на Вилхелм I како германски цар во Версај, Франција. Бизмарк останал генерален службеник како и подоцна канцелар на рајхот.

Reichstag-от бил реконструиран како избор од граѓаните, но бил со ограничени права. Бисмарк водел горчлива борба против либерализмот на левото крило, политичкиот католицизам и демократизацијата, но во 1880-тите исто така бил одговорен за најпрогресивното покачување на човековите права првпат поткрепени со закони во цела Европа. Конфликтите со императорот Вилхелм II кој владеел до 1888 довеле до отпуштање на "Железниот канцелар".

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Мира Радојевиќ, Љубодраг Димиќ, Србија у Великом рати 1914 -н1918, Слово љубве - Буквибукс, Скопје, 2018, стр.46 - 48.