Чуричени
Чуричени — село во Петричко, Пиринска Македонија, денес во општината Петрич на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
| Чуричени | |
|---|---|
  Чуричени | |
|
Местоположба во областа   Чуричени | |
| Координати: 41°27′N 23°8′E / 41.450° СГШ; 23.133° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Петрич |
| Површина | |
| • Вкупна | 23.297 км2 (8,995 ми2) |
| Надм. вис. | 399 м |
| Население (2015) | |
| • Вкупно | 149 |
| • Густина | 0,0.064/км2 (0,017/ми2) |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2873 |
| Повик. бр. | 074207 |
Географија и местоположба
уредиСелото Чурилово се наоѓа на 16 километри северозападно од Петрич, во планинска област, на јужните падини на Огражден, во подножјето на врвот Куковски чукар. Селото се наоѓа на надморска висина од 399 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 23.297 км2.
Историја
уредиОсманлиско Царство
уредиСелото се споменува во османлиски дефтер од 1570 година со името Чуричени. Во истата година, во селото живееле 3 муслимански семејства и 31 христијански семејства[1].
Во текот на 19 век, селото било чисто македонско и било во составот на Петричката каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Чоришене (Tchorichené) е село со 85 семејства и 334 Македонци[2][3]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 720 жители, сите Македонци[2][4]. Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 944 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија, работело едно егзархиско училиште со 1 учител и 9 ученици[2][5].
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, десет лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[6].
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 610 | 815 | 973 | 779 | 632 | 543 | 409 | 267 | 167 | 149 |
 |
Наводи
уреди- ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ. Опширни пописни дефтери од XVI век за Кустендилскиот санųак, Т.V/3, Скопје, 1982, стр.570-571.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 148 – 149.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 187.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 186 – 187.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 888
- ↑ 7,0 7,1 „Справка за населението на с. Чуричени , общ. Петрич, обл. Благоевград“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04.
- ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2012-04-22. Посетено на 2012-03-18.