Википедија

Хаплогрупа G-M285

Во човечката генетика, хаплогрупата G-M285 или G-M342, исто така позната како Хаплогрупа G1 — хаплогрупа со Y-хромозом. Хаплогрупата G1 е примарна подклада на хаплогрупата G.

Хаплогрупа G1
Можно време на потекло18,500 (95% CI 16,800 <-> 20,200) п.с.[1]
Можно место на потеклоИран
ПредокХаплогрупа G (Y-ДНК)
ПотомциG1a, G1b, G1c
Својствени мутацииM285 (G1), P20 (G1a), L201, L202, L203 (G1a1), L830, L831, L832, L834, L835 (G1b)

Се верува дека G1 потекнува од Иран. Хаплогрупата има екстремно ниска честота кај современите популации, освен (i) Иран и неговите западни соседи, и (ii) регион кој се протега на југ од Централен Сибир (Русија) и северен Казахстан. Најбазалните примери на G1 идентификувани кај живи индивидуи, кои припаѓаат на подкладата G-L830, се пронајдени низ област од Арапскиот Полуостров (Северниот граничен регион на Саудиска Арабија, Доха од Катар) до Ашкенашките Евреи од Белорусија (Минска област) и Кина (Анхуеј).[1][2]

Генетски карактеристики

уреди

Речиси сите G1 лица поседуваат вредност од 12 при краткото тандемско повторување (STR) маркер DYS392 и сите ќе имаат M285 SNP мутација што ја карактеризира оваа група. Оваа вредност од 12 е исто така невообичаена кај другите хаплогрупи. Ознаката М за M285 покажува дека првпат била идентификувана на Универзитетот Стенфорд.

M285 ги има следните карактеристики: Наводниот ID број е rs13447378..... Позицијата Y е 21151128.... Напредната секвенца на прајмер е ttatcctgagccgttgtccctg, а обратната низа tgtagagacacggttgtaccct .... Мутацијата е од G до C.[3] M285 првпат била пријавена во 2004 година од Џиниоглу и соработниците.[4]

Досега сите тестирани лица кои имаат мутација M285, исто така, се позитивни на M342 SNP мутација. Доколку некој тестира поинаку, неговите резултати ќе станат основа за нова категорија Г1. M342 се наоѓа на позицијата на низата 21653330 и е AGAGAGTTTTCTAACAGGGCG во предниот прајмер и TGGGAATCACTTTTGCAACT во задниот дел. Тоа е мутација од C до T.[4] M342 исто така била идентификувана на Универзитетот Стенфорд,

Дополнително, во рамките на хаплогрупата G, оние G1 лица кои се тестирани досега се уникатно позитивни (изведени) за SNP L89 додека сите други G лица се негативни (предци). Мутацијата L89 SNP била пронајдена и во други хаплогрупи. L89 се наоѓа на позицијата на секвенцата 8038725, а наводниот ID број е rs35160044. Тоа е мутација од Т до С. Ознаката L89 била дадена од Family Tree DNA.

Датирање

уреди

Додека истражувачките проучувања сè уште не го датираат потеклото на мутацијата на G1 M285 SNP, таа навидум претставува една од постарите G групи, која се појавува можеби на половина пат помеѓу потеклото на G и денес врз основа на бројот на мутации на маркерот STR.

Географска распространетост

уреди

Додека повеќето истражувачки проучувања не успеале да тестираат за G1, веројатни или докажани примери биле пронајдени во четири групи (по географија и/или и/или секундарна подклада):

Највисоката пријавена концентрација на G1 и нејзините подгрупи во една земја е во Иран, со следните најчести концентрации во соседните земји на запад. Поточно, G1 била пронајдена во 5% од 177 примероци од јужен Иран во едно проучување. Истата студија открила G1 во 3% од 33 примероци во северен Иран. Процентот на југ бил речиси еднаков на процентот на G2, единствениот регион во светот каде што било откриено дека типовите G2 не се многу доминантни.[6] Претходните студии кои откриле приближно исти проценти на G во различни делови на Иран не успеале да тестираат специјално за G1.[7][8]

Во Турција, Џиниоглу открил 1% од 523 примероци од сите типови кои припаѓаат на хаплогрупата G1 и како и сите достапни G1 надвор од Иран, G1 бил засенет од многу поголем број G2 мажи во примерокот. Сите примероци G1 во оваа студија, освен еден, припаѓале на понатамошната подгрупа G1a, а сите примероци биле од североисточна Турција.[9]

Студија за Либан од Залуа и соработниците не успеала да се тестира за G1, но 26% од 38 G примероци имале вредност од 12 за STR маркерот DYS392, речиси секогаш карактеристичен за G1. Овие G1 примероци претставуваат само 2% од вкупно 587 либански примероци и биле добро распоредени меѓу сите религиозни групи во регионот.[10]

Пошироко проучување за Левант од ел-Сибај и соработниците исто така не успеало да се тестира за G1, но 12% од 17 сириски G примероци имале вредност 12 на DYS392. Овие G1 примероци претставуваат помалку од 1% од 354 сириски примероци. Во истата студија, 21% од 14 јордански примероци G ја поседувале вредноста 12. Овие G1 примероци претставуваат 1% од 274 јордански примероци. Ниту еден од 8-те египетски G примероци немал вредност 12.[11]

Веројатните G примероци во базата на податоци на YHRD [12] од областа на јужниот дел на Кавказ (Азербејџан, Грузија, Ерменија, Абазинија, Абхазија) и од северниот дел на Кавказ (Северни Осети, Кабардинци, Ингуши, Даргињани, Лезгинци, Рутули и Чеченци) имаат само неколку примероци DYS392 со 12 вредности кои може да бидат G1.

Места со концентрации на G1

уреди

Највисока концентрација на G1 во посебна група во една земја БИЛА забележана кај казахското племе АргинИ - 67% и неговиот огранок МаџарИ од Казахстан, каде лицата Г1 сочинуваат 87% од 45 примероци.[13]

G1 подгрупи

уреди

Подгрупи дефинирани од SNP

уреди

Подгрупата G1a (P20) е прилично честа кај G1 лицата, но веродостојноста на SNP P20 во идентификувањето на лицата G1a прави некои тестови за P20 да бидат проблем.[14] Резултатите од P20 може да се пријават како P20.1, P20.2 и P20.3, а лицата може да имаат различни резултати за секоја од нив. Техничките карактеристики на P20 се: Позицијата Y е 25029911; 23396163..... напредниот прајмер е tggatctgattcacaggtag ..... обратен прајмер е ccaacaatatgtcacaatctc ... мутацијата е бришење на C.[3] Мутацијата била идентификувана на Универзитетот во Аризона и првпат била пријавена од Y Chromosome Consortium во 2002 година [15] Категоријата G1a има посебна подгрупа заснована на присуството на вредноста 8 на краткотрајниот маркер за повторување DYS494. Со исклучок на оваа подгрупа G1a, сите други G лица имаат 9 на овој бавно мутирачки маркер. Досега околу половина од G1a лицата кои инаку се негрупирани ја ПОСЕДУВААТ оваа вредност 8.[16]

G1a1 (L201, L202 и L203) БИЛЕ идентификувани кај лице G1a тестирано на Family Tree DNA во есента 2009 година. Последователните тестирања покажале дека само некои G1a лица ги имаат овие мутации, и досега сите тие се од тесно поврзана еврејска група Ашкенази. Биле забележани следните Y позиции: 2718285 за L201, 13001714 за L202 и 13001715 за L203. Во L201 мутацијата е C до T; во L202 од T до C; и во L203 од A до G. Ако некој човек треба да има една од овие SNP мутации без другите, оваа информација би станала основа на новата класификација G1a1.

Стариот G1b (P76) бил отстранет од официјалната котација во август 2012 година, бидејќи неговото откривање во едно лице го прави досега само приватен SNP.

STR кластери за вредности на маркери

уреди

Постојат две карактеристични еврејски кластери од европско потекло Ашкенази во рамките на G1a1 и G1c и карактеристичен G1a казахстански кластер - сите три засновани на вредности на маркери за кратко тандемско повторување (STR).[17] Мажите во еврејскиот кластер G1c поседуваат вредност 12 на STR маркерот DYS446 што е неколку вредности пониско од скоро сите G лица, но на другите две групи им недостасува една специфична вредност на маркерот како идентификатор. Кога се достапни приближно 30 или повеќе STR маркери кога се споредуваат примероците, членовите во секоја од трите групи лесно се утврдуваат. Во една истражувачко проучување, едно од карактеристичните комбинации на вредности на маркерот за маркери од европско потекло G1c Ашкенази, еврејски STR, била пронајдена и кај ирачки Евреин.[18]

Меѓу достапните примероци G1 STR со 67 маркери,[17] еврејскиот кластер Ашкенази G1a1 ги претставува најблиските роднини на кластерот Казахстан G1a врз основа на сличноста на вредностите на маркерот STR.

Кластерот Ашкенази G1c е само далечно поврзан со кластерот Ашкенази G1a1, а кластерот G1c Ашкенази има најблиски роднини наместо меѓу различните Европејци.

Миграции на лица од G1

уреди

Концентрацијата на G1 пронајдена денес во Иран и соседната територија на неговиот запад сугерира, но не докажува дека истата област била местото на потеклото на G1. Поради долгата старост на G1, далечните миграции на мал број лица од G1 можеле да се случат во секое време во текот на историскиот период преку различни видови на движења на населението. Би било шпекулативно да се претпостави како кластерите Ашкенази G1 или казахстанските G1 кластери мажи пристигнале во североисточна Европа и Казахстан соодветно.

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 YFull YTree v8.07.00 accessed on August 30, 2020
  2. ↑ „Welcome to FamilyTreeDNA Discover (Beta)“. FamilyTreeDNA Discover (Beta) (англиски).
  3. ↑ 3,0 3,1 Karafat, T.; и др. (2008). „New binary polymorphisms reshape and increase resolution of the human Y chromosomal haplogroup tree“. Genome Research. 18 (5): 830–38. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
  4. ↑ 4,0 4,1 Cinnioglu, C.; и др. (2004). „Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia“ (PDF). Human Genetics. 114 (2): 127–48. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639. Архивирано од изворникот (PDF) на 2006-06-19.
  5. ↑ |url=https://sites.google.com/site/haplogroupgproject/project-roster Haplogroup G Project samples
  6. ↑ „Iran: tricontinental nexus for Y-chromosome driven migration“. Human Heredity. 61 (3): 132–43. 2006. doi:10.1159/000093774. PMID 16770078.
  7. ↑ Nasidze, I; и др. (2006). „Concomitant Replacement of Language and mtDNA in South Caspian Populations of Iran“. Current Biology. 16 (7): 668–73. doi:10.1016/j.cub.2006.02.021. PMID 16581511.
  8. ↑ Nasidze, I; и др. (2008). „Close Genetic Relationship Between Semitic-speaking and Indo-European-speaking Groups in Iran“. Annals of Human Genetics. 72 (Pt 2): 241–52. doi:10.1111/j.1469-1809.2007.00413.x. PMID 18205892.
  9. ↑ Cinnioglu, C.; и др. (2004). „Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia“. Human Genetics. 114 (2): 127–48. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639.
  10. ↑ Zalloua, P.; и др. (2008). „Identifying Genetic Traces of Historical Expansions: Phoenician Footprints in the Mediterranean“. American Journal of Human Genetics. 83 (5): 633–42. doi:10.1016/j.ajhg.2008.10.012. PMC 2668035. PMID 18976729.
  11. ↑ El-Sibai, M.; и др. (2009). „Geographical structure of the Y-chromosomal genetic landscape of the Levant: a coastal-inland contrast“. Annals of Human Genetics. 73 (6): 568–81. doi:10.1111/j.1469-1809.2009.00538.x. PMC 3312577. PMID 19686289.
  12. ↑ |url=http://www.yhrd.org/Search Архивирано на 13 јануари 2024 г.
  13. ↑ Biro, A.; Zalan, A.; и др. (2009). „A Y-Chromosomal Comparison of the Madjars (Kazakhstan) and the Magyars (Hungary)“. American Journal of Physical Anthropology. 139 (3): 305–10. doi:10.1002/ajpa.20984. PMID 19170200. Архивирано од изворникот на 2013-01-05.
  14. ↑ http://archiver.rootsweb.ancestry.com/th/read/GENEALOGY-DNA/2007-07/1185576938 Report of Thomas Krahn
  15. ↑ The Y Chromosome Consortium (2002). „A nomenclature system for the tree of human Y-chromosomal binary haplogroups“. Genome Research. 12 (2): 339–48. doi:10.1101/gr.217602. PMC 155271. PMID 11827954.
  16. ↑ Haplogroup G Project results |url=https://sites.google.com/site/haplogroupgproject/nonstandard-markers
  17. ↑ 17,0 17,1 |url=https://sites.google.com/site/haplogroupgproject/project-roster
  18. ↑ Hammer, M.; и др. (2009). „Extended Y chromosome haplotypes resolve multiple and unique lineages of the Jewish priesthood“. Human Genetics. 126 (5): 719–24. doi:10.1007/s00439-009-0727-5. PMC 2771134. PMID 19669163.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_G-M285&oldid=5252344“