Фиток
Фиток (грчки: Ανθή, Анти; до 1956 г. Φιτόκιον, Фитокион[2]) — село во Нигритско, Егејска Македонија, денес во општината Визалтија на Серскиот округ, Грција.
| Фиток Ανθή | |
|---|---|
  Фиток | |
|
Местоположба во областа   Фиток | |
| Координати: 40°56.38′N 23°30.23′E / 40.93967° СГШ; 23.50383° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Серски |
| Општина | Визалтија |
| Општ. единица | Нигрита |
| Надм. вис. | 20 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 450 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија
уредиСелото се наоѓа во Серското Поле, на околу 5 км северно од Нигрита. Лежи во северното подножје на Богданска Планина.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Фитоко (Fitoko) имало 15 домаќинства на 48 жители Роми и Черкези.[3]
Во 1889 г. Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) напишал за Фиток:
| „ | Село Фиток е христијанско, една црква; жителите се Роми, оддалечено е на еден час од Нигрита.[4] | “ |
Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:
| „ | Феток, село на СИ од Нигрита, до Струма, која прави пакости за време на порои и дождови. Феток е чифлик на многумина, на 41⁄2 часа растојание од Сер. 30 куќи Македонци; 20 Роми.[5][6] | “ |
Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) на почетокот на XX век Фиток имал 200 жители, од кои 80 Турци и 120 Роми.[7] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. христијанското население на Фиток-Черкез (Fitok-Tcherkez) се состоело од 120 Роми.[8]
Во Грција
уредиПо Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 243 жители, кои во 1920 г. се намалиле на 205 лица.[9] Во 1923 г. муслиманското население е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место власта довела грчки колонисти. Христијанското ромско население веројатно се иселило бидејќи на пописот од 1928 г. Фитоки (Φυτώκη) е претставено како наполно дојденско село со 25 лица (5 семејства).[10] Во 1956 г. селото е преименувано во Анти.[11]
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 452 | 571 | 814 | 768 | 669 | 605 | 625 | 584 | 450 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Културни и природни знаменитости
уреди- Црква „Св. Ѓорѓи“ од 1950 г.
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 122–123. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Верковичъ, Стефанъ (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи (PDF). С. Петербургъ: Военная Типографія (въ зданіи Главнаго Штаба). стр. 58.
- ↑ Нарекувајќи ги „Бугари“ под влијание на бугарската пропаганда.
- ↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 845.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 179. ISBN 954430424X.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 200–201.
- ↑ Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 242. ISBN 9989-9819-6-5.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ „Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 2 ноември 2014.