Уклемеш
Уклемеш или Келемез (грчки: Φαράγγι, Фаранги; до 1927 г. Οκλεμέζ, Оклемез[2]) — село во Леринско, Егејска Македонија, денес во општината Суровичево на Леринскиот округ во областа Западна Македонија, Грција. Населението брои 137 жители (2011). Сè до 1920-тите било населено со Турци.[3]
| Уклемеш Φαράγγι | |
|---|---|
  Уклемеш | |
|
Местоположба во областа   Уклемеш | |
| Координати: 40°42.45′N 21°47.18′E / 40.70750° СГШ; 21.78633° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Лерински |
| Општина | Суровичево |
| Општ. единица | Чалџиево |
| Надм. вис. | 560 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 137 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија
уредиСелото е сместено во котлината Сарѓил, на југоисточниот брег на Островското Езеро. Лежи спроти селото Пателе.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо г. хрватскиот етнограф 1889 година Стефан Верковиќ напишал за Уклемеш:
| „ | Село Каламеш со 25 муслимански куќи. Данокот на ова село е 3.100 пијастри. Жителите се занимаваат со земјоделство и дрварство; носат дрва во соседните села и гратчиња кои ги продаваат како огрев. Селото е сместено во подножјето на голи ридови близу Островското Езеро.[4] | “ |
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Јуклемес имал 150 жители Турци.[5]
Во Грција
уредиПо Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата 1913 г. селото броело 248 жители, кои во 1920 г. биле 250.[3] Во 1920-тите по сила на Лозанскиот договор жителите како муслимани се иселени во Турција, а на нивно место властите довеле христијани од таа земја. Во 1927 г. селото е применувано во Фаранги.[6] Во 1928 г. Уклемеш е заведено како наполно дојденско село со 109 дојденски жители од 26 семејства.[7]
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 145 | 108 | 121 | 108 | 119 | 179 | 163 | 137 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
уредиГлавни производи на селото се житото и грозјето, а застапени се и овоштарството и сточарството[3]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Οκλεμέζ -- Φαράγγι
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 179.
- ↑ Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 151-152.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 271. ISBN 954430424X.
- ↑ „Δημήτρης Λιθοξόου. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.