Сундска Плоча
Сундска Плоча — мала тектонска плоча која го опчекорува Екваторот на источната полутопка и го опфаќа најголемиот дел од Југоисточна Азија.[1]
| Сундска Плоча | |
|---|---|
 | |
| Вид | мала |
| Движење1 | источно |
| Брзина1 | 11–14 мм годишно |
| Опфаќа | Индокина, Борнео, Јава, Суматра, Бали, Јужнокинеско Море |
| 1Во однос на Африканската Плоча | |
Порано се сметала за дел од Евроазиската Плоча, но подоцнежните ГПС-мерења потврдиле самостојно движење од 10 мм годишно кон исток во однос на Евроазија.[2]
Опфат
уредиСундската Плоча ги опфаќа Јужнокинеското и Андаманското Море, јужните делови на Виетнам, Мјанмар, Лаос и Тајланд заедно со Малезија, Сингапур, Камбоџа, јужните Филипини и островите Бали, Ломбок, Западни Мали Сундски Острови, Борнео, Суматра, Јава и дел од Сулавеси во Индонезија.
Плочата на исток се граничи со Филипинскиот Подвижен Појас, Молучката Судирна Зона, Молучката, Бандската и Тиморската Плоча; на југ и запад е Австралиската Плоча; на север се граничи со Бурманската, Евроазиската Плоча и Јангцекјаншката Плоча. Индоавстралиската Плоча се вовлекува под Сундската Плоча долж Сундскиот Ров (наречен и Јавански Ров), which generates frequent earthquakes and tsunamis.[1]
На границата помеѓу пониската Индоавстралиска Плоча и горната Сундска Плоча се одвива уникатен облик на подвлекување близу островот Тимор. Подвлекувањето помеѓу повисоката и пониската плоча започнало како подвлекување на една океанска плоча под друга. Меѓутоа, потоа прешло на подвлекување на континенталната пасивна граница под океанска плоча. Оваа ретка појава трае и денес бидејќи претходно подвлечената океанска плоча продолжува да ја влече континенталната плоча под океанската горна плоча. Податоците од ГПС даваат увид во последиците од брзината и насоката на судирот помеѓу Индоевропската и Сундската Плоча. Од ова се гледа дека пониската Индоавстралиска Плоча е главен двигател на изобличување гледајќи од блискиот Сундско-бандски лачен систем. Напрегањето во системот доведува до скусување, со најголема концентрација во предлачјето и задлачјето. Активното скусување се одвива во Бандскиот Ороген.[3][4]
Источната, јужната и западната граница на Сундската Плоча се тектонски сложени и сеизмички активни. Само северната граница е релативно мирна.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Whitten, T; Soeriaatmadja, R. E.; Suraya A. A. (1996). The Ecology of Java and Bali. Hong Kong: Periplus Editions Ltd. стр. 87. ISBN 978-9625938882.
- ↑ Socquet, Anne; Wim Simons; Christophe Vigny; Robert McCaffrey; Cecep Subarya; Dina Sarsito; Boudewijn Ambrosius; Wim Spakman (2006). „Microblock rotations and fault coupling in SE Asia triple junction (Sulawesi, Indonesia) from GPS and earthquake slip vector data“. Journal of Geophysical Research. 111 (B8). Bibcode:2006JGRB..111.8409S. doi:10.1029/2005JB003963. ISSN 0148-0227.
- ↑ Nugroho, Hendro; Harris, Ron; Lestariya, Amin W.; Maruf, Bilal (декември 2009). „Plate boundary reorganization in the active Banda Arc–continent collision: Insights from new GPS measurements“. Tectonophysics. 479 (1–2): 52–65. doi:10.1016/j.tecto.2009.01.026. ISSN 0040-1951.
- ↑ Harris, Ron (1 јуни 2009). „Transition from subduction to arc-continent collision: Geologic and neotectonic evolution of Savu Island, Indonesia“. Geosphere. 5 (3). doi:10.1130/ges00209.s1. ISSN 1553-040X.