Радослав Петковиќ
Радослав Петковиќ (српски: Радослав Петковић; 21 јули 1953 - 27 октомври 2024) — српски писател.
Животопис
уредиРадослав Петковиќ е роден во Белград, во 1953 година. Тој живеел и работел во Нови Сад,[1] каде починал на 27 октомври 2024 година.
Творештво
уредиПетковиќ е автор на повеќе романи, збирки раскази и есеистички дела:[1] [2]
- Романи:
- Патот во Двиград (1979, 1997)
- Записи од годините на јагодите (1983)
- Сенки на ѕидот (1985, 1994)
- Судбина и коментари (1993)
- Совршено сеќавање на смртта (2008)
- Настан на годината (2010)
- Збирки раскази:
- Извештај за чумата (1989)
- Човекот кој живееше во соништата (1998)
- Есеистички книги:
- Оглед за мачката (1995)
- За Микеланџело зборувајќи (2006)
- Византиски интернет (2007)
- Употребата на вилениците (2008)
- Настан на годината (2010)
- Колумбовото јајце (2017)
Неговите дела се преведени на повеќе јазици: француски, германски, грчки, унгарски, бугарски, словенечки и словачки. Тој, пак преведувал од англиски јазик (Честертон, Толкин, Дефо, Стивенсон). Неговите раскази се дел од повеќе антологии во Србија и во други земји.[1]
Осврт кон творештвото на Петковиќ
уредиСпоред Новица Петковиќ, благодарение на обемното знаење, Радослав Петковиќ сигурно се движи во историското наследство и од него да ибира ликови и појави кои книжевно ги обработува според мерата на денешните двојби. Антонио Верли го споредува Петковиќ со Борхес, истакнувајќи го неговото мајсторство во измислувањето ингениозни историски или книжевни измами чии ефекти нè маѓепсуваат со силата на своите пародиски постапки — со травестијата на стварните или иронично искажаните факти.[2]
Награди
уредиЗа своите дела, Петковиќ освоил повеќе книжевни награди:[1] [2]
- „Милош Црњански“ (за „Патот во Двиград“)
- „Меша Селимовиќ“ (за „Судбина и коментари“)
- НИН-овата награда (за „Судбина и коментари“)
- Борбината награда (за „Судбина и коментари“)
- „Борисав Станковиќ“ (за „Совршено сеќавање на смртта“)
- Андриќевата награда (за „Извештај за чумата“)
- Виталовата награда (за „Човекот кој живееше во соништата“)