НИН-ова награда
НИН-ова награда — српска книжевна награда која се доделува за најдобар роман објавен во претходната година. Наградата ја доделува секоја година списанието „НИН“, почнувајќи од 1954 година.[1]
| НИН-ова награда | |
|---|---|
 | |
| Доделена за | најдобар нов роман на српски |
| Покровител | списание НИН |
| Место | Белград |
| Држава | СФРЈ (1954–1991) СЦГ (1992–2006) Србија (2007–) |
| Прво доделување | 1954 |
| Мрежно место | nin.co.rs |
Добитници на НИН-овата награда
уредиНИН-овата награда ја добиле следниве книги:[1]
- 1954. Добрица Ќосиќ - „Корени“
- 1955. Мирко Божиќ - „Неисплакани“
- 1956. Оскар Давичо - „Бетон и завитоци“
- 1957. Александар Вучо - „Мртви јавки“
- 1958. Бранко Ќопиќ - „Не тагувај бронзена стражо“
- 1959. Наградата не е доделена
- 1960. Радомир Константиновиќ - „Излез“
- 1961. Добрица Ќосиќ - „Поделби“
- 1962. Мирослав Крлежа - „Знамиња“
- 1963. Оскар Давичо - „Гладувања“
- 1964. Оскар Давичо - „Тајни“
- 1965. Ранко Маринковиќ - „Киклоп“
- 1966. Меша Селимовиќ - „Дервишот и смртта“
- 1967. Ерих Кош - „Мрежи“
- 1968. Слободан Новак - „Мириси, злато, темјан“
- 1969. Бора Ќосиќ - „Улогата на моето семејство во светската револуција“
- 1970. Борисав Пекиќ - „Поклонението на Арсение Негован“
- 1971. Милош Црњански - „Роман за Лондон“
- 1972. Данило Киш - „Песочен часовник“
- 1973. Михаило Лалиќ - „Воена среќа“
- 1974. Јуре Франичевиќ Плочар - „Вир“
- 1975. Миодраг Булатовиќ - „Луѓе со четири прсти“
- 1976. Александар Тишма - „Употреба на човекот“
- 1977. Петко Војниќ Пурчар - „Домот сè подалечен“
- 1978. Мирко Ковач - „Врата од утроба“
- 1979. Павле Угринов - „Зададен живот“
- 1980. Слободан Селениќ - „Пријателите“
- 1981. Павао Павличиќ - „Вечерен акт“
- 1982. Антоније Исаковиќ - „Миг 2“
- 1983. Драгослав Михаиловиќ - „Чизмаши“
- 1984. Милорад Павиќ - „Хазарски речник“
- 1985. Живојин Павловиќ - „Ѕид на смртта“
- 1986. Видосав Стевановиќ - „Тестамент“
- 1987. Воја Чолановиќ - „Вознемиреност на расклопување“
- 1988. Дубравка Угрешиќ - „Форсирање на романот-река“
- 1989. Војислав Лубарда - „Вознесение“
- 1990. Мирослав Јосиќ Вишњиќ - „Одбраната и пропаста на Бодрог во седум бурни годишни времиња“
- 1991. Милисав Савиќ - „Леб и страв“
- 1992. Живојин Павловиќ - „Лапот“
- 1993. Радослав Петковиќ - „Судбина и коментари“
- 1994. Владимир Арсенијевиќ - „Во потпалубата“
- 1995. Светлана Велмар Јанковиќ - „Бездна“
- 1996. Давид Албахари - „Мамка“
- 1997. Милован Данојлиќ - „Ослободители и предавници“
- 1998. Данило Николиќ - „Фајронт во Гргетег“
- 1999. Максимилијан Еренрајх Остојиќ - „Одлика“
- 2000. Горан Петровиќ - „Ситничарницата Кај среќната рака“
- 2001. Зоран Ќириќ - „Хобо“
- 2002. Младен Марков - „Закопот на таткото“
- 2003. Владан Матијевиќ - „Писателот од далеку“
- 2004. Владимир Тасиќ - „Дожд и хартија“
- 2005. Миро Вуксановиќ - „Земјата Семољ“
- 2006. Светислав Басара - „Подемот и падот на Паркинсоновата болест“
- 2007. Драган Великиќ - „Руски прозорец“
- 2008. Владимир Пиштало - „Тесла, портрет меѓу маските“
- 2009. Гроздана Олујиќ - „Гласови во ветрот“
- 2010. Гордана Ќирјаниќ - „Она што го посакуваш отсекогаш“
- 2011. Слободан Тишма - „Бернардиевата соба“
- 2012. Александар Гаталица - „Големата војна“
- 2013. Горан Гоциќ - „Таи“
- 2014. Филип Давид - „Куќа на сеќавањата и заборавот“
- 2015. Драган Великиќ - „Истражител“
- 2016. Ивана Димиќ - „Арзамас“
- 2017. Дејан Атанацковиќ - „Лузитанија“
- 2018. Владимир Табашевиќ - „Заблудата на свети Себастијан“
- 2019. Саша Илиќ - „Песот и контрабасот“
- 2020. Светислав Басара - „Контраендорфин“
- 2021. Милена Марковиќ - „Деца“
- 2022. Даница Вукиќевиќ - „Внатрешно море“