Википедија

Милан Борјан

Милан Борјан
Милан Борјан ( Книн, 23 октомври 1987 година ) бил канадски фудбалски голман со српско потекло. Тој во моментов игра за Црвена звезда . За репрезентацијата на Канада дебитирал во 2011 година.

Клупска кариера уреди

Борјан е роден во Книн, каде што започнал да тренира во локалната Динара . Тој започнал како напаѓач, но подоцна поради неговиот татко кој бил голман преминал на таа позиција. Поради војната во Хрватска, тој избегал во Белград со семејството во 1995 година, каде започнал посериозно да тренира во ФК Раднички Југопетрол . Тој бил во Белград 5 години, а потоа се преселил во Канада со семејството во 2000 година. Живеел во Винипег една година, а подоцна семејството се преселило во Хамилтон .[1] Таму играл за локалната Планина Хамилтон. На 16-годишна возраст, тој заминл во аргентинскиот великан Боку јуниори каде тренирал еден месец со младите. Тој поминал една година во уругвајскиот Национал од Монтевидео, а потоа станал голем соперник на Бока, Ривер Плата . Тој главно тренирал со екипата на Б тимот, а во неколку наврати со првиот тим. Сепак, тој не го потпишал договорот и во јануари 2008 година се префрлил во тогашниот аргентински втор тим Килмес, каде останал до крајот на сезоната 2007/08, но без можност да го направи своето деби.

Во јануари 2009 година преминал во Белградскиот клуб Рад, каде што тренирал само првите шест месеци, а своето деби го направил во тимот на „Грашеванара“ на почетокот на сезоната 2009/10. Тој бранел за Рад во наредните две сезони, со што станал еден од подобрите голмани на Суперлигата на Србија . Во летото 2011 година заминал во турскиот тим Сиваспор .[2] Тој започнал добро да брани во Сивас сè додека не му бил доделен црвен картон на еден натпревар. После тоа, тој го изгубил своето место како стандарден мрежен чувар и заминал во ромнскиот тим Васлуи . Со Васлуи го освоил второто место во романското првенство и се вратил во Сивас каде повторно почнал добро да брани. Со доаѓањето на Роберт Карлос како тренер, Борјан го изгубил своето место во првиот тим и наскоро го раскинал договорот со Сивас. Во септември 2014 година се преселил во бугарскиот Лудогорец . Тој имал одиграно само два натпревари во Бугарското првенство и забележал еден натпревар во Лигата на шампионите против Ливерпул . Вториот дел од сезоната 2014/15 ја поминал во Ниш Раднички и одиграл 15 натпревари во српската Супер лига . Во јуни 2015 година, тој се вратил во Лудогорец, потпишувајќи тригодишен договор со бугарски клуб.[3] На почетокот на неговиот втор мандат во клубот тој бил стандарден, но подоцна го изгубил своето место меѓу стативите за да ја оствари втората половина од сезоната 2016/17 поминал на позајмица во полскиот тим Корона Келце .

Во јули 2017 година, тој потпишал договор со Црвена звезда .[4] Статистички, тој бил најдобриот голман во групната фаза од Лигата на шампионите во 2018/19 година во која Црвена звезда имала огромен успех и покрај последното место во групата.[5] Во мај 2019 година, бил избран во идеалниот тим на суперлигата во сезоната 2018/19.

Репрезентација уреди

Борјан бил член на канадската репрезентација уште од 2011 година.[6] Учествувал на златните купови КОНКАКАФ во 2011 и 2013 година со Канада.

Начин на игра уреди

 
Интервенцијата на Милан Борјан во двобојот против Ред Булс во Салцбург

Борјан ги имал своите први сениорски настапи во тимот на Рада од Бањица . Тој пристигнал таму на почетокот на 2009 година и поминал шест месеци обука со екипата како трет избор во конкуренција меѓу Бранислав Даниловиќ и Дамир Кахриман . Поради повредата на Даниловиќ и недоразбирањето на Кахриман со раководството на клубот, на Борјан му била дадена можност да се брани на отворањето на натпреварот 2009/10 во српската Супер лига, против Смедерево . Рад го добил натпреварот со резултат 3: 2.[7] Борјан скрил пенал во второто коло на средбата со Црвена звезда, фаул против Павел Нинков, за што му бил покажан жолт картон. Набргу потоа, Борјан го одбранил ударот на Никола Лазетиќ од белата точка и запишал уште неколку интервенции до крајот на играта.[8] Борјан повремено бранел до крајот на таа сезона, додека во есента 2010 година ја зазел почетната голманска позиција од 4-то коло од натпреварувачката игра 2010/11 против Партизан .[9] По тој натпревар, Лабури врзал седум натпревари во лигата без пораз, сè до 12 натпреварувачка недела, кога загубил од Црвена звезда, со минимален резултат.[10] Борјан бил првиот чувар на мрежата за продолжување на сезоната, а со клубот ги освоил квалификациите за Лига Европа, освојувајќи го четвртото место на првенството во Србија. Поради забележителните настапи на клупско ниво, Борјан во 2011 година добил покана до репрезентацијата на Канада .[11]

Борјан се префрлил во турскиот клуб Сивоспор летото 2011 година, каде веднаш добил можност да брани, но поради промената на формата во втората половина на есенскиот дел од сезоната 2011/12 најчесто имал статус на резервист. Затоа тој бил префрлен во романскиот прволигаш Васлуј на почетокот на следната година, каде што старндардно брнел. По враќањето од позајмицата, тој повторно станал првиот избор во Сиваспор пред голот, а по завршувањето на натпреварот 2012/13 избран бил за најдобар играч на клубот, според навивачите. Со тренерот Роберт Карлос, тој потоа го загубил статусот како прв голман повторно, оставајќи го клубот во 2014 година.[7] Тој тогаш, до крајот на истиот календар, бил член на Лудогорец од Разград, каде најчесто бил резервен на Владислав Стојанов, и направил само 4 настапи, од кои првиот бил на отворањето на групната фаза во Лигата на шампионите против Ливерпул на „ Енфилд“ .[12] На почетокот на следната година, тој потпишал договор со Раднички од Ниш,[13] каде во вториот дел од натпреварот 2014/15 година во српската Супер лига бранел на сите 15 натпревари, во кои тој добил вкупно 6 гола. Неговиот тим претрпел вкупно два порази во тој период, забележал шест победи и седум реми, додека Борјан ја задржал мрежата на девет средби.[14] Поради овој ефект, тој бил избран за златна ракавица на српското првенство, која му ја доделил СОС Канал.[15]

Приватно уреди

Борјан во 2016 година се оженил со Снежана Филиповиќ, поранешен директор за маркетинг на фудбалскиот клуб Партизан, со која го добил својот син, Филип.[16] Неговиот зет, Ненад Филиповиќ, исто така бил голман.[17]

Трофеи уреди

Лудогорец уреди

Црвена ѕвезда уреди

Надворешни врски уреди

Наводи уреди

  1. ↑ „Борјан, Книн и Звезда - има нека тајна веза“. sportklub.rs. 25 декември 2017.
  2. ↑ „Борјан из Рада у Сивас“. b92.net. 21 јуни 2011.
  3. ↑ „Звезда узалуд звала: Борјан потписао за Лудогорец!“. mozzartsport.com. 2 јуни 2015.
  4. ↑ „Представљен Милан Борјан“. crvenazvezdafk.com. 24 јули 2017.
  5. ↑ „Борјан најбољи у Лиги шампиона!“. mondo.rs. 14 декември 2018. Архивирано од изворникот на 2019-07-29. Посетено на 2019-10-30.
  6. ↑ Ђурађ Вујчић, Б92 (18 септември 2012). „Борјан за Б92: Канада може на СП“. Посетено на 19 септември 2012.
  7. ↑ 7,0 7,1 M, S. (14 август 2019). „ŽIVOT MILANA BORJANA JE PRIČA OD KOJE SE KOŽA JEŽI Od progona iz Knina i izbegličkog kampa sve do JUNAŠTVA U DANSKOJ! Kako je samo pravdu dugo čekao...“. Спорт клуб. Ало!. Посетено на 16 август 2019.
  8. ↑ „ЦРВЕНА ЗВЕЗДА - РАД 1:0“. ФК Црвена звезда, званична презентација. 23 август 2009. Посетено на 16 август 2019.
  9. ↑ „Partizan - Rad 3:0“. ФК Партизан, званична презентација. 11 септември 2009. Архивирано од изворникот на 2020-06-10. Посетено на 16 август 2019.
  10. ↑ „Звезда освојила Бањицу“. Радио-телевизија Србије. 14 ноември 2010. Посетено на 16 август 2019.
  11. ↑ Clarke, Ian (24 јануари 2011). „Borjan grateful for opportunity Canada presents“ [Борјан захвалан на указаној прилици да представља Канаду]. rednationonline.ca (англиски). Архивирано од изворникот на 25 февруари 2011. Посетено на 16 август 2019.
  12. ↑ Sheringham, Sam (14 септември 2014). „Liverpool 2-1 Ludogorets Razgrad“. Би-Би-Си спорт (англиски). Посетено на 16 август 2019.
  13. ↑ „Veliko pojačanje pred Zvezdu: Golman Borjan prešao u Radnički iz Niša“. Танјуг. Блиц. 15 февруари 2015. Посетено на 16 август 2019.
  14. ↑ Stojanović, Ljubica (21 мај 2015). „Borjan: "Meč u nedelju možda i poslednji u Radničkom"“. Јужне вести. Посетено на 16 август 2019.
  15. ↑ Ilić, A. (4 јуни 2015). „Borjan najbolji golman sezone JS lige – iz Radničkog vraća se u Ludogorec“. gradjanin.rs. Посетено на 16 август 2019.
  16. ↑ Milinčić, Jelena (6 октомври 2018). „Snežana i Milan Borjan: Naša porodična Liga šampiona“. gloria.rs. Посетено на 20 август 2018.
  17. ↑ Костић, Драган (7 февруари 2016). „Радача за трећу срећу“. Спорт. ФК Рад, званична презентација. Архивирано од изворникот на 10 август 2016. Посетено на 20 август 2018.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Милан_Борјан&oldid=5050296“