Википедија

Георгије Бакаловиќ

Георгије Бакаловиќ ( Сремски Карловци, 1786 - Рума, 13 април 1843 ) бил српски сликар .

Биографија уреди

Студирал во Сремски Карловци кај сликарот Стефан Гавриловиќ. Работел најмногу на иконостаси, ѕидни слики и портрети. Во друштво на зографот и позлатар Димитрије Ѓурковиќ, работени голем број иконостаси.

Ги насликал иконостасот и сводот на црквата во Ердевик во 1817 година, сводот на Горна црква во Сремски Карловци во 1824 година, сводот и 12 празнични икони на црквата во Врдник во 1825 година, иконостасот во Черевиќ во 1827 година, сводот. реставрација на иконата Успение и иконостасот на црквата Николајевска во Ириг во 1827 година, иконостасот и сводовите на црквата Свети Јован во Нови Сад во 1830 година, иконостасот на манастирот Гргетега во 1830 година (запален во 1841 година ) и иконостасот во Павловци во 1832 година.

Од Ѓурковиќ сликал иконостас во Прхово во 1840 година и Стари Бановци . ), ковчегот на кнез Лазар во Врдник и црковните знамиња во Јарак, Вогње, Сасам, Сурчин и Михаљевци .

Во 1837 година се преселил во Србија и го сликал иконостасот на манастирот Радовашница во 1839 година, црквата во Зајечар и манастирот Рача на Дрина во 1840 година и црквата во Алексинац во 1841 година а црквата во Неготин во 1842 година.

Насликал и портрети на принцот Милош, Јеврем Обреновиќ, Стефан Стратимировиќ, принцот Иво од Семберија. итн.

Бакаловиќ бил сликар со скромни способности, а неговите дела се со нееднаков квалитет.

Галерија уреди

Литература уреди

Поврзано уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Георгије_Бакаловиќ&oldid=4934451“