Википедија

Брајан Фери

англиски пејач и текстописец (роден 1945)

Bryan Ferry (англ. Bryan Ferry; роден на 26 септември 1945 година) ― англиски пејач и текстописец, најпознат како ко-основач на групата Roxy Music.[2]

Брајан Фери
Брајан Фери на настап на 2 април 2012
Животописни податоци
Роден(а)26 септември 1945(1945-09-26) (79 г.)[1]
Вашингтон, Грофовија Дарем, Англија
Жанрови
Занимања
  • Пејач
  • текстописец
  • музичар
Инструменти
  • Вокал
  • клавијатури
  • хармоника
Период на активност1967–денес
Издавачи
Мреж. местоbryanferry.com

Брајан Фери е роден во семејство од работничка класа. Студирал ликовна уметност и предавал во средно училиште пред да започне музичка кариера. Во 1970 година, ја основал рок групата Roxy Music и станал нејзин главен пејач и текстописец. Уникатниот звук и визуелниот имиџ на групата го промовирале Фери како водечка културна икона во следната деценија.[3]

Во 1973 година со издавање на албумот This Foolish Things, Фери започнал паралелна соло кариера. По објавувањето на нивниот најпродаван албум Авалон, во 1982 година Фери ја распуштил Рокси Мјузик со цел да се концентрира на неговата соло кариера.[4] Како солист и како член на Roxy Music, Фери продал преку 30 милиони албуми ширум светот.[5] Во 2019 година, Фери како член на Roxy Music бил внесен во Куќата на славата на рокенролот.[6]

Живот и кариера

уреди

Брајан Фери е роден на 26 септември 1945 година во селото Вашингтон во близина на Сандерленд,[7][8] во семејството на фармер кој работел со скратено работно време во локален рудник.[7] Во 1957 година завршил граматичко-техничко училиште во Вашингтон.[9]

Студирал ликовна уметност на Универзитетот во Њукасл од 1964 до 1968 година,[10] а некои негови слики во 1970 година биле изложени во галеријата Тејт.[11] Во 1964 година, Фери ги формирал The Banshees,[12] а подоцна бил член и на City Blues и Gas Board.[13][14][15] Потоа се преселил во Лондон во 1968 година и предавал уметност и грнчарство, а истовремено продолжил со музичката кариера.[16]

Roxy Music (1970–1983)

уреди

Фери ја основал групата Roxy Music во ноември 1970 година со група пријатели и познаници, меѓу кои и басистот Греам Симпсон, соученик во уметничкото училиште. Подоцна им се приклучиле саксофонистот/обоистот Енди Мекеј и Брајан Ино. Меѓу првите членови биле тимпанистот Декстер Лојд и поранешниот гитарист од Nice Дејвид О'Лист, кои подоцна биле заменети од Пол Томпсон и Фил Манзанера пред бендот да го сними својот прв албум.[17] Првите два албума, Roxy Music и For Your Pleasure, на групата ѝ донеле имиџ на иновативна и авангардна група која го користи поп-форматот за нивните експерименти. Групата својот успех во голема мера му го должи на невообичаениот вокал и имиџот на фронтменот, кој поседувал чудесна поетска дарба пренесена преку ироничните стихови во првите години на Roxy Music.[18]

Фери започнал паралелна соло кариера во 1973 година, и на неговиот прв студиски албум This Foolish Things (1973) и втор албум Another Time, Another Place (1974), пеел преработки на стари песни; двата стигнале до топ 5 во Велика Британија.[4] Интересот на Фери за традиционални американска песни претставувало големо отстапување од Roxy Music, а успехот на овие два албума создало шаблон што подоцна го следеле и други музичари, како Џони Мичел, Род Стјуарт и Боб Дилан.[19] За поддршка на овие албуми, во 1973 година на Фери му било одбиено барањето за концерт во Ројал Алберт Хол, но во декември 1974 година сепак одржал концерт таму.[20] Концертот на Фери во Ројал Алберт Хол бил снимен и во 2020 година бил објавен како како албум во живо - Live at the Royal Albert Hall, 1974.

Од 1972 до 1974 година, Брајан Фери објавил вкупно шест студиски албуми, како солист и соRoxy Music. По третиот албум на Roxy Music, Stranded (1973), Брајан Ино си заминал од групата и на негово место Фери го повикал виолинистот и клавијатурист Еди Џобсон, соработник од првиот соло албум на Фери. Stranded стана првиот албум од Roxy Music на врвот на топ листата во Обединетото Кралство. По концертната турнеја за поддршка на нивниот петти студиски албум Siren (1975), во 1976 година Roxy Music накратко се распаднала, иако членовите од групата Пол Томпсон, Фил Манзанера и Еди Џобсон учествувале во снимањето на следниот соло албум од Фери. Во овој период, Брајан Фери објавил три соло албуми: Let's Stick Together (1976), In Your Mind (1977) и The Bride Stripped Bare (1978), и сите тие се пласирале на топ 20 во Велика Британија.[4]

Фрустриран од млакиот прием на The Bride Stripped Bare, Фери кон крајот на 1978 година ја возобновил Roxy Music и на почетокот од 1979 го објавиле нивниот шести студиски албум Manifesto, кој стигнал до 7-мо место на топ листите за албуми во Велика Британија.[18] Следен албум бил Flesh + Blood (1980), кој бил на прво место на топ листите за албуми во ОК, а во 1982 година Roxi Music го објавиле својот последен студиски албум Авалон, кој исто така се искачил на врвот на топ листите за албуми во Велика Британија.[18] Песната „Jalous Guy“, објавена во 1981 година како постхумна почит кон нејзиниот автор Џон Ленон, кој бил убиен два месеци претходно, била единствена песна на Roxi Music на врвот на топ листата за синглови.[18] Исто така, тоа била нивна единствена песна која не ја напишал или ко-напишал Брајан Фери. По долгата турнеја за промовирање на албумот Avalon, Брајан Фери во 1983 година ја распуштил Roxy Music и ја продолжил својата музичка кариера како солист.

Соло кариера (1984–2001)

уреди

Како солист, Брајан Фери го објавил шестиот студиски албум насловен како Boys and Girls; во јуни 1985 година албумот стигнал до прво место во Обединетото Кралство и бил неговиот прв и единствен соло студиски албум на врвот на табелата.[4] Албумот, исто така, станал негов најпродаван албум во САД.  Во јули 1985 година, Фери настапил на Live Aid концертот во Лондон, каде бил придружуван од гитаристот на Пинк Флојд, Дејвид Гилмур.[21]

Во 1987 година го објавил албумот Bête Noire од претходната година, и тргнал на промотивна турнеја. По турнејата, Фери повторно се здружил со Брајан Ино за следниот албум Mamouna. Продукцијата на албумот траела повеќе од пет години и бил создаден под работен наслов Хороскоп. За време на продукцијата, Фери истовремено го снимил и го објавил Такси (1993), неговиот осми соло студиски албум, кој стигнал до 2-ро место на топ листите во Велика Британија.[4] Mamouna (деветтиот соло студиски албум на Фери) бил издаден во 1994 година, и стигнал до 11-то место на топ листите во Велика Британија.[4]

Во 1999 година, Фери го издал својот десетти соло студиски албум As Time Goes By, кој содржи преработени верзии на песни од 1930-тите. Албумот бил номиниран за Греми награда.[22][23]

Возобновување на Roxy Music (2001–2011)

уреди

Фери, Манзанера, Мекеј и Томпсон ја возобновиле Roxy Music во 2001 година и неколку години имале интензивни турнеи, без притоа групата да сними нов материјал. Во 2002 година, Фери го издал новиот студиски албум, Frantic, во кој имало неколку нумери напишани со Дејвид А. Стјуарт од Eurythmics, како и во соработка со Ино, Манзанера и Томпсон.[24]

Во март 2007 година, Фери го издал албумот Dylanesque, албум со песни од Боб Дилан. На 7 октомври 2008 година, на годишните награди на БМИ во Лондон, Фери ја добил наградата икона на БМИ.[25] Во октомври 2010 година Брајан Фери го објавил студискиот албум Olympia, а дел од материјалот го снимил со поранешните членови од Roxy Music, а учествувале и музичари како Нил Роџерс, Дејвид А. Стјуарт, Scissor Sisters, Groove Armada, Flea, Џони Гринвуд и Дејвид Гилмур. На насловната страница на албумот била манекенката Кејт Мос.

Враќање кон соло кариера (2011–2020)

уреди

Во јуни 2011 година, Фери за неговиот придонес во британската музичка индустрија бил награден со Ред на Британската Империја, а во 2012 година му бил доделен и францускиот Ordre des Arts et des Lettres.[26] Во 2014 година, Универзитетот Њукасл го прогласил Фери за почесен доктор на музика.[27] На 26 ноември 2012 година, со the Bryan Ferry Orchestra го објавил албумот The Jazz Age. Албумот содржи џез-преработки од 1920-тите.

Во ноември 2014 година, Фери објавил нов албум под наслов Avonmore, со оригинален материјал и две преработки. За поддршка на албумот, Фери започнал 20 дневна турнеја низ ОК и го издал својот прв солистички албум во живо, Live 2015.[28] Следните три години, Брајан Фери продолжил со турнеи низ Европа и Северна Америка и секоја година остварувал најмалку 30 концерти. Во 2017 година, Фери за прв пат настапил во Холивуд Боул.[29][30] Брајан Фери и неговиот оркестар во ноември 2018 година го најавиле новиот албум Bitter-Sweet. Потоа заминале на турнеја.[31]

Во февруари 2020 година, Фери го издал албумот во живо Live At The Royal Albert Hall, 1974, снимка од неговата прва соло турнеја.[32]

По 2020 и обединување на Roxy Music

уреди

Ројал Алберт Хол 2020, албум снимен во живо во Ројал Алберт Хол во март, бил издаден во април 2021 година.[33]

Во мај 2022 година, Фери објавил ЕP под наслов Love Letters.[34] Набргу по објавувањето било потврдено дека Фери заедно со со Мекеј, Манзанера и Томпсон ќе учествува во турнеја по повод 50-годишнината на Roxy Music.[35]

Филмографија

уреди
  • Petit déjeuner compris (1980; епизода 4 од француска ТВ минисерија од 6 епизоди)
  • Портер (2004)
  • Појадок на Плутон (2005)
  • Вавилон Берлин (2017)

Дискографија

уреди

Студиски албуми

уреди
  • These Foolish Things (1973)
  • Another Time, Another Place (1974)
  • Let's Stick Together (1976)
  • In Your Mind (1977)
  • The Bride Stripped Bare (1978)
  • Boys and Girls (1985)
  • Bête Noire (1987)
  • Taxi (1993)
  • Mamouna (1994)
  • As Time Goes By (1999)
  • Frantic (2002)
  • Dylanesque (2007)
  • Olympia (2010)
  • The Jazz Age (2012)
  • Avonmore (2014)
  • Bitter-Sweet (2018)

Наводи

уреди
  1. ↑ Hoskyns, Barney (16 June 2001). „Bryan Ferry: Melancholic of Glam“. The Independent. London. Посетено на 17 November 2014.
  2. ↑ Bracewell, Michael (2007). Remake/Remodel:Becoming Roxy Music. Cambridge, MA: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81400-6.
  3. ↑ „Bryan Ferry: The life and loves of a music icon“. Belfasttelegraph – преку www.belfasttelegraph.co.uk.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 „BRYAN FERRY | full Official Chart History | Official Charts Company“. www.officialcharts.com. Посетено на 29 July 2021.
  5. ↑ „Bryan Ferry Signs Worldwide Partnership Deal with BMG Chrysalis U.K.“. The Hollywood Reporter. 31 October 2012. Посетено на 17 November 2016.
  6. ↑ „Roxy Music“. Rock and Roll Hall of Fame. 2019. Посетено на 13 December 2018.
  7. ↑ 7,0 7,1 „Bryan Ferry's solo work“. Vivaroxymusic.com. Посетено на 10 August 2007.
  8. ↑ „Bryan Ferry: Back in style“. The Independent. 12 August 2006. Архивирано од изворникот на 30 September 2007. Посетено на 15 June 2007.
  9. ↑ „Wearside Echoes: Bryan before Roxy Music“. Sunderlandecho.com. Архивирано од изворникот на 5 September 2017. Посетено на 9 July 2017.
  10. ↑ „Richard Hamilton Biographical chronology“. Infoloop.org. Архивирано од изворникот на 1 July 2007. Посетено на 15 June 2007.
  11. ↑ Ahuja, Kieran (28 May 2020). „Art-omotive pieces by musicians Chris Rea and Bryan Ferry up for sale“. Driving.co.uk from The Sunday Times. Архивирано од изворникот на 30 May 2020. The pieces by Ferry, who found fame as the frontman of Roxy Music and has had a successful solo career since, were painted in either the late 1960s or early 1970, after the famously suave frontman studied fine art at Newcastle University under the tutelage of Richard Hamilton.
  12. ↑ „The life of Bryan“. The Northern Echo. Посетено на 2022-03-09.
  13. ↑ „Look Back in Languor“. The Guardian. 14 June 1997. Архивирано од изворникот на 25 June 2007. Посетено на 15 June 2007.
  14. ↑ „John Porter: Interview“. Soundonsound.com. Посетено на 17 November 2014.
  15. ↑ „Bryan Ferry – History“. Bryanferry.com. Архивирано од изворникот на 2013-04-12. Посетено на 26 August 2014.
  16. ↑ „Bryan Ferry“. Vivaroxymusic.com. Архивирано од изворникот на 7 June 2007. Посетено на 15 June 2007.
  17. ↑ „Getting Roxy Music in with 'The 'In' Crowd' – An Interview With Davy O'List“. VivaRoxyMusic.com. 25 April 2004. Архивирано од изворникот на 15 May 2007. Посетено на 15 June 2007.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 „ROXY MUSIC | full Official Chart History | Official Charts Company“. www.officialcharts.com. Посетено на 2022-04-17.
  19. ↑ „Instrumental Ferry“. The New York Times. 3 March 2013. Посетено на 16 April 2022. In the seventies, Ferry, who lives in London, surprised his fans by releasing two albums featuring his interpretations of standards from the American songbook (years before Rod Stewart or Willie Nelson wandered into that territory).
  20. ↑ Griffin, Matt (29 May 2015). „Unearthed letters reveal that Bryan Ferry's planned Royal Albert Hall debut was blocked“. Royal Albert Hall. Посетено на 20 July 2022.
  21. ↑ „Live Aid (13 July 1985): Bryan Ferry“. MTV. January 2002. Посетено на 15 June 2007.
  22. ↑ „As time goes by | full Official Chart History | Official Charts Company“. www.officialcharts.com (англиски). Посетено на 2022-04-19.
  23. ↑ „43rd Annual GRAMMY Awards“. www.grammy.com. Посетено на 2022-04-19.
  24. ↑ „Melting moment for King of Cool“. Evening Post. 11 October 2002. Архивирано од изворникот на 30 September 2007. Посетено на 15 June 2007.
  25. ↑ „Bryan Ferry Receives Icon Honours at BMI London Awards“. Bmi.com. 7 October 2008. Посетено на 15 September 2010.
  26. ↑ „Bruce Forsyth knighthood heads Queen's Birthday Honours“. BBC News. 11 June 2011.
  27. ↑ „Roxy Music's Bryan Ferry receives honorary degree from Newcastle University“. Daily Express. 12 July 2014. Посетено на 2 December 2018.
  28. ↑ „New Bryan Ferry Live Album – Bryan Ferry“. Bryanferry.com. Посетено на 2 December 2018.
  29. ↑ „Concert Review: Bryan Ferry With the Hollywood Bowl Orchestra“. Variety. Посетено на 18 August 2018.
  30. ↑ „Lefsetz Letter » Blog Archive » Bryan Ferry At The Hollywood Bowl“. Lefsetz.com. 28 August 2017. Посетено на 2 December 2018.
  31. ↑ „First tour dates of 2019 announced“. bryanferry.com. 3 September 2018. Посетено на 18 June 2019.
  32. ↑ „Bryan Ferry announces 2020 UK tour and new classic live album“. Smooth Radio (англиски). 20 November 2019. Посетено на 2022-05-06.
  33. ↑ Best Classic Bands staff (2021-04-04). „Bryan Ferry's New Live Album Supports Band and Crew“. Best Classic Bands (англиски). Посетено на 2022-05-06.
  34. ↑ DeRiso, Nick. „May 2022 New Music Releases“. Ultimate Classic Rock (англиски). Посетено на 2022-05-06.
  35. ↑ „Roxy Music Announce First Tour In 11 Years“. Live Nation Entertainment (англиски). 2022-03-28. Посетено на 2022-05-06.

Главни извори

уреди
  • Брејсвел, Мајкл. Рокси музика: Брајан Фери, Брајан Ино, уметност, идеи и мода (Да Капо Прес, 2005).ISBN 0-306-81400-5ISBN 0-306-81400-5
  • Бакли, Дејвид. Возбудата на сето тоа: Приказната за Брајан Фери и Рокси Музика (Чикаго Преглед Прес, 2005).ISBN 1-55652-574-5ISBN 1-55652-574-5
  • Ригби, Џонатан . Roxy Music: Both Ends Burning (Рејнолдс и Херн, 2005; ревидирано издание 2008).ISBN 1-903111-80-3ISBN 1-903111-80-3
  • Стамп, Пол. Unknown Pleasures: A Cultural Biography of Roxy Music (Quartet Books, 1998).ISBN 0-7043-8074-9ISBN 0-7043-8074-9

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Брајан_Фери&oldid=5254747“