Род Стјуарт
Родерик Дејвид Стјуарт (роден на 10 јануари 1945 година)[1] — британски поп-рок пејач и текстописец. Со својот препознатлив рапав глас, Стјуарт со продадени над 250 милиони плочи ширум светот е меѓу музичарите со најголема заработка на сите времиња.[2] Имал 10 албуми на прво место и 31 топ десет синглови во ОК, од кои шест се искачиле на прво место.[3] Во САД, Стјуарт има 16 топ 10 синглови, а четири се искачиле на прво место на Billboard Hot 100. Бил прогласен за витез во 2016 година за наговата работа поврзана со музиката и добротворните цели.
| Сер Род Стјуарт | |
|---|---|
_cropped.jpg) Стјуарт настапува во Минеаполис август 2014 | |
| Роден(а) | Родерик Дејвид Стјуарт 10 јануари 1945 Хајгејт, Лондон, Англија |
| Други имиња | Rod the Mod |
| Занимање |
|
| Активен период | 1961–денес |
| Сопружник |
|
| Деца | 8 |
Во 2008 година, списанието Билборд го рангирал на 17-то место на листата „100 најдобри уметници на сите времиња од Билборд“.[4] Добитник е на Греми и Брит награди, на листата од Q Magazine „Топ 100 најдобри пејачи на сите времиња“ се наоѓа на 33 место.[5] Како соло изведувач, во 1994 година Стјуарт бил примен во американската Куќата на Славните на Рокенролот, во Куќата на славните музичари од Обединетото Кралство во 2006 година, а уште една бил примен во американската Куќа на славните од Рокенролот во 2012 година како член на Faces.[6][7]
Приватен живот
уредиРодерик Дејвид Стјуарт е роден во Лондон на 10 јануари 1945 година, како најмало од петте деца на неговите родители.[8][9] Татко му бил Шкотланѓанец, а мајка му Англичанка и детството го поминал во Северен Лондон.
Стјуарт го напуштил училиштето на 15-годишна возраст [10] и кратко работел како ситопечатар.[11] Татко му го поддржувал во неговата амбиција била да стане професионален фудбалер,[10] и летото 1960 година бил на проба во Брентфорд[12] кој тогаш се натпреварувал во третата лига.[13] Род Стјуарт во својата автобиографија од 2012 година наведува дека никогаш не потпишал за клубот и дека клубот не го повикал по пробата. Сепак, во врска со можните опции за кариера, Стјуарт заклучил: „Па, животот на музичарот е многу полесен и јас можам да се опијам и да правам музика, а не можам да го правам тоа и да играм фудбал. Се определив за музика. . . Тие всушност се единствените две работи што знам да ги правам: да играм фудбал и да пеам.“[10][14]
Музичка кариера
уредиРод Стјуарт музичката кариера ја започнал во 1962 година кога како баскер свирел хармоника. Во 1963 година, се приклучил на музичката група The Dimensions како вокал, а бил член и на All Stars (1964-1967), групата на Џеф Бек (1967-1969), и Faces (1969-1975). Во 1969 започнал и соло кариера; истата година го објавил својот деби албум. Првите албуми на Стјуарт биле спој на рок, фолк, соул и ритам и блуз.[15][16] Со својот трет албум, Every Picture Tells a Story (1971), се пробил на врвот од топ листите во ОК, САД, Канада и Австралија, а особено успешна била баладата „Меги Меј“. Следниот албум, Never a Dull Moment (1972), исто така се искачил првото место во Обединетото Кралство и Австралија.
Во 1975 музичката група Faces се распаднала. Род Стјуарт во следните години имал неколку хит балади како „Sailing“, од албумот Atlantic Crossing. A Night on the Town (1976) бил неговиот петти последователен албум кој се искачил на врвот од топ листите во Обединетото Кралство, а од тој албум многу добро поминала песната „Tonight's the Night (Gonna Be Alright)“ која поминала речиси два месеци на првото место во САД и Канада. Foot Loose & Fancy Free (1977) го имал хитот „You're in My Heart (The Final Acclaim) “.
.png)
Награди и почести
уреди- Брит награда за исклучителен придонес во музиката, 1993 година.[17]
- Ја добил наградата Легенда на Светските музички награди, 1993 година.[18]
- Примен во Куќата на славните на рокенролот, 1994 година (како соло уметник. ) [6]
- Бил добитник на првата воопшто Дијамантска награда од Светските музички награди за над 100 милиони продадени плочи ширум светот, 2001 година.[19]
- Греми награда за најдобар традиционален поп албум, 2005 година, Stardust ... The Great American Songbook Volume III.
- На 11 октомври 2005 година, Стјуарт добил ѕвезда на Булеварот на славните во Холивуд за неговиот придонес во музичката индустрија.[20]
- Примен во Куќата на славните музичари од Обединетото Кралство, 2006 година.[21]
- Му бил доделен Орден на Британската Империја на Новогодишните почести во 2007 година.[22]
- Назначен за витез на прославата во чест на роденденот на кралицата во 2016 година .
- Ја добил наградата за основачи од ASCAP во 2011 година.[23]
- Примен во Куќата на славните на рокенролот, 2012 година (како член на Faces).[7]
- До денес, Стјуарт има добиено седум номинации за канадската награда Џуно.[24]
- Златна Европа 1991 година за најдобар интернационален пејач [25]
- Ivor Novello Awards 1999 Награда за животно дело [26]
Список на групи
уредиВо текот на својата кариера, Род Стјуарт бил член на многу групи:
- Jimmy Powell and the Five Dimensions (1963)
- The Hoochie Coochie Men (1964–1965)
- Steampacket (1965–1966)
- Soul Agents (1965–1966)
- Shotgun Express (1966-1967)
- The Jeff Beck Group (1967–1969)
- Faces (1969–1975)
Дискографија
уредиСтудиски албуми
уреди- An Old Raincoat Won't Ever Let You Down (1969)
- Gasoline Alley (1970)
- Every Picture Tells a Story (1971)
- Never a Dull Moment (1972)
- Smiler (1974)
- Atlantic Crossing (1975)
- A Night on the Town (1976)
- Foot Loose & Fancy Free (1977)
- Blondes Have More Fun (1978)
- Foolish Behaviour (1980)
- Tonight I'm Yours (1981)
- Body Wishes (1983)
- Camouflage (1984)
- Every Beat of My Heart (1986)
- Out of Order (1988)
- Vagabond Heart (1991)
- A Spanner in the Works (1995)
- When We Were the New Boys (1998)
- Human (2001)
- It Had to Be You: The Great American Songbook (2002)
- As Time Goes By: The Great American Songbook, Volume II (2003)
- Stardust: The Great American Songbook, Volume III (2004)
- Thanks for the Memory: The Great American Songbook, Volume IV (2005)
- Still the Same... Great Rock Classics of Our Time (2006)
- Soulbook (2009)
- Once in a Blue Moon: The Lost Album (2010)
- Fly Me to the Moon... The Great American Songbook Volume V (2010)
- Merry Christmas, Baby (2012)
- Time (2013)
- Another Country (2015)
- Blood Red Roses (2018)
- The Tears of Hercules (2021)
- Swing Fever with Jools Holland (2024)
Наводи
уреди- ↑ Walsh, John (23 October 2011). „The Saturday Profile: Rod Stewart, Rock Star: Do ya still think I'm sexy?“. The Independent. London, UK. Архивирано од изворникот на 23 May 2019. Посетено на 26 November 2015.
- ↑ „Sir Rod Stewart is closing the show!“. Brit Awards. Архивирано од изворникот на 2022-11-15. Посетено на 29 May 2022.
- ↑ „UK Top 40 Hit Database (Rod Stewart)“. Everyhit.com. Архивирано од изворникот на 12 October 2008. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ Празен навод (help)
- ↑ „The Music That Changed The World Q Magazine – 3 Special Editions Jan, Feb, March 2004“. Rocklistmusic.co.uk. Архивирано од изворникот на 2012-06-29. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ 6,0 6,1 „Rod Stewart: Inducted in 1994 – The Rock and Roll Hall of Fame and Museum“. Rockhall.com. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ 7,0 7,1 Празен навод (help)
- ↑ Nelson and Bangs, Rod Stewart, p. 53.
- ↑ „Elsie Rebecca Stewart“. Geni.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Ewbank and Hildred, Rod Stewart: The New Biography, pp. 10–11.
- ↑ Gray, Rod Stewart: The Visual Documentary, pp. 4–5.
- ↑ Stewart, Rod: The Autobiography, pp. 16–19.
- ↑ „Brentford FC: History“. Brentford F.C. Архивирано од изворникот на 17 December 2008. Посетено на 4 May 2009.
- ↑ Nelson and Bangs, Rod Stewart, p. 54.
- ↑ Eder, Bruce. „Truth: Review“. AllMusic. Посетено на 1 May 2009.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. „Faces: Biography“. AllMusic. Посетено на 1 May 2009.
- ↑ „Brit Awards 1993“. Brit Awards. Архивирано од изворникот на 2012-06-30. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ Sandler, Adam (3 June 1993). „1993 World Music Awards“. Variety (англиски). Посетено на 16 December 2020.
- ↑ Gallo, Phil (21 May 2011). „Rod Stewart: no "magicians or midgets" in Vegas show“. Reuters (англиски). Посетено на 16 December 2020.
- ↑ „Rod Stewart | Hollywood Walk of Fame“. www.walkoffame.com. Посетено на 21 September 2016.
- ↑ „Led Zeppelin make UK Hall of Fame“. BBC. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ „Stewart rocks up to collect CBE“. BBC News. Посетено на 28 September 2014.
- ↑ „ASCAP Founders Award recipients“. Архивирано од изворникот на 2014-07-04. Посетено на 10 October 2012.
- ↑ „Artist Summary: Rod Stewart“. CARAS. Архивирано од изворникот на 17 July 2014. Посетено на 25 February 2013.
- ↑ „Goldene Europa Award recipients“. Архивирано од изворникот на 2022-11-15. Посетено на 9 July 2019.
- ↑ „Ivor Novello Award recipients“. Посетено на 14 June 2021.
Библиографија
уреди- Bradley, Lloyd (1999). Rod Stewart: Every Picture Tells a Story: The Illustrated Biography. London: Aurum Press. ISBN 1-85410-657-0.
- Burton, Peter (1977). Rod Stewart: A Life on the Town. New English Library. ISBN 0-450-03429-1.
- Carson, Annette (2001). Jeff Beck: Crazy Fingers. Hal Leonard Corporation. ISBN 0-87930-632-7.
- Coleman, Ray (1994). Rod Stewart – The Biography. Pavilion Books. ISBN 1-85793-586-1.
- Cromelin, Richard (1976). Rod Stewart: A Biography in Words & Pictures. Sire Books.
- Ewbank, Tim; Hildred, Stafford (2005). Rod Stewart: The New Biography. Citadel Press. ISBN 0-8065-2644-0.
- Giuliano, Geoffrey (1993). Rod Stewart: Vagabond Heart. Carroll & Graf Publishers.
- Gray, John (1992). Rod Stewart: The Visual Documentary. London: Omnibus Press. ISBN 0-7119-2906-8.
- Heilemann, Wolfgang; Thomas, Sabine (2005). Rod Stewart: Live, Private, Backstage: Photos 1970–1980. Schwarzkopf & Schwarzkopf. ISBN 3-89602-647-X.
- Hinman, Doug (2004). The Kinks – All Day and All of the Night: Day-By-Day Concerts, Recordings and Broadcasts, 1961–1996. Hal Leonard Corporation. ISBN 0-87930-765-X.
- Jasper, Tony (1977). Rod Stewart. Octopus Books. ISBN 0-7064-0666-4.
- Kitts, Thomas M. (2008). Ray Davies: Not Like Everybody Else. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-97768-5.
- Marcus, Greil (1980). „Rod Stewart“. Во Miller, Jim (уред.). The Rolling Stone Illustrated History of Rock & Roll (paperback) (Revised and Updated. изд.). Random House/Rolling Stone Press. стр. 377–380. ISBN 0-394-73938-8. Посетено на 7 March 2016.
- Marsh, Dave; Swenson, John, уред. (1983). The New Rolling Stone Record Guide. Random House/Rolling Stone Press. ISBN 0-394-72107-1.
- Melly, Jim (2003). 'Last orders, please': Rod Stewart, the Faces and the Britain we forgot. Ebury Press. ISBN 0-09-188618-X.
- Moritz, Charles, уред. (1980). Current Biography Yearbook 1979. New York: H. W. Wilson Company.
- Nelson, Paul; Bangs, Lester (1981). Rod Stewart. New York: Delilah Books. ISBN 0-933328-08-7.
- Pidgeon, John (1976). Rod Stewart and the Changing Faces. Panther Books. ISBN 0-586-04650-X.
- Stewart, Rod (2012). Rod: The Autobiography. London: Century. ISBN 978-1-78089-052-4.
- Tremlett, George (1976). The Rod Stewart Story. Futura Publications. ISBN 0-86007-351-3.
- Wooldridge, Max (2002). Rock 'n' Roll London. Macmillan Publishers. ISBN 0-312-30442-0.
Надворешни врски
уреди- Матична страница
- Род Стјуарт на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
- BBC Derby profile
- BBC: Sir Rod Stewart reveals his epic model railway city
- Род Стјуарт на Curlie (англиски)
- Five audio interview clips from 1981
- Q magazine's "100 Greatest Singers" list Архивирано на 29 јуни 2012 г.