База „Собрал“
База „Собрал“ (шпански: Base de Avanzada Científica de Ejército Alférez de Fragata Sobral, или Base Científica Sobral или Base Sobral) — постојана, целогодишна и сега само делумно активна аргентинска база на Антарктикот и научно истражувачка станица именувана по аргентинскиот поларен истражувач и научник Хосе Марија Собрал. Се наоѓа на Филхнер-Ронеовата Ледена Плоча.
| База „Собрал“ Base de Avanzada Científica de Ejército Alférez de Fragata Sobral | |
|---|---|
| Антарктичка база | |
| Армиска научна напредна база „Алферез де Фрагата Собрал“ | |
| Земја |  Аргентина |
| Покраина | Огнена Земја |
| Департман | Аргентински Антарктик |
| Region | Филхнер-Ронеова Ледена Плоча |
| Основање | април 2 1965 (1964–65 австралиска летна сезона) |
| Closed | октомври 28, 1968 (1968–69 австралиска летна сезона) |
| Наречено по | Хосе Марија Собрал |
| Управа | |
| • Вид | Директор |
| • Орган | Национална дирекција на Антарктикот |
| • Оператор | Аргентински антарктички институт |
| Надм. вис. | 1.000 м |
| Час. појас | ART (UTC-3) |
| Type | Цела година (1965–1968) |
| Период | Годишен |
| Статус | Главно неактивен во 1968–2000 година Накратко се отвора секоја година од 2000 г. |
| Објекти |
|
Историја
уредиСобрал е основан со цел да го потврди аргентинскиот суверенитет над областа, истовремено обезбедувајќи платформа за лансирање за планираната копнена експедиција за таа година на Јужниот Пол.
Воспоставувањето на базата барало повеќе од три месеци континуирана работа направена во тогаш едвај познат регион под екстремни еколошки околности. Повеќе од 40 тони опрема била транспортирана со трактори преку силно напукнат терен што ги забавувал и често ги запирал возилата и санките. Тимот што се населил, поминал 4.000 километри.[1] Авионот Цесна од Белграно I обезбедил извидување на рутата.[1]
Собрал бил основан на 2 април; само еден ден потоа, водачот на операцијата, капетанот Густаво Адолфо Гиро Тапер, испратил радио порака до Буенос Аирес, барајќи од својата надредена команда да го забрза започнувањето на експедицијата на Јужниот Пол за да може да се изврши во првите денови од октомври; тој тврдел дека неодамна истражуваната рута помеѓу Белграно I и подножјето на секторот на поларните висорамнини има многу груб мраз и, со оглед на познатата нестабилност на Филхнер-Ронеовата Ледена Плоча, експедиционерите ќе го најдат својот пат полн со непознати пречки.[1] Така, на 26 октомври 1965 година група од десет мажи го напуштиле Белграно I и неколку дена подоцна пристигнале во Собрал, последното упориште пред да стигнат до Полот, што конечно го направиле на 10 декември 1965 година.[1] Тоа било прв пат во историјата до најјужната точка на Земјата да се стигне по копно преку Веделовото Море.
До 1968 година, бавното движење на Филхнер-Ронеовата Ледена Плоча предизвикувало длабоки, често скриени пукнатини и структурни напрегања на зградите. Така, базата била затворена на 28 октомври 1968 година по три години континуирана служба; брзо бил затрупан со паѓање на снег. 15 години подоцна, во ноември 1983 година, базата била сместена и повторно отворена од шестчлена извидничка патрола по 9-дневно патување од Белграно II со велосипеди Ski-Doo, со мисија да се воспостави нова рута за поврзување помеѓу двете бази. Тимот извршил одржување, метеоролошки мерења и повеќе од 23 дена ги истражувал Дијамантските Планини, место кое никогаш порано не го посетиле луѓето. Откако оставиле писмени записи во пластични цевки и го обележале поставувањето на базата со знамиња, тие успешно се вратиле во Белграно II.
Во 1997 година друга екипа стигнала до местото, но овој пат не можеле да ги најдат зградите покриени под подебел мраз. Тие оставиле резервоари за гориво за идните операции во регионот.
На 10 октомври 2000 година, истражувачка експедиција од шест луѓе основала научен камп на местото на Собрал и го мерел локалното ниво на озон со спектрофотометар. Привремената окупација била спроведена од персоналот на Белграно II и техничар од Националниот директорат на Антарктикот; оттогаш, секоја година се испраќа нова експедиција помеѓу септември и декември, каде што е забележана најниската годишна просечна концентрација на озон на Антарктикот.[2]
За да стигне до оддалечената база, овој тим мора да патува на растојанија до 400 км над многу груб леден терен исполнет со бројни пукнатини, кои претставуваат често непредвидлива закана.[2] За покривање на половина од маршрутата се користат тешки возила „Snowcat“; За останатите се претпочитаат лесни возила како Yamaha VK-540 II Ski-Doo.[2] Групата ја носи сета потребна опрема за тримесечен престој, како шатори, гориво, залихи, комплети за преживување, комуникациски хардвер и научни инструменти.[2]
Опис
уредиСобрал е најјужната аргентинска база некогаш воспоставена: таа е 420 километри јужно од Белграно I, помалку од 900 километри од Јужниот Пол,[1] 700 км од крајбрежјето на Јужниот Океан и 2,900 км од Ушуаја, најблискиот пристаништен град.
Вообичаените задачи во базата вклучуваат одржување, логистичка поддршка за научни проекти и пребарување и спасување.
Научни активности
уредиНаучните истражувања спроведени во Собрал вклучуваат метеорологија, јоносферски набљудувања и мерења на магнетното поле на Земјата.[1] Податоците од стратосферскиот озон добиени во базата ја надополнуваат спектрометарската мрежа сместена во Ушуаја, Марамбио и Белграно II.[2]
Клима
уредиПоради неговата голема географска широчина и надморска височина од 1,000 метри надморска височина, климатските услови во областа се екстремни: воздухот е многу сув, ветровите често надминуваат 200 километри на час, атмосферскиот притисок е висок и температурите често паѓаат под −60 °C (−76 °F)
Максималната регистрирана температура во Собрал била −17 °C (1 °F), а минималната, −67.1 °C (−88.8 °F) на 14 април 1967 година.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Base Sobral“ (шпански). Fundaciòn Marambio. Архивирано од изворникот на 13 March 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Proyecto Ozono Sobral“ (шпански). Argentine Army. Архивирано од изворникот на 31 July 2007.
Надворешни врски
уреди- Fundaciòn Marambio – База Собрал (на шпански)
- Dirección Nacional del Antártico (на шпански)