Шаранта
Шаранта (француски: Charente; сентонжејски): Chérente; окситански: Charanta) — департман во административниот регион Нова Аквитанија, Југозападна Франција. Името го добил по реката Шаранта, најважната и најдолгата река во департманот, покрај која се наоѓаат двата најголеми града во департманот, Ангулем и Коњак. Во 2019 година департманот броел 352.015 жители.[2]
Шаранта Charente Chérente (сентонжејски) Charanta (окситански) | |||
---|---|---|---|
Француски департман | |||
Зградата на префектурата на департманот Шаранта во Ангулем | |||
Местоположба на Шаранта во Франција | |||
Држава | Франција | ||
Регион | Нова Аквитанија | ||
Префектура | Ангулем | ||
Потпрефектури | Коњак Конфолан | ||
Управа | |||
• Претседател на департманскиот совет | Филип Бути[1] | ||
Површина1 | |||
• Вкупна | 5.956 км2 (2,300 ми2) | ||
Население (2019) | |||
• Вкупно | 352.015 | ||
• Ранг | 68-ми | ||
• Густина | 59/км2 (150/ми2) | ||
Час. појас | СЕВ (UTC+1) | ||
• Лето (ЛСВ) | СЕЛВ (UTC+2) | ||
Број на департманот | 16 | ||
Арондисмани | 3 | ||
Кантони | 19 | ||
Општини | 363 | ||
^1 Француски катастар на земјиште што не ги вклучува естуарите, езерата, вештачките езера и ледниците поголеми од 1 км2 |
Историја
уредиШаранта е еден од првичните 83 департмани основани за време на Француската револуција на 4 март 1790 година. Создаден е од поранешната провинција Ангумоа и западните и јужните делови на Сентонж.
Пред создавањето на департманот како единствена единица, голем дел од него бил трговски успешен благодарение на традиционалните индустрии како што се производството на сол и коњак. Иако реката Шаранта се наполнила со мил и не била пловна во поголемиот дел од дваесеттиот век, во осумнаесеттиот век таа обезбедувала важни врски со крајбрежните бродски рути и за традиционалните бизниси и за новосоздадените, како што се производите од хартија и топењето на железо.
Забрзаното темпо на индустриски и трговски развој во текот на првата половина на деветнаесеттиот век довело до раздобје на благосостојба, а населението на департманот го достигнало својот врв во 1851 година.[3] Во текот на втората половина на деветнаесеттиот век Шаранта, како и многу од селските департмани во Франција, доживеала пад на населението бидејќи економските изгледи достапни во градовите и во прекуокеанската империја на Франција ги привлекле работоспособните луѓе. Со појавата на филоксерата во 1872 година, многумина во винската индустрија во Шарента пропаднале.
Во текот на дваесеттиот век, департманот со своите традиционални индустрии бил негативно погоден од двете големи светски војни, а во втората половина на векот доживеал условно низок раст. Целокупното население останало неверојатно стабилно на околу 340.000 во текот на втората половина на дваесеттиот век, а индустриските и трговските случувања во населбите околу Ангулем го зголемило вкупното население за 10.000 во текот на првата деценија на дваесет и првиот век.
Условно опуштеното темпо на економски развој во дваесеттиот век го поттикнало доселеништвото на пензионери од странство. Податоците од пописот во 2006 година откриле дека бројот на британски граѓани што живеат во департманот се искачил на 5.083, ставајќи го департманот на четвртото место во овој поглед зад Париз, Дордоња и Приморските Алпи.[4][5]
Географија
уредиВо голема мера е дел од басенот Аквитанија, со североисточниот дел во Централниот Масив. Низ него тече Шаранта и според која го добил своето име, како и департманот Приморска Шаранта. Составен е со историскиот регион Ангумоа и содржи дел од регионите Сентонж, Лимузен, Перигор и Поату.
Департманот е дел од сегашниот регион Нова Аквитанија. Опкружен е со департманите Приморска Шаранта, Дордоња, Горна Виена, Виена и Де-Севр. Најјужниот „поголем“ град (град со над 1.000 жители) во Шаранта е Шале.
Главни градови
уредиНајнаселена комуна е Ангулеме, префектурата. Од 2019 година, има 9 комуни со повеќе од 5.000 жители: [2]
Општина | Население (2019) |
---|---|
Ангулем | 41.603 |
Коњак | 18.670 |
Сојо | 9.761 |
Ла Курон | 7.764 |
Сен-Ири-сир-Шарант | 7.381 |
Руел-сир-Тувр | 7.305 |
Гон-Понтувр | 6.119 |
Лил Депањак | 5.626 |
Шанје | 5.149 |
Демографија
уредиЖителите на департманот се нарекуваат Charentais или во женски род, Charentaise.
Развој на населението од 1791 година:
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
source:[6][7] |
Политика
уредиПретседател на Департманскиот совет е Филип Бути од Разна левица (ДВГ), избран во јули 2021 година.
Партија | седишта | |
---|---|---|
• | Социјалистичка партија | 15 |
Сојуз за народно движење | 6 | |
Разна десница | 6 | |
• | Разна левица | 6 |
• | Француска комунистичка партија | 2 |
Претставници во Народното собрание
уредиИзборна единица | Член [8] | Партија | |
---|---|---|---|
Прва изборна единица во Шаранта | Томас Мение | Републиката напред! | |
Втора изборна единица во Шаранта | Сандра Марсо | Републиката напред! | |
Трета изборна единица во Шаранта | Жером Ламбер | Социјалистичка партија |
Економија
уредиКоњакот и пиното се два од главните земјоделски производи во регионот, заедно со путерот. Папучите шарентез (вид влечки направени од филц и волна) е уште еден добро познат традиционален производ.
Туризам
уреди-
Катедралата во Ангулем
-
Abbey of Ла Курон
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Répertoire national des élus: les conseillers départementaux“. data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (француски). 4 May 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Populations légales 2019: 16 Charente, INSEE
- ↑ Jean Combes (dir.) et Michel Luc (dir.), La Charente de la préhistoire à nos jours, Imprimerie Bordessoules, coll.
- ↑ La Charente libre du 4 janvier 2010
- ↑ „Près de 13 000 Britanniques ont choisi de vivre en Poitou-Charentes - e.décim@l | Insee“. www.insee.fr.
- ↑ „Historique de la Charente“. Le SPLAF.
- ↑ „Évolution et structure de la population en 2016“. INSEE.
- ↑ Nationale, Assemblée. „Assemblée nationale ~ Les députés, le vote de la loi, le Parlement français“. Assemblée nationale.
Надворешни врски
уреди- Шаранта на Ризницата ?
- . Encyclopædia Britannica. 5 (11. изд.). 1911.
- (на француски) Prefecture website
- (на француски) Departmental Council website