Википедија

Фаусто Черчињани

Фаусто Черчињани (италијански: Fausto Cercignani), (21 март 1941, Каљари) – италијански филолог, книжевен критичар, есеист и поет.

Фаусто Черчињани
Fausto Cercignani
Фаусто Черчињани (2011) – Суштината на мојот оптимизам е конструктивниот песимизам.[1]
Роден/а21 март 1941(1941-03-21) (83 г.)
Каљари, Италија
Занимањенаучник, есеист и поет
Националноститалијанска
Апсолвент наМилански универзитет
Значајни делаШекспировото творештво и елизабетанскиот изговор
Значајни наградиАвстриски крст на честа за наука и уметност од прва класа (Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse)

Активности уреди

Фаусто Черчињани предавал германска филологија и историја на англискиот јазик на разни италијански универзитети.[2] Во областа на англиските студии, познат е по своите истражувања на Вилијам Шекспир.[3] Негов главен труд на оваа тема е Шекспировите дела и елизабетанскиот изговор, Оксфорд, Универзити Прес (Кларедон Прес), 1981.[4]

Неговата книжевна критика се занимава со познати писатиели како што се: Георг Тракл, Георг Бихнер, Артур Шницлер, Јохан Волфганг фон Гете, Готхолд Ефрајм Лесинг, Рајнер Марија Рилке, Албан Берг, Е. Т. А. Хофман, Роберт Музил, Новалис, Јозеф Рот, Карл Краус, Франц Кафка, Томас Ман, Герхарт Хауптман, Фридрих Шилер и други. Во областана лингвистичките студии, ја проучувал германската група јазици од историска гледна точка, особено прагерманскиот, готскиот, англискиот и германскиот јазик.

Фаусто Черчињани е главен и одговорен уредник на интернационалната книжевна периодика „Studia austriaca” (e-ISSN 2385-2925 , p-ISSN 1593-2508 )[5] и „Studia theodisca” (e-ISSN 2385-2917 , p-ISSN 1593-2478 ).[6]

Поет уреди

Поезијата на Черчињани била објавена во седум книги и сега е собрана во книгата: Списи. Објавени и необјавени песни, Торино 2015.[7] Фаусто Черчињани исто така експериментирал со сопствен превод на своите песни.[8]

Одбрана библиографија уреди

Англиски студии уреди

  • Shakespeare's Works and Elizabethan Pronunciation, Oxford, University Press (Clarendon Press), 1981.[9]
  • English Rhymes and Pronunciation in the Mid-Seventeenth Century, in "English Studies", 56/6, 1975, 513-518.[10]
  • The Development of */k/ and */sk/ in Old English, in "Journal of English and Germanic Philology", 82/3, 1983, 313-323.[11]

Германски студии уреди

  • The Consonants of German: Synchrony and Diachrony , Milano, Cisalpino, 1979.[12]
  • The Development of the Gothic Short/Lax Subsystem, in "Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung", 93/2, 1979, 272-278.[13]
  • Early «Umlaut» Phenomena in the Germanic Languages, in "Language", 56/1, 1980, 126-136.[14]
  • Zum Hochdeutschen Konsonantismus. Phonologische Analyse und phonologischer Wandel, in "Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur", 105/1, 1983, 1-13.[15]
  • The Elaboration of the Gothic Alphabet and Orthography, in "Indogermanische Forschungen", 93, 1988, 168-185.[16]
  • Saggi linguistici e filologici. Germanico, gotico, inglese e tedesco, Alessandria, 1992.[17]

Книжевна критика уреди

Книги уреди

  • F. Cercignani - M. Giordano Lokrantz, In Danimarca e oltre. Per il centenario di Jens Peter Jacobsen, Milano, 1987.[18]
  • F. Cercignani, Existenz und Heldentum bei Christa Wolf. «Der geteilte Himmel» und «Kassandra», Würzburg, Königshausen & Neumann, 1988.[19]
  • F. Cercignani, Studia trakliana. Georg Trakl 1887-1987, Milano, 1989.[20]
  • F. Cercignani, Studia büchneriana. Georg Büchner 1988, Milano, 1990.[21]
  • F. Cercignani, Studia schnitzleriana, Alessandria, 1991.[22]
  • F. Cercignani, Novalis, Milano, 2002.[23]

Есеи уреди

  • Disperata speranza: la trama del «Niels Lyhne», in F. Cercignani - M. Giordano Lokrantz, In Danimarca e oltre. Per il centenario di Jens Peter Jacobsen, Milano, 1987, 95-128.[24]
  • Dunkel, Grün und Paradies. Karl Krolows lyrische Anfänge in «Hochgelobtes gutes Leben», in "Germanisch-Romanische Monatsschrift", 36/1, 1986, 59-78.[25]
  • Zwischen irdischem Nichts und machtlosem Himmel. Karl Krolows «Gedichte» 1948: Enttäuschung und Verwirrung, in "Literaturwissenschaftliches Jahrbuch", 27, 1986, 197-217.[26]
  • E. T. A. Hoffmann, Italien und die romantische Auffassung der Musik, in S. M. Moraldo (ed.), Das Land der Sehnsucht. E. T. A. Hoffmann und Italien, Heidelberg, Winter, 2002, 191-201.[27]

Награда уреди

 

Австриски крст на честа за наука и уметност, I класа, Милано, 1996.[28][29]

Наводи уреди

  1. ↑ motto, Curriculum vitae at University of Milan Архивирано на 29 мај 2020 г..
  2. ↑ „CV of Fausto Cercignani“. Архивирано од изворникот на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  3. ↑ Shakespeare's Name
  4. ↑ Stanford Libraries.
  5. ↑ „ErihPlus“. Архивирано од изворникот на 2019-04-16. Посетено на 2020-07-25.
  6. ↑ „ErihPlus“. Архивирано од изворникот на 2019-04-16. Посетено на 2020-07-25.
  7. ↑ Sebina OpenLibrary.
  8. ↑ На пример, Examples of self-translation by F. Cercignani. Архивирано на 8 јуни 2020 г.
  9. ↑ Stanford Libraries.
  10. ↑ Taylor & Francis Online.
  11. ↑ JSTOR.
  12. ↑ University of Virginia Library.
  13. ↑ WorldCat.
  14. ↑ JSTOR.
  15. ↑ „De Gruyter“. Архивирано од изворникот на 2018-09-21. Посетено на 2020-07-25.
  16. ↑ „De Gruyter“. Архивирано од изворникот на 2019-08-16. Посетено на 2020-07-25.
  17. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  18. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  19. ↑ WorldCat.
  20. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  21. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  22. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  23. ↑ Studia theodisca.
  24. ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
  25. ↑ GRM 36 (1986).
  26. ↑ BDSL Online.
  27. ↑ WorldCat.
  28. ↑ [https://itemsandwords.files.wordpress.com/2018/10/fc_kreuz_farbe.jpg Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse, Wien, 1996.]
  29. ↑ Liste der Träger des Österreichischen Ehrenzeichens und der Österreichischen Ehrenkreuze für Wissenschaft und Kunst - Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse (seit 1955): Fausto Cercignani (1996)

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Фаусто_Черчињани&oldid=5022887“