Себуански јазик
Себуански, или познат и како висајски, — австронезиски јазик, кој се зборува на Филипините од околу 20 милиони луѓе. Јазикот се зборува во јужните делови на државата каде е и регионален јазик.[2] Јазикот е втор најголем во државата, веднаш за тагалскиот, и најголем од групата на висајски јазици.
| Себуански јазик | |
|---|---|
| Висајски јазик Bisayâ, Sugbuanon, Sinugbuanong Binisayâ, Bisayang Sebwano, Sinibwano | |
| Застапен во | Филипини |
| Подрачје | јужни делови на Филипини |
| Народ | Себуани |
| Говорници | 210 милиони (2007)ne2007 втор најголем јазик во Филипините, после тагалски јазик[1] |
| Јазично семејство | |
| Дијалекти |
|
| Писмо | латиница |
| Статус | |
| Службен во | регионален јазик на Филипините |
| Регулативен орган | Висајска Академија |
| Јазични кодови | |
| ISO 639-2 | ceb |
| ISO 639-3 | ceb |
 Региони каде се зборува себуанскиот | |
|
| |
Себуанскиот има најголем број луѓе кои го зборуваат иако не бил дел од образовниот систем до 2012 година.[3] Јазикот е лингва франка во јужните делови на Филипините. Името на јазикот потекнува од островот Себу.
Фонологија
уредиСамогласки
уредиВо прилог следува самогласниот систем на себуанскиот, со дадени графеми во заграда:[4][5][6]
| предни | централни | задни | |
|---|---|---|---|
| затворени | i (i) | u (u) | |
| средни | ɛ (e) | o (o) | |
| отворени | a (a) |
До пред колонијалниот период (некаде 16 век) јазикот имал само 3 самогласки: /a/, /i/ и /u/. Бројот на самогласки се зголемил на 5, односно дополнителни две („о“ и „е“) биле преземени од шпанскиот. Сепак гласовите o и у, како и e и и се уште алофони.[4][7]
Согласки
уредиВо прилог следува преглед на согласките со соодветните графеми во заграда:[4][5][6][8]
| билабијални | забни | непчани | веларни | глотални | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| носни | m (m) | n̪ (n) | ŋ (ng) | |||||||
| експлозивни | p (p) | b (b) | t̪ (t) | d̪ (d) | k (k) | g (g) | ʔ (see text) | |||
| фрикати | s̪ (s) | h (h) | ||||||||
| африкати | t͡ʃ (ch/ty/ts) | d͡ʒ (j/dy) | ||||||||
| апроксимантни (латерални) |
j (y) | w (w) | ||||||||
| l̪ (l) | ||||||||||
| вевни | ɾ̪ (r) | |||||||||
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Philippine Census, 2000. Table 11. Household Population by Ethnicity, Sex and Region: 2000
- ↑ Lewis, M. Paul (2009). „Cebuano“. Ethnologue. Посетено на July 23, 2011.
- ↑ Ulrich Ammon; Norbert Dittmar; Klaus J. Mattheier (2006). Sociolinguistics: an international handbook of the science of language and society. Volume 3. Walter de Gruyter. стр. 2018. ISBN 978-3-11-018418-1.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 „The Dialectology of Cebuano: Phonology“. Binisaya.com. 10 February 2011. Посетено на 16 September 2016.
- ↑ 5,0 5,1 „Cebuano Phonetics and Orthography“ (PDF). Dila. Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-10-11. Посетено на 16 September 2016.
- ↑ 6,0 6,1 Irene Thompson (11 July 2013). „Cebuano“. About World Languages. Посетено на 16 September 2016.
- ↑ Patrick O. Steinkrüger (2008). „Hispanisation processes in the Philippines“. Во Thomas Stolz; Dik Bakker; Rosa Salas Palomo (уред.). Hispanisation: The Impact of Spanish on the Lexicon and Grammar of the Indigenous Languages of Austronesia and the Americas. Walter de Gruyter. стр. 203–236. ISBN 9783110207231.
- ↑ Abigail A. Bollas (2013). Comparative Analysis on the Phonology of Tagalog, Cebuano, and Itawis. University of the Philippines - Diliman.
Надворешни врски
уреди- Себуански речник Архивирано на 11 октомври 2017 г.
- Себуански речник
- Себуанско-англиски речник Архивирано на 27 февруари 2017 г.
- Ang Dila Natong Bisaya
- Себуански правопис
- Себуански часови Архивирано на 10 април 2008 г.
 | Оваа статија поврзана со австронезиските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |