Ресулјани
Ресулјани (Ресул или Ресула; грчки: Βέλος, Велос; до 1928 г. Ρεσούλιανη, Ресулјани;[2] 1928-1959 г. Καλονέρι, Калонери[3]) — село во Населичко, Егејска Македонија, денес во општината Рупишта од Костурскиот округ на Западна Македонија, Грција.
| Ресулјани Βέλος | |
|---|---|
  Ресулјани | |
|
Местоположба во областа   Ресулјани | |
| Координати: 40°22.47′N 21°17.41′E / 40.37450° СГШ; 21.29017° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Костурски |
| Општина | Рупишта |
| Општ. единица | Рупишта |
| Надм. вис. | 640 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 77 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија уреди
Селото се наоѓа на околу 10 км јужно од Рупишта, на левиот брег нареката Беливод.[4] На југ се граничи со селата Девла и Сломиште.
Историја уреди
Во Отоманското Царство уреди
На крајот на XIX век Ресулјани било грчко село во Населичката каза. Се наоѓа на самата македонско-грчка јазична граница — на север од него се македонојазичните села Бела Црква и Песјак, како и двојазичното Моласи.
Во 1874 г. во селото е изградена црквата „Св. Илија“.[5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Ресулја живееле 100 Грци христијани.[6]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Ресулјан е село сочинето од Грци-муслимани село во Населичката каза на Серфичкиот санџак со 15 куќи.[7]
Во Грција уреди
Селото било окупирано од грчка војска и по Втората балканска војна во 1913 г. влегло во состав на Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година Ресулјани имало 129 жители кои во 1920 г. се намалиле на 117 лица.[4] На пописот од 1928 г. Ресулјани е заведено со 145 жители.[4] Истата 1928 г. селото е преименувано во Калонери, а во 1959 г. името е сменето во Велос.
Селото поризведува жито, тутун, а делумно се занимава и со сточарство.[4]
Население уреди
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 193 | 169 | 135 | 88 | 109 | 115 | 98 | 77 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи уреди
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Занемарен непознатиот параметар
|access=(се препорачува|access-date=) (help); Недостасува права црта во:|access=(help) - ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 38–39. ISBN 9989-9819-6-5.
- ↑ Δήμος Άργους Ορεστικού, Архивирано од изворникот на 23 декември 2010, Посетено на 2021-02-20
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 273. ISBN 954430424X.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 78.