Прнар (поранешно село)
Прнар или Прнар Маала (грчки: Πουρνάρι или Πουρνάρ Μαχαλέ) — поранешно село во Солунско, Егејска Македонија, денес на територијата на Општина Даутбал на Солунскиот Округ во Централна Македонија, Грција.
| Прнар Πουρνάρι | |
|---|---|
  Прнар | |
|
Местоположба во областа   Прнар | |
| Координати: 40°47.19′N 22°53.29′E / 40.78650° СГШ; 22.88817° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солун |
| Општина | Даутбал |
| Надм. вис. | 260 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија уреди
Селото се во областа Вардарија во Солунското Поле. Лежело во североисточното подножје на планината Балџа, јужно од источно од Џумаја и јужно од Даутли.[1]
Историја уреди
На крајот на XIX век Прнар било чисто турско село во Солунска каза.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. селото броело 150 жители, сите Турци.[2]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 450 жители кои во 1920 г. се свеле на само 48 жители бидејќи селото настрадало во Првата светска војна.[1]
Во 1924 г. по сила на Лозанскиот договор преостанатото население е иселено во Турција, а на негово место се доведени Грци.[1] Така, во 1928 г. во Прнар имало 43 дојденски семејства сочинети од 184 лица.[3] Според други извори, истата година селото имало 200 жители од 39 грчки доселенички семејства, и тоа 37 од Источна Тракија, 1 од Понд и 1 од Мала Азија.[1]
Во 1940 г. во Прнар се попишани 294 лица, а на пописот од 1951 г. во него се водат 289 жители. Во понатамошните пописи селото веќе го нема бидејќи се споило со Даутли.[1]
Северно од местото се наоѓа црквата „Успение на пресв. Богородица“, која е единствената здрава градба останата од селото.
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 338. ISBN 9989-9819-6-5.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 140. ISBN 954430424X.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012