Pet Shop Boys
Пет Шоп Бојс се Британско поп-музика/електронска музика дуо, кое според Нил Тенант (Neil Tennant) кој ги изведува главните вокали, клавијатури и многу ретко гитара, и Крис Лоуи (Chris Lowe) на клавијатури и многу ретко вокал. Главно ги имаат напишано нивните песни како и песни за други изведувачи.
| Пет Шоп Бојс | |
|---|---|
 Пет Шоп Бојс во живо од Бостон, 2006. | |
| Животописни податоци | |
| Потекло | Велика Британија |
| Жанрови | Поп-музика Хаус музика Електропоп |
| Период на активност | 1981–сегашност |
| Мреж. место | Официјално мрежно место |
| Членови | |
| Нил Тенант Крис Лоуи | |
Пет Шоп Бојс имаат продадено повеќе од 50 милиони копии ширум светот. Трајноста на нивната кариера генерално се должи на нивната способност да создаваат мелодична и интересна поп/денс музика. Уште од 1986, тие имаат триесет и девет Топ 30 синглови и дваесет и две Топ 10 хитови во Велика Британија, вклучувајќи четири број еден: "Девојките од Западниот Крај", "Тоа е Грев", "Секогаш во Моите Мисли" и "Срце".
Пет Шоп Бојс биле многу успешни во Соединетите Држави во средните 80’ти, постигнувајќи број еден со "Девојките од Западниот Крај". Нивниот последен Топ 40 сингл, "Домино Играње", постигна број 18 на американската поп табела во 1988. Од тогаш, тие продолжија да го уживаат култскиот и клупскиот успех во САД и се отсекогаш едни од четирите најуспешни денс уметници на американската Billboard dance табела, позади Мадона, Дона Самер и Џенет Џексон со осум Billboard Dance број еден хитови. Пет Шоп Бојс имаат преземено четири светски турнеи во 1991, 1999 – 2000, 2002 и 2006 – 2007. За време на секоја турнеја тие извеле долги серии на концерти во САД.
Најпоследниот студиски албум, "Фундаментален" (Fundamental), беше пуштен од Парлафоун Рекордс (Parlophone Records) на 22 мај 2006. Албумот достигна број пет во Велика Британија и број два во остатокот од Европа, обележувајќи силен повраток на табелите. Првиот сингл од албумот, "Јас Сум со Глупав" (I'm with Stupid) бил пуштен во Велика Британија на 8 мај 2006, достигнувајќи број осум на UK Singles табела.
Во јули 2007, Пет Шоп Бојс потпишаа нов договор со Парлофоун Рекордс, со што двете страни изјавиле дека се среќни и задоволни од продолжувањето на нивната соработка.
Во октомври 2007, новиот албум со компилација од нивните ремикси насловен Диско 4 (Disco Four) беше пуштен во продажба.
Динамичноста на бендот
уреди
Динамичноста на Пет Шоп Бојс е слика лаги кога се зборува во јавност за приватноста на дуото – Тенант е согледан како начитан интелектуалец, разбирлив и зборлест; додека Лоуи, скоро секогаш гледан во неговиот заштитен знак од капа и очила за сонце (уште од 1985), настапува како внимателен и концизен, но никогаш помалку не се однесува како нечуствителен, несериозен и забавно-љубовен. Тие имаат дури обработен шаблон за интервјуа, во кој Тенант е главниот говорник, одговарајќи прашања во должина, поретко прекинуван накратко, генерално како хуморно уфрлување од страна на Лоуи.
Ова исто така ја формира и основата од бендовата репутација почнувајќи како анти-рок-музика (лажејќи се себеси со диско музика, позиционирана како диметрична спротивност), кое подоцна ќе ја изгради во дополнителни песни како што е синглот од 1993 "Можеш ли да и простиш?" (Can You Forgive Her?), ("Таа те направи некој вид на смешна стока / затоа што си играл на диско и не си сакал рок"), или соодветно насловена Б-страна "Како научив да мразам рок н рол." Евентуално, сепак овие разлики беа ускладени – процес кој симболично кулминира со настапот на Пет Шоп Бојс на 2000 "Гластонбри Фестивал" (Glastonbury Festival), кој беше изненадувачкото обележје на тридневниот настан. Тенант ja искажа неговата благодарност до толпата бидејќи била "добра со нив" и ги прогласил за "Гластонбрските девици" (Glastonbury virgins).
Традиционално, Пет Шоп Бојс секогаш ја фаворизирале авангардната кроена мода. Тенант често во интервјуата ги посочувал дизајнерите на неговите костуми, како и Лоуи за неговата спортска опрема и очила за сонце направени од Исеј Мијак, Стуси и Јохи Јамамото. Презентациите секогаш биле главна тема па Пет Шоп Бојс двапати во нивната кариера драматично го промениле нивниот имиџ. Во 1993, кога го промовирале нивниот “Многу” (Very) албум, носеле костуми со светли бои и користеле компјутерска технологија (држава на уметноста) за да се пласираат самите во модерниот свет на компјутерска графика. Овој концепт на реинвентирање бил повторно реализиран за промоцијата на “Ноќен живот” (Nightlife) албумот, во кој тие го трансформирале нивниот изглед носејќи перики и очила за сонце на многу „иднинска“ урбана гардероба. Во 2006 и Тенант и Лоуи беа видени на сцена и на фотографиите носат облека дизајнирана од Хеди Слиман од Диор Хоме.
Имиџ
уредиДинамичниста на бендот исто така играше важна улога во нивниот јавен имиџ. Рано во нивната кариера, дуото било почесто обвинувано за недостаток од сценска посетеност, која директна причина биле еден од демонстраторите на супер расположувачката музика како што се Wham!.
Сепак, кога тие започнале со турнејата во 1989 биле под силно влијание од операта и театарската сцена. На првата турнеја сценарист им бил Дерек Јармен, кој направил серии од филмови да бидат прикажани позади костумираните пејачи и танчери. Во 1991 тие ги ангажирале Дејвид Алден и Дејвид Фиелдинг од Англиската Национална Оперска куќа за да им ја создаваат сцената и костумите за шоуто кое не можело да ја вклучи публиката, па дури и да биде прифатено од неа. Во подсеквентните турнеи го користеле уметникот Сем Тејлор – Вуд и архитектот Заха Хадид (Zaha Hadid) за создавање на сцената. На нивната најпоследна турнеја сцената била замислена и дизајнирана од театарскиот дизајнер Ис Девлин (Es Devlin) со кореографија од Хаким Онибудо (Hakeem Onibudo).
Традиционално, Пет Шоп Бојс секогаш ја фаворизирале авангардната кроена мода. Тенант често во интервјуата ги посочувал дизајнерите на неговите костуми, како и Лоуи за неговата спортска опрема и очила за сонце направени од Исеј Мијак (Issey Miyake), Стуси (Stüssy) и Јохи Јамамото (Yohji Yamamoto). Презентациите секогаш биле главна тема па Пет Шоп Бојс двапати во нивната кариера драматично го промениле нивниот имиџ. Во 1993, кога го промовирале нивниот "Многу" (Very) албум, носеле костуми со светли бои и користеле компјутерска технологија (држава на уметноста) за да се пласираат самите во модерниот свет на компјутерска графика. Овој концепт на реинвентирање бил повторно реализиран за промоцијата на "Ноќен живот" (Nightlife) албумот, во кој тие го трансформирале нивниот изглед носејќи перики и очила за сонце на многу „иднинска“ урбана гардероба. Во 2006 и Тенант и Лоуи беа видени на сцена и на фотографиите носат облека дизајнирана од Хеди Слиман (Hedi Slimane) и од Диор Хоме (Dior Homme).
Настапи во живо
уредиДуото го вработило Пит Глидал (Pete Gleadall), програмер кој требал да ги надгледува компјутерите (кои всушност сите работеле во живо) и да свири клавијатури, како и пејачи за во позадина во кои била вклучена Силвија Масон – Џејмс (Sylvia Mason-James) која била пејачка долго време. Момците во минатото ја користеле Кети Кисон за следечки вокал, а и други музичари како Дани Кјумингс, Џуди Линскот и Давне Адамс (перкусија), Скот Дејвисон, Доминик Кларк, Марк Рефју и Бик Хајс (гитаристи), како и Џ. Џ. Били (гитари и перкусија). За нивната "Ноќен живот" турнеја во 1999 – 2000, момците го вработиле NYC – заснованиот Петер Шварц (клавијатури / програмирање) за нивни музички режисер, програмер и клавијатурист. За турнеите, позадинските песни биле звуци пуштени од масивна опрема од синтисајзери, сиквенцирани на компјутер.
За користењето компјутери и свирењето на настапи во живо, Нил Тенант во 1991 искоментирал дека:
| „ | Тука всушност нема ништо на касета, неколку синтисајзерски засновани групи користат касети екстензивно но не и ние. Причината поради која не користиме музичари да ги свират е тоа што ние сме компјутерски заснована група, Така ние ја правиме нашата музика. Тоа е видот на музика што го сакаме: електронска музика. Така ние ги правиме снимките; програмираме компјутери. Тука нема некоја подмолна тајна околу ништо. Се е направено на потполно логичен начин. | “ |
Крис Лоуи исто така искоментира во истото интервју, (од белешките на Крис Хит, Перформанс ДВД), дека:
| „ | Дел од гитарата и екста клавијатури се секвенцирани користејќи МИДИ. То го местеш и тоа едноставно свири. Машините се мачно наместени и секоја свири посебен дел. | “ |
Естетика
уредиДуото отсекогаш било многу заинтересирано околу уметничката работа, дизајн и фотографирањето за нивните изданија. Фотограферот Ерик Ватсон (Eric Watson) помогнал околу создавањето на оригинална слика на Пет Шоп Бојс, создајќи повеќе од нивните фотографии и видеа од 1984 до 1991. За дизајнот тие во главно работеле со Марк Фероу (Mark Farrow), кој го дизајнирал омотот од нивниот прв албум во "Парлафоун", издаден во 1986. Соработката помеѓу Марк Фероу и Пет Шоп Бојс е споредлива со дизајнер – бенд односот на Питер Севил и Њу Ордер, Антон Корбијн и Дипеч Моуд или јуначко долгата соработка на Сајмон Халфон и Пол Велер. Во октомври 2006, тие издале книга од 366 страни со тврди корици, насловена "Каталог", прикажувајќи ги нивните постигнувања во уметноста, дизајнот и секако, музиката. Оваа ретроспектива од работата несомнено е една од многуте сеопфатни антологии кои секој музички артист може да ја има.
Дискографија
уредиПет Шоп Бојс имаат издадено триесет и еден албум (вклучувајќи компилации и ремикси) и педесет и пет синглови.
Влијанија
уредиОд 2003, Пет Шоп Бојс биле рангирани по "Билбоардот Џоел Витбрн" (во неговата книга "Билбордот Жежок Денс / Диско" (Billboard's Hot Dance/Disco) 1974-2003) како четврто најуспешно дело на САД Hot Dance Music/Club Play|Dance/Club Play табелата, позади Мадона, Џенет Џексон и Дона Самер.
Во октомври 2006, Шведскиот признаен бенд наречен "Девојки од Западниот Крај" (West End Girls) имале број 3 хит сингл во нивната татковина со омотна верзија на "Domino dancing". Во јануари 2006 тие издале нивна верзија на "Девојки од Западниот Крај" и албум бил издаден во јуни. Пет Шоп Бојс исто така имаат неколку признати бендови во форма од Бирмингем – засновани "Пет Шоп Нојс" (Pet Shop Noise) кои изведувале локално повеќе години, и Сиетл-заснованите "West End Boys".
Албумот на Мадона "Confession of a Dance Floor", издаден во Ноември 2005, вклучува песна наречена "Jump" која има блиски сличности до "West End Girls". Интервјуто во "Попџастис" со Стјуарт Присе, кој го продуцирал албумот на Мадона, обелодени дека "Jump" била комплетна инспирација на Крис Лоуи. Очевидно, додека се снимал албумот, Мадона извикала во еден момент "Пет Шоп Бојс! Проклето ги сакам!" Пет Шоп Бојс ја ремиксирале "Sorry", вториот сингл од албумот. Нивниот микс докажа за да биде омилен, па дури и Мадона ја искористила нивната верзија на Confession турнејата во 2006. Историјата помеѓу Мадона и Пет Шоп Бојс почнува во 1988 со песната "Срце". Била компонирана од дуото со идеја да и се нафрли на Мадона да пее – но биле многу срамежливи да и се јават и да и ја понудат песната – па ја снимиле сами. Песната завршила како број 1 на табелите во Велика Британија. Подоцна, во 1991, Мадона била посочена во текстот на песната "Dj Culture", одма после разводот на Мадона и Шон Пен. Тенант пишува: "Како Лиз пред Бети / Таа после Шон / ненадејно ти пропушташ / тогаш ти си преродена". Тенант покажува на реинвентираната Мадона одејќи низ времето. Мадона исто така искажа благодарност до Пет Шоп Бојс на 2006 Британски Награди именувајќи ги како еден од британските изведувачи кои имаат влијаено врз нејзината музика, во нејзиниот прифатлив говор откако била презентирана со "Најдобра Интернационална Женска награда" од Нил Тенант.
Глумецот Дејвид Тенант (David Tennant), моменталната звезда од "Doctor Who", најпознат за создавањето на сатричен интернет стрип "Newshounds", прв пробал да направи стрип наречен "The Boy Shop Pets", наречен бидејќи карактерите биле животни. Бил напишан помеѓу ноември 1991 и јануари 1992, но не и последен.