Мисак и Мили

Мисак и Мили (Турски: Misak-ı Millî, Национален пакт или Национална заклетва) е збир од шест одлуки донесени со последниот мандат на Османлискиот парламент. Парламентот се состанал на 28 јануари 1920 година и ги објави своите одлуки на 12 февруари 1920 година.

Османлискиот министер за внатрешни работи Дамат Ферид Паша го одржал воведниот говор на парламентот поради тоа што Мехмед Шести бил болен. Група парламентарци наречена Фелах-Ватан е основана од пријателите на Мустафа Кемал за да ги признае одлуките донесени на Конгресот на Ерзурум и на Конгресот на Сивас. Мустафа Кемал рекол: „железната тупаница на нацијата ја пишува Заклетвата на нацијата што е главниот принцип на нашата независност до аналите на историјата“.

Тие одлуки ги загрижиле окупаторските сојузници, што резултирало со Окупација на Цариград од страна на Британски, Француски и Италијански трупи на 16 март 1920 и основање на нов Турски националистички парламент, Големото Национално Собрание на Турција, во Анкара. Ова исто така ја интензивирала Војната за Турска Независност

Национална заклетва уреди

Иднината на териториите населени со арапско мнозинство за време на потпишувањето на примирјето од Мудрос ќе биде одредена со референдум. Од друга страна, териториите што не биле окупирани во тоа време и биле населени со турско мнозинство, се дом на турската нација.
Статусот на Карс, Ардахан и Батум може да се утврди со референдум.
Статусот на Западна Тракија ќе биде одреден од гласовите на нејзините жители.
Треба да се обезбеди безбедноста на Цариград и Мармара . Транспортот и слободната трговија на теснецот на Босфор и Дарданелите ќе ги одредат Турција и другите засегнати земји.
Правата на малцинствата ќе бидат издадени под услов да се заштитат правата на муслиманските малцинства во соседните земји.
За да се развива на секое поле, земјата треба да биде независна и слободна; сите ограничувања на политичкиот, судскиот и финансискиот развој ќе бидат отстранети.