Милан Ѓурчинов
Милан Ѓурчинов (р. 28 јуни 1928 во Белград - п. 24 јули 2018 во Скопје) — македонски есеист, критичар, книжевен историчар и теоретичар, антологичар[1].
| Милан Ѓурчинов | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | 28 јуни 1928 Белград, Србија |
| Починат/а | 24 јули 2018 Скопје, Македонија |
| Занимање | Писател,есеист, критичар, книжевен историчар и теоретичар |
Животопис
уредиРоден е во Белград, но потекнува од струшкото село Јабланица. Негов брат е режисерот Александар Ѓурчинов. Завршил Филолошки факултет во Белград[1]. Доктор по филолошки науки. Бил професор на Филолошкиот факултет во Скопје, бил шеф на катедрата за славистика и покренувач и раководител на катедрата за компаративна книжевност. Бил член на редакцијата на списанието „Разгледи“. Бил претседател на Советот на Струшките вечери на поезијата. Член е на Македонската академија на науките и уметностите од 1988 година[1]. Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1956 година. Бил и претседател на Друштвото на писателите на Македонија. Член е и на Македонскиот ПЕН центар.[2]
Творештво
уредиАвтор е на книгите:
- Време и израз (1956),
- Присутности (1963),
- Македонски писатели (1969),
- Живо и мртво (1974),
- Критички сведоштва (1976),
- Достоевски (1981),
- Современа македонска книжевност (1984),
- Проникнувања (1986),
- Пастернак (1987),
- Марксизам творештво вредности (19
- Пред прагот на иднината (1991),
- Заговорници на човечноста (1992),
- Нова македонска книжевност (1996),
- Сребрени соништа - Ацо Караманов (1997),
- Компаративни студии (1998),
- Освојување на реалноста (2000).
Составувач е на антологии на македонската проза и поезија на италијански, француски, српски, турски и други јазици. Добитник е на наградите: „11 Октомври“, „Димитар Митрев“, „Златен прстен“.
Наводи
уреди  | Оваа статија за личност од Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |