Конрад Фердинанд Мејер
Конрад Фердинанд Мејер (11 октомври 1825 - 28 ноември 1898) бил швајцарски поет и историски романописец, мајстор на реализмот, кој воглавно е познат по раскажувачките балади како Нозе во оган.
| Конрад Фердинанд Мејер | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | 11 октомври 1825 Цирих, Швајцаарија |
| Починат/а | 28 ноември 1898 (возр. 73) Килхберг, Швајцарија |
| Занимање | Поет |
| Јазик | германски |
| Националност | Швајцарец |
| Државјанство | 1867-1887 |
| Жанр | Поетски реализам, експресионизам, комични новели |
Животопис
уреди
Мајер е роден во Цирих. Тој имал патрициско потекло. Неговиот татко, кој починал рано, бил државник и историчар, додека неговата мајка била високо образована жена. Во текот на своето детство биле забележани две особини, кои подоцна го карактеризирале како човек и поет: тој имал најсцрпувачки однос кон уредноста и чистотата, и живеел и собирал искуство од сеќавањето, односно меморијата, отколку од непосредната сегашност. Тој страдал од напади предизвикани од ментална болест, понекогаш барајќи хоспитализација; неговата мајка, слично, но била потешко погодена,па поради проблемите кои ѓи имала се самоубила.
По завршувањето на гимназијата, тој започнал да судира право, но историјата и хуманитарните науки биле од поголем интерес за него. Поминал значителни периоди во Лозана, Женева и Париз, и во Италија, каде што се интересирал за историски истражувања. Двајцата историчари кои влијаеле на Мејер особено биле Луис Вуллимин во Лозана и Јакоб Буркхард во Бјале чија книга за Културата на ренесансата ја стимулира неговата имагинација и интерес. Од неговите патувања во Франција и Италија (1857) Мејер добил многу инспирација за поставките и ликовите од неговите историски романи.[1] Во 1875, тој се населил во Килхберг, над Цирих.
Во 1880 година, тој добил почесен докторат од Универзитетот во Цирих . Починал во неговиот дом во Килхберг на 28 ноември 1898 година.
Новели
уредиГлавните дела на Мејер се историски новели:
- 1873 Амајлија - Франција за време на масакрот на Свети Вартоломеј
- 1878 Снимката од пулпата - Швајцарија [1]
- 1879 Свети - Томас Бекет, Среден век, Англија
- 1881 Плаут во манастирот - ренесансата, Швајцарија
- 1882 Густав Адолф Страуд - Триесетгодишна војна
- 1883 Страдањето на момчето - Франција за време на владеењето на Луј XIV
- 1884 Свадба на монахот - Италија, самиот Данте е воведен на дворот на Кангранде во Верона како раскажувач на чудната авантура на монах кој, по смртта на својот брат, бил принуден од неговиот татко скрши ги своите завети, но кој, наместо да се венча со вдовицата, се вљубува во друга млада девојка и слепо слегува до неговата судбина.[1]
- 1885 Судијата - Каролинско време, Грисон, го воведува Карлејмен и неговото училиште за палата [1]
- 1887 Искушението на Пескара - Преродба, Италија - раскажува за големата криза во животот на Фернандо Д'Аволос, генерал на Карло V и сопругот на Викторија Колона
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3
Оваа статија содржи текст од дело кое сега е во јавна сопственост: „Meyer, Conrad Ferdinand (англиски)“. Encyclopedia Americana. 1920.CS1-одржување: ref=harv (link)
