Времето не проаѓа

Времето не проаѓа е збирка песни на францускиот поет Пол Елијар. Книгата е објавена на македонски јазик, во препев на Георги Сталев, во 1966 година од издавачката куќа „Кочо Рацин“.

Технички одлики

Книгата има 84 страници и отпечатена е во тврд повез, како дел од едицијата „Поетска плејада“. Изборот и препевот на песните го направил Георги Сталев. Техничкото уредување и нацртот на корицата го направил Коста Бојаџиевски, а коректор била Вера Арсовска. Книгата била отпечатена во графичкиот завод „Гоце Делчев“ од Скопје, во јуни 1966 година, во тираж од илјада примероци.

Содржина

Збриката содржи избор од поезијата на Елијар (пишувана од 1917 до 1951 година), како и поговор, насловен како „Нерекината поезија“ од Георги Сталев. Во збирката се застапени следниве песни: Да си легнеме; За да живеам тука; Секој цвет на плодовите; Давеник; Модел; Попладнето истиот ден; Времето не проаѓа; Ах; Свита; Вљубената; Голота на вистината; Без гнев; Непознат; Прва на светот; Гертруда, Дороти; Отпрвин ми дојде една голема желба; Тоа што ти го реков; Јас ти го реков; Земјата е сина; Од „Вселената - самотник“; Штотуку нагрдена; Кон полноќ; Една за сите; Толку мечти во празно; Ти стануваш водата се разлева; Ние ја создадовме ноќта; Да бидеш, Со глава во ѕидиштата; Не може да ме познава никој; Каде се прават цртежите; Изгубена градинка; Ноември 1936; Јас не сум сам; На првиот отворен збор; Средби; Моите часови; Поклопче; Слобода; Седум песни за љубовта во војната; Без тебе; Во април 1944: Париз дише уште; Едно тело; Редот и безредието на љубовта; Во внатрешноста на погледот; Леда во својот прв сон; Добра правина; Недела; Феникс.