Врања
Врања — село во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Врања Враня | |
---|---|
Координати: 41°26′N 23°24′E / 41.433° СГШ; 23.400° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Благоевградска област |
Општина | Свети Врач |
Површина | |
• Вкупна | 11.939 км2 (4,610 ми2) |
Надм. вис. | 230 м |
Население (2015) | |
• Вкупно | 116 |
• Густина | 0,0.097/км2 (0,025/ми2) |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2830 |
Повик. бр. | 07438 |
Географија и местоположба
уредиСелото Врања се наоѓа на 24 километри јужно од Свети Врач. Селото се наоѓа на надморска висина од 230 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 11.939 км2.
Историја
уредиОсманлиско Царство
уредиВо текот на 19 век, селото било чисто македонско и било во склопот на Демирхисарската каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Врања (Vrania) е село со 80 семејства и 230 Македонци[1][2].
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Врања, на СИ од Валовишта 4 часа. Околината ридеста и плодородна. Има црква и училиште. Се чита мешано. 120 куќи, бугарски[1][3]
.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 480 жители, сите Македонци[1][4]. Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 600 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија, работело едно егзархиско училиште со 2 учители и 31 ученици[1][5].
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, седум лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[6].
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Жители | 553 | 622 | 571 | 507 | 409 | 298 | 238 | 196 | 151 | 116 |
Националност | Население | Процент |
---|---|---|
Бугари | 148 | 98,01% |
Останати | 3 | 1,99% |
Вкупно | 151 |
Личности
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 138-139.
- ↑ Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн.XXXVI, 1891, стр. 860.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 184.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 192-193.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 835
- ↑ 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Враня, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=
(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=
(help) - ↑ „"&"Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и самоопределение по етническа принадлежност към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-04-05. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.