Ветрен (Старозагорско)
Ветрен (бугарски: Ветрен, до 1945 г. Вѣтренъ) — село во Старозагорско, во општината М’глиж, јужна Бугарија.
Ветрен | |
---|---|
Координати: 42°36′N 25°41′E / 42.600° СГШ; 25.683° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Старозагорска област |
Општина | М’глиж |
Површина | |
• Вкупна | 30.731 км2 (11,865 ми2) |
Надм. вис. | 299 м |
Население (2022) | |
• Вкупно | 1.206 |
• Густина | 0,039/км2 (0,10/ми2) |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 6175 |
Повик. бр. | 04332 |
Рег. таб. | СТ |
Географија и местоположба
уредиСелото Ветрен се наоѓа во источниот дел на Розовата Долина, на 25 километри источно од Казанлак на главниот пат Софија - Бургас. Просечната надморска височина не надминува 300 метри. Почвите се главно кафеаво-црвени, има и чернозем, како и обемни општински мери. На околу 3 километри јужно од селото, тече реката Тунџа, формирајќи големи преливници и езера погодни за риболов. Исто така, на 1 км источно од селото, e зачуван мал дел од вековна дабова шума.
Историја
уредиСтарото село се наоѓало во самото подножје на Стара Планина, под локалитетот „Припеците“, додека сегашната населба се протега јужно од потбалканската железничка линија. Во 1850 година во селото била изградена православната црква „Св. Благовештение“.
На 4 јули (стар стил) 1877 година, извиднички одред на руската армија марширал од превојот Хаинбоаз во правец на селото Шипка. Веднаш во близина на селото Лаханлии (Ветрен), во подножјето на Балканот во местото Кујлуша, одредот налетал на турската воена патрола. Во престрелката што следела Турците биле разбиени и нивното борбено знаме паднало во рацете на Русите. Во битката загинале и 8 руски војници, заедно со нивниот знаменосец, војникот Никифор Лукојанцев, за што сведочи оригиналниот натпис на масовната гробница.
По одлуките на Берлинскиот конгрес, селото било вклучено во границите на Источна Румелија, а по обединувањето во 1886 година се наоѓа во границите на Бугарија. Со државен указ № 462 од 21 декември 1906 година селото Лаханлии било преименувано во село Ветрен.[1]
Најуспешната градоначалничка управа на селото била извршена за време на мандатот на Стањо Михалев во 80-тите години на 20 век. Тогаш биле асфалтирани поголем дел од улиците и биле поставени телефонските линии. Во овој период биле изградени и зградата на селската управа, зградата на читалиштето, младинскиот дом, детските јасли и селскиот здравствен дом.
Наводи
уреди- ↑ Мичев, Николай. Речник на имената и статута на населените места в България 1878 – 2004. София, ИК „Петър Берон: Изток-Запад“, 2005. ISBN 954-321-071-3.