BI Лебед (BI Cyg, IRC +40408, BD+36 4025)црвен суперџин во соѕвездието Лебед. Станува збор за неправилна променлива ѕвезда со максимална сјајна светлосна величина 8,4 и минимална величина од 9,9. Моменталната маса изнесува 20 M.[6]

BI Лебед
BI Лебед е мала многу црвена точка десно од левиот раб на сликата. Ѕвездата во центарот е γ Лебед, а север е на десно.
Автор: Ерик Ларсен
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 21м &1000000000021880300000021,8803с[1]
Деклинација 36° 55′ &1000000000005577100000055,771″[1]
Прив. величина (V) 8,4 - 9,9[2]
Особености
Спектрален тип M4 Iab[2]
Променлив тип Lc[2]
Астрометрија
Сопствено движење (μ) Рект: −2,929 ± 0,140[3] млс/г
Дек.: −5,223 ± 0,151[3] млс/г
Паралакса (π)0.7269 ± 0.0811[3] млс
Оддалеченост1,580[4] пс
Апсолутна величина (MV)−6,78[5]
Податоци
Полупречник850[6] - 1,240[5] R
Сјајност123.000[4]-226,000[5] L
Температура3.575[4][5]-3,720[6] K
Други ознаки
BI Cygni, BD+36 4025, IRC+40408, 2MASS J20212192+3655555, IRAS 20194+3646, WDS J20214+3656, AAVSO 2017+36B
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Се смета за члена на ѕвезденото здружение Лебед OB1,[5] кое е на растојание од 1.580 парсеци (5.150 светлосни години) од Сончевиот Систем. Истата е на помалку од степен од друг променлив црвен суперџин, BC Лебед.

BI Лебед е спора неправилна променлива ѕвезда класисфицирана како Lc, неправилен суперџин. Нејзината сјајност се менува меѓу крајните вредности magnitude 8,4 и 9,9.[2] Честотната анализа на неговта светлинска крива не покажува значајни периоди.[7]

BI Лебед една од најголемите познати ѕвезди со пречник од 1.240 R што пак е засновано на претпоставката од делотворна температура од 3.575 K и болометриска сјајност од 226.000 L.[5] Поновите изучувања увиделе пониска сјајност под 130.000 L, што пак укажува на почетна маса од 20 M, а тоа значи и пониски вредности за полупречникот.[4][6]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 Hog, E.; Kuzmin, A.; Bastian, U.; Fabricius, C.; Kuimov, K.; Lindegren, L.; Makarov, V. V.; Roeser, S. (1998). „The TYCHO Reference Catalogue“. Astronomy and Astrophysics. 335: L65. Bibcode:1998A&A...335L..65H.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Originally published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
  3. 3,0 3,1 3,2 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Nicolas Mauron; Eric Josselin (2010). „The mass-loss rates of red supergiants and the de Jager prescription“. Astronomy and Astrophysics. 526: A156. arXiv:1010.5369. Bibcode:2011A&A...526A.156M. doi:10.1051/0004-6361/201013993.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Table 4 in Levesque, Emily M.; Massey, Philip; Olsen, K. A. G.; Plez, Bertrand; Josselin, Eric; Maeder, Andre; Meynet, Georges (August 2005). „The Effective Temperature Scale of Galactic Red Supergiants: Cool, but Not As Cool As We Thought“. The Astrophysical Journal. 628 (2): 973–985. arXiv:astro-ph/0504337. Bibcode:2005ApJ...628..973L. doi:10.1086/430901.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Josselin, E.; Plez, B. (2007). „Atmospheric dynamics and the mass loss process in red supergiant stars“. Astronomy and Astrophysics. 469 (2): 671–680. arXiv:0705.0266. Bibcode:2007A&A...469..671J. doi:10.1051/0004-6361:20066353.
  7. Kiss, L. L; Szabó, Gy. M; Bedding, T. R (2006). „Variability in red supergiant stars: Pulsations, long secondary periods and convection noise“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 372 (4): 1721. arXiv:astro-ph/0608438. Bibcode:2006MNRAS.372.1721K. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10973.x.

Надворешни врски

уреди